Pod wspólnym dachem

Ło matko ? Tośka, znowu się czepiasz...

3 godziny temu, tośka napisał:

czy tylko dla mnie ten zwrot zawiera w sobie wewnętrzna sprzecznosc połączona z dewaluacja pojęcia? ?

Powiedz dokładnie o co Ci chodzi. O ilość przyjaciół, przyjaciół jako takich. Chyba wychodzi moje wiesniarstwo ogromne jak góra lodowa w zderzeniu z potęga intelektualnego Tytanika 

Taka refleksja:

Mój mąż i książka moja i mogę robić co chcę, wszak to moje.

2 godziny temu, Dżulia napisał:

Taka refleksja:

Mój mąż i książka moja i mogę robić co chcę, wszak to moje.

 

Nie. Chyba że nie ma dla ciebie różnicy między przedmiotem a osobą. Stawiasz znak równości w tym miejscu? 

jak ze mnie kpisz to w ogole nie odpowiem 

4 godziny temu, Dżulia napisał:

Taka refleksja:

Mój mąż i książka moja i mogę robić co chcę, wszak to moje.

 

2 godziny temu, Dionizy napisał:

Nie. Chyba że nie ma dla ciebie różnicy między przedmiotem a osobą. Stawiasz znak równości w tym miejscu? 

Myślę, że mąż Dżulii nie będzie miał nic przeciwko, żeby robiła z nim co chce. ?

10 godzin temu, tośka napisał:

czy tylko dla mnie ten zwrot zawiera w sobie wewnętrzna sprzecznosc połączona z dewaluacja pojęcia? ?

11 godzin temu, Dionizy napisał:

Jeśli sytuacja sie  trochę unormuje to w tym roku liczę na jakieś wieczorne pifko z Tobą. ( butelkę bimbru mam odstawioną na tą okazję) Zobaczymy jak czas zaplecie wianki naszych dni i możne będzie taka opcja Zobaczymy.

No właśnie nie wiadomo, co to będzie się działo jeszcze, bo różne warianty na przyszłość rząd przedstawia. Pożyjemy zobaczymy, ale jak nie teraz to może w innym dogodnym terminie

11 godzin temu, Dionizy napisał:

Jest takie miejsce bardzo blisko mnie. Bagniste zapadlisko a teraz zakrzaczone ugory. Jest tego tam około 30-40 arów. Nie ma tak kłopotu z wodą bo tamtędy przepływa mały strumyczek który wystarczający bylby do cyrkulacji wody. Nie byłoby też kłopotu z zezwoleniem na budowę zbiornika bo tam kiedyś on był tylko jest zarośnięty czyli odbyłoby się wszystko w ramach rewitalizacji która to z racji niedoborów wody byłaby być może nawet dotowana. Cały ten teren należy do agencji rolnej i raczej nie byłby zbyt drogi a w jednym miejscu jest takie podwyższenie terenu umożliwiające nawet budowę jakiegoś siedliska. Zastanawiam się tylko czy w wieku gdy pojawiają się wnuki jest jeszcze czas na takie zabawy. Bo może rozsądniej jest wsiąść w kampera i ruszyć gdzieś przed siebie,  

Dyzio, wnuki czy wiek nie powinien stać na przeszkodzie. Marzenie nie jest z tych baaardzo odległych, więc jak czujesz się na siłach to buduj zbiornik Będę miał gdzie z wędką wpadać

3 godziny temu, tośka napisał:

jak ze mnie kpisz to w ogole nie odpowiem 

. Nie kpię tylko nie rozumiem twojego toku rozumowania i wydaje mi się bardzo abstrakcyjny 

Wytłumacz co napisałem nie tak 

przyjaciel moze byc jeden... no moze czasem dwoch. resztę okreslam jako koleżanki czy znajome 

bym wkleila link do artykułu,  ale ponieważ pochodzi ze strony aleteia to sobie daruje 

1 godzinę temu, tośka napisał:

przyjaciel moze byc jeden... no moze czasem dwoch. resztę okreslam jako koleżanki czy znajome 

bym wkleila link do artykułu,  ale ponieważ pochodzi ze strony aleteia to sobie daruje 

Wytłumacz mi dlaczego można mieć jednego góra dwoje przyjaciół?Ja mam ich sporo. Przyjaciół którzy wiedzą o mnie wszystko i nawet jeśli mieszkamy daleko to wystarczy jeden SMS by szybko byli u mnie z  pomocna dłonią. Czy wg twojej teorii mam wysłać im wiadomość że już nie są moimi przyjaciółmi? Dziwne jest to twoje limitowanie przyjaciół. Niezrozumiałe zupełnie dla mnie. Musiałabyś kiedyś wybrać się że mną na takie hipisowskie sabaty to może inaczej patrzyłabyś na więzi międzyludzkie. Inaczej widziała byś przyjaźń i miłość do drugiego człowieka bez względu kim on jest bo nie ma ludzi niepotrzebnych i zbytecznych Każdy ma w sobie pierwiastek Stwórcy i do czegoś slozy. Nawet menel czy zarzygany pijaczyna na trawniku w parku. Każdemu życiu należy się przyjazn szacunek i miłość. Przecież to takie proste 

47 minut temu, Dionizy napisał:

Wytłumacz mi dlaczego można mieć jednego góra dwoje przyjaciół?Ja mam ich sporo. Przyjaciół którzy wiedzą o mnie wszystko i nawet jeśli mieszkamy daleko to wystarczy jeden SMS by szybko byli u mnie z  pomocna dłonią. Czy wg twojej teorii mam wysłać im wiadomość że już nie są moimi przyjaciółmi? Dziwne jest to twoje limitowanie przyjaciół. Niezrozumiałe zupełnie dla mnie. Musiałabyś kiedyś wybrać się że mną na takie hipisowskie sabaty to może inaczej patrzyłabyś na więzi międzyludzkie. Inaczej widziała byś przyjaźń i miłość do drugiego człowieka bez względu kim on jest bo nie ma ludzi niepotrzebnych i zbytecznych Każdy ma w sobie pierwiastek Stwórcy i do czegoś slozy. Nawet menel czy zarzygany pijaczyna na trawniku w parku. Każdemu życiu należy się przyjazn szacunek i miłość. Przecież to takie proste 

poniekąd sam sobie odpowiedziałeś,

przyjaźń przyjaźni nierówna,

bo chyba nie postawisz znaku równości pomiędzy nazwijmy to "prawdziwą przyjaźnią", a przyjaźnią do przypadkowego zarzyganego menela?

8 godzin temu, Gość w kość napisał:

poniekąd sam sobie odpowiedziałeś,

przyjaźń przyjaźni nierówna,

bo chyba nie postawisz znaku równości pomiędzy nazwijmy to "prawdziwą przyjaźnią", a przyjaźnią do przypadkowego zarzyganego menela?

No ale powiedz mi czym jest ta ,,Prawdziwa przyjaźń,,
Popatrzmy na tom co piszą o przyjaźni.:

Przyjaźń – serdeczne stosunki oparte na wzajemnej życzliwości.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------!!!!!!!!!!

Większość ludzi uważa, że ich przyjaciele dobrze ich znają. Jednak badania wykazały, że w większości przypadków jest to złudzenie związane z chęcią poprawy samooceny[1]. Wierząc, że przyjaciołom zależy na nas, budujemy poczucie własnej wartości.

Czyli to mówienie o posiadaniu jakiegoś jedynego przyjaciela ma poprawić nam samopoczucie i dowartościować nas samych we własnych oczach***

Przyjaźń w kontekście socjologicznym jest silnie związana z nieprzyjaźnią. Wspólny wróg bardzo skutecznie cementuje więzi między przyjaciółmi, a jednym z narzędzi służących do tego jest plotka[2].

No tak. Wpada przyjaciólka i zaczyna się bla bla bla o tym która we wsi z kim i jak***

Przyjaciele mają tendencję do wyolbrzymiania negatywnych cech swych nieprzyjaciół i pomijania ich cech pozytywnych.

Zawieranie przyjaźni odbywa się w różny sposób, zależnie od kultury i powiązań religijnych. Niektóre przyjaźnie są zawierane poprzez zapytanie: „Czy chciałbyś/chciałabyś zostać moim przyjacielem?” lub w inny podobny sposób, czasem towarzyszą temu obietnice i przysięgi. Coraz rzadziej spotykana jest formuła braterstwa krwi. Przyjaźń, miłość, troska i udział w losach innych nie są czymś przypadkowym, lecz absolutnie niezbędnym dla duchowej dojrzałości i szczęścia. Jeśli ktoś nie może nawiązać i utrzymywać przyjaźni, to taki brak może mieć swoje źródło w chorobie o charakterze somatycznym, psychicznym lub duchowym[3].

Z badań wynika również, że przyjaźń może mieć tło genetyczne: najsilniejsze więzy łączą nas z ludźmi genetycznie do nas podobnymi[4]. Może to jednocześnie tłumaczyć istnienie uprzedzeń rasowych i innych form ksenofobii.

Sam akt nawiązywania przyjaźni ma również podłoże biologiczne – jest ściśle związany z tzw. pierwszym wrażeniem. Z badań wynika, że nieświadomą decyzję o chęci bliższego poznania danej osoby podejmujemy w ciągu zaledwie 10 minut od pierwszego z nią kontaktu[5].

Według Arystotelesa przyjaźń jest jedną z cnót[6], chociaż – w przeciwieństwie do cnót kardynalnych – nie jest ona cnotą normatywną. Filozof ten również twierdzi, że istnieje kilka rodzajów przyjaźni: idealna (teleia philia, będąca wartością samą w sobie) oraz takie, z których każda ma spełniać pewien cel (przyjemność lub użyteczność).

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

No więc teraz patrząc przez pryzmat takich określeń powiedzcie mi czemu jest tylko jeden gora dwoje przyjaciol ????? Czemu nie można patrzeć na ogól ludzi z życzliwością i chęcią pomocy w każdej trudnej chwili????? Czemu???? Czemu takim uczuciem i gestem nie można obdarzyć każdego czlowieka spotykanego na swojej drodze????? Bo menel jest czymś gorszym od posiadacza willi i dobrego auta????? Życie bezdomnego jest mniej ważne i istotne niż życie nauczycielki, lekarza, pielęgniarki czy polityka? Nie Nie Nie!!!!!!!!!! Tak jak juz napisałem każde życie jest jednakowo ważne i istotne. Każdy człowiek zasługuje na przyjazne gesty, empatyczne podejście i odrobinę miłości bliźniego. Ja tak postępuję i choć to jak twierdzicie jest dewaluujące ,, Wielkie Słowo  Przyjaźń,, uważam że mam duża grupę przyjaciół ktorzy w razie ,,W,, podadzą pomocną dłoń a spacer przez wieś trwa bardzo długo bo przecież trzeba przystanąć choć na dwa słowa. Oczywiście każdy może sobie ograniczyć ten krąg do minimalnej wielkosci czyli 1 ale to już jest ich wybór.

*** to moje dopiski

Dobrego dnia?   

Nazywając siebie przyjacielem kogoś mówimy tym samym, że gdy będzie potrzebował naszej pomocy- to będziemy i pomożemy. Jeżeli nazwałbyś siebie przyjacielem 

,,zarzyganego menela w parku"

to dlaczego on ciągle tam leży?

10 godzin temu, Dionizy napisał:

Dziwne

Wystarczylo mi ze niezrozumiałe dla ciebie. Bez wartosciowania

10 godzin temu, Dionizy napisał:

Przecież to takie proste 

Widocznie jestem za glupia i nie pojmuje 

10 godzin temu, Dionizy napisał:

 

10 godzin temu, Dionizy napisał:

 

Moze jednak wkleje cytat z artykułu ktory precyzuje moje mysli i przestane u was bywać z racji niezadowolenia okazywanego przez zuze i dionizego jesli mam własne zdanie 

Znajomych możesz mieć bardzo dużo. W końcu to każda osoba, z którą w jakiś sposób (fizyczny lub wirtualny) się spotkałeś. O znajomych, oprócz tego jak się nazywają, coś jeszcze wiesz np. czym się zajmują zawodowo, skąd pochodzą. Twoja wiedza jest uwarunkowana tym, gdzie się poznaliście. Jeżeli jest to znajomy z pracy, to znasz jego zawodowe kompetencje, ale możesz nic nie wiedzieć lub mieć szczątkowe wiadomości o jego życiu prywatnym. Jeżeli poznaliście się w przedszkolu, przy okazji odbierania dzieci, to być może wiesz, ile dzieci ma Twój znajomy, gdzie mniej więcej mieszka, ale możesz nie mieć pojęcia gdzie pracuje.

Od znajomego raczej nie oczekujesz, aby pamiętał o Twoich urodzinach, nie zwierzasz mu się ze swoich problemów. Wasz kontakt ogranicza się do grzecznościowych rozmów. Ewentualnie, jeżeli realizujecie jakiś projekt lub zadanie, to Wasza znajomość staje się bliższa. Jednak często jest tak, że gdy projekt się kończy, to każdy z Was wraca do swojego życia i do serdecznych, choć dosyć powierzchownych rozmów przy okazji spotkania. Jeżeli Twój znajomy przechodzi kryzys lub ciężko zachoruje, to pewnie się tym przejmiesz, ale raczej nie zaangażujesz się w systematyczną pomoc. Prędzej zdobędziesz się na jednorazowe wsparcie, niż zaczniesz regularnie poświęcać swój prywatny czas.

Kolega/koleżanka to ktoś bliższy niż znajomy. Kolega to ktoś, z kim systematycznie spędzasz czas. W dzieciństwie miałeś kolegów i koleżanki z podwórka, później na studiach, teraz masz ich w pracy, na siłowni lub fitnessie. Spędzacie ze sobą więcej czasu, więc wiesz o nich więcej niż o znajomych. Najczęściej łączy Was serdeczna relacja, wzajemna życzliwość. Okazujecie sobie troskę czy wsparcie, jednak jeżeli ktoś np. zmienia pracę, to najczęściej relacja koleżeńska się kończy i stajecie się znajomymi. Skoro mianem kolegi czy koleżanki możesz określić kogoś z kim spędzasz regularnie czas, to siłą rzeczy w Twoim otoczeniu jest ich mało

Przyjaźń to zupełnie inny poziom relacji. Przyjaciół możesz mieć dosłownie kilku, ponieważ przed nimi masz odwagę zdjąć maskę i przestać udawać kogoś, kim nie jesteś. Pokazujesz prawdziwego siebie, w tym najbardziej autentyczne i wrażliwe obszary Twojego ja. W prawdziwej przyjaźni dajesz się poznać i znasz swojego przyjaciela. A to wymaga czasu i jest to proces, którego nie możesz przyspieszyć. Dzięki temu masz szansę doświadczyć akceptacji na głębszym poziomie.

3 godziny temu, la primavera napisał:

Jeżeli nazwałbyś siebie przyjacielem 

,,zarzyganego menela w parku"

to dlaczego on ciągle tam leży?

Mi kiedyś zakonnik z Klasztoru Paulinów ze Skałki powiedział według  mnie bardzo mądrą rzecz, która towarzyszy mi do dziś dnia - "Jeśli widzisz pijaka leżącego w rowie to podaj mu rękę, jak on do Ciebie nie wyciągnie swojej to kup mu flaszkę i fajki, i niech tam zostanie".
Tu nie chodziło, o ostatnio omawianą w tym temacie "przyjaźń", a ludzką pomoc. Jak ktoś nie chce pomocy to niech spadnie na samo dno i może w końcu się obudzi i zacznie działać.
Z tym się nawet wiąże autentyczna historia dzięki pewnemu "żartowi" ów Paulinów spotkany w rowie pijak rzucił alkohol, ze strachu, ale nie o tym, nie o tym była mowa  

Przy okazji, albo całkiem bez związku (cóż ja mam tak, że nie chce mi się czytać całych wątków - nie śledzę każdej dyskusji) przychodzi mi do głowy pewne absurdalne pytanie czy stwierdzenie, które zawsze mnie bulwersuje. Często bywa, że ktoś namawia mnie: "chodź tu czy tam, a może kogoś poznasz". I to jest zdanie pułapka. Idąc tu czy tam, nie można kogoś poznać, tam jedynie można się z kimś zapoznać, a to błąd kardynalny. Na imprezie można być komuś przedstawionym, powiedzieć swoje imię, cześć i... tyle. I co wiesz o tym człowieku? Nic. Lepiej znam swojego listonosza, albo panią, która myje u nas w bloku schody. Żeby kogoś poznać trzeba to zrobić od podszewki, jak mówi przysłowie zjeść z nim beczkę soli. Dlatego, jeżeli ktoś po roku znajomości czy nawet trzech twierdzi, że kogoś zna, to okłamuje samego siebie. Cóż, w moim mózgu nie mieści się, jak to jest, że przy tak powierzchownym liźnięciu danej osoby, ktoś decyduje się spędzić z kimś resztę życia (jak to często na tym świecie bywa). Generalnie piszę to w szerszym kontekście, mając na myśli ogół ludzkich relacji, tyle że relacje damsko-męskie po prostu posłużyły za bardzo jaskrawy przykład. Przykład tego jak łatwo przywiązujemy się do naszego wyobrażenia o danej osobie. Budujemy sobie obraz kogoś w naszych głowach, związujemy się emocjonalnie z tym golemem a żywego człowieka na siłę dopasowujemy do tego szablonu.

Podsumowując ten nudny wywód, jak ktoś mi wciska tekst typu "poznasz kogoś", chyba ma mnie za nadnaturalną anielską istotę. Spotkać kogoś przy okazji czegoś to nie jest nigdy - poznanie człowieka.

6 godzin temu, WtomiGraj napisał:

Często bywa, że ktoś namawia mnie: "chodź tu czy tam, a może kogoś poznasz". I to jest zdanie pułapka. Idąc tu czy tam, nie można kogoś poznać, tam jedynie można się z kimś zapoznać, a to błąd kardynalny.

oj tam,

to oczywiste,

a Ty po prostu szukasz dziury w całym?

11 godzin temu, la primavera napisał:

Nazywając siebie przyjacielem kogoś mówimy tym samym, że gdy będzie potrzebował naszej pomocy- to będziemy i pomożemy.

idealistka?

12 godzin temu, Dionizy napisał:

Oczywiście każdy może sobie ograniczyć ten krąg do minimalnej wielkosci czyli 1 ale to już jest ich wybór.

jakoś nie chce mi się dokładnie czytać całości i do niej odnosić,

ale końcówka chyba najistotniejsza,

bo zgadzam się, że każdy może mieć dowolną liczbę przyjaciół i co z tym związane: oczywiście po swojemu interpretować pojęcie przyjaźni,

to się chyba nazywa światopogląd?

jestem introwertyczny, więc tłumy przyjaciół nie dla mnie,

ale wszyscy się różnimy,

dlatego: powodzenia!?

7 godzin temu, BrakLoginu napisał:

Mi kiedyś zakonnik z Klasztoru Paulinów ze Skałki powiedział według  mnie bardzo mądrą rzecz,

jakoś takie podejście/mądrości nie pasują mi do zakonników,

ale faktycznie, jeśli to nie mądre, to przynajmniej trzeźwe spojrzenie na problem pomocy,

27 minut temu, Gość w kość napisał:

 jeśli to nie mądre, to przynajmniej trzeźwe spojrzenie na problem pomocy,

Można to i tak nazwać
Poklepywaniem po plecach człowiekowi nie pomożemy. Wsparcie mile widziane, ale jednak trzeba pchać do działania, o ile dana osoba tego oczekuje, bo nic na siłę

Zacznę od tego, że każdy człowiek odczuwa naturalną potrzebę obcowania z ludźmi. Oczywiście jako ludzie mamy potrzeb wiele, ale skupię się nad tymże wątku.
Nie ma tak hop siup i ma się przyjaciela, ale @WtomiGraj zasugerowała wątek towarzyskości, a to jakby pierwszy etap w naszych stosunkach interpersonalnych.Ona może przybierać różne postacie: towarzyskością bierną, gdzie nie mamy większej aktywności wobec ludzi i towarzyskość czynną, a ta to przejaw troski o ludzi, chęć współpracy często opartej na więzi emocjonalnej . Czyli towarzyskość jest to pewien stosunek do ludzi oraz proces obcowania. Na tej podstawie powstaje koleżeńskość.
W miarę lepszego poznania powstają sympatie, które opierają się na wspólnych lub podobnych zainteresowaniach albo potrzebach. Nadmienię tylko, że spoiwem koleżeństwa
jest podejmowanie wspólnych działań i realizowanie podobnych celów, a to często łączy koleżeństwo na długie lata.
Na bazie koleżeństwa, ale nie tylko powstaje przyjaźń, która może występować etapowo, ale rolę w pozytywnych stosunkach odgrywają procesy poznawcze i emocjonalno-uczuciowe. Przyjaźnie rodzą się z reguły spontanicznie, ale dobrowolnie. Nie wspominam o
wartościach czy kryteriach przyjaźni, ale w zupełności zgadzam się z @tośka, że przyjaźń występuje w diadzie. Oczywiście ona nie musi trwać dozgonnie, choć i takie istnieją dość często, bo wcześniej czy później może dojść do zakończenia bolesnego lub bez... naszej przyjaźni.
Koleżeństwo i przyjaźń ma cechy wspólne, ale też i różniące. Powiem tylko, że koleżeństwo jest wcześniejszą formą i występuje w szerszym zakresie niż przyjaźń, a to dlatego, koleżanek/kolegów można mieć wielu, a przyjaciół? Z reguły jednego, a często wcale. 

Przed chwilą, Dionizy napisał:

. Stawiasz znak równości w tym miejscu? 

Względem szacunku tak. Oczywiście, że działania będą inne.

Przed chwilą, la primavera napisał:

Myślę, że mąż Dżulii nie będzie miał nic przeciwko, żeby robiła z nim co chce. ?

Już nie ma i nie będzie miał.

4 minuty temu, Dżulia napisał:

Na bazie koleżeństwa, ale nie tylko powstaje przyjaźń, która może występować etapowo, ale rolę w pozytywnych stosunkach odgrywają procesy poznawcze i emocjonalno-uczuciowe. Przyjaźnie rodzą się z reguły spontanicznie, ale dobrowolnie.

Ano właśnie, jest to proces. Pięknie to ujęłaś w słowach, ale dodam od siebie, że z koleżeństwa może udać się "zbudować" coś głębszego zwane "przyjaźnią", ale i z tej przyjaźni czasem wywodzą się bardzo udane związki/małżeństwa. To taka bardzo dobra podwalina pod udany związek. Ja doszedłem kiedyś do tego momentu i wybraliśmy jednak przyjaźń, uznaliśmy to za coś bardziej wartościowego niż byśmy mieli się wiązać na stałe.
Z przyjacielem można zbudować coś pięknego na całe życie, a z partnerem niekoniecznie

Przed chwilą, BrakLoginu napisał:

 ale dodam od siebie, że z koleżeństwa może udać się "zbudować" coś głębszego zwane "przyjaźnią", ale i z tej przyjaźni czasem wywodzą się bardzo udane związki/małżeństwa. To taka bardzo dobra podwalina pod udany związek. Ja doszedłem kiedyś do tego momentu i wybraliśmy jednak przyjaźń, uznaliśmy to za coś bardziej wartościowego niż byśmy mieli się wiązać na stałe.
Z przyjacielem można zbudować coś pięknego na całe życie, a z partnerem niekoniecznie

Ano tak napisałam, że na bazie koleżeństwa powstaje przyjaźń, ale już nie chciałam wydłużać wpisu więc o małżeństwie nie wspomniałam.

Tak masz rację, że powstają małżeństwa, bo przyjaźń między różnymi płciami trochę inna i dlatego często dochodzi do miłości i związków małżeńskich czy partnerskich.

Przyjaźń też kończy się gdy przyjaciel żeni się lub wychodzi za mąż.

Z partnerem jest coś piękniejszego niż przyjaźń, bo miłość to wyższy szczebel związków.

14 minut temu, Dżulia napisał:

Przyjaźń też kończy się gdy przyjaciel żeni się lub wychodzi za mąż.

Z partnerem jest coś piękniejszego niż przyjaźń, bo miłość to wyższy szczebel związków.

Niekoniecznie musi się kończyć, ale wiem, że to też wtedy zależy od tej partnerki lub partnera, gdy postawią przed wyborem (chore) no i czasem może też pewnie umrzeć śmiercią naturalną.
Do do drugiego to bym powiedział, że jednak nawet w przyjaźni może się pojawić głębsze uczucie takie jak miłość, ale wiadomo to takie bardziej siostrzane/braterskie
Jak to mawiają - miłość ma wiele znaczeń.