Śmierć, a co dalej?

Jeśli zakrawa to na temat bardziej filozoficzny to, proszę o przeniesienie.

Zdania nt co po śmierci są bardzo podzielone, a ja należę do grupy, która twierdzi, że jest życie po śmierci.

Nie tak dawno zmarła moja koleżanka,  z którą wiele rozmawiałyśmy na takie tematy.

Kończyło się zdaniem...że jak umrzemy to zobaczymy.

I właśnie ona umarła, a po pewnym czasie, a wtedy układałam się do snu zobaczyłam jest przedramię i dłoń, która delikatnie mnie dotykała.

Nie wiem jak odczytać ten znak: czy chciała wypełnić zakończenie naszych rozmów, a może potrzebuje mojego wsparcia?

Ja akurat nigdy nie doświadczyłem podobnych rzeczy, więc nie mam zdania, bo i się zbytnio w takie sprawy nie zagłębiałem. Nie neguję tych, co w to wierzą, bo skoro ja sam nie miałem styczności, to nie jest, to dowodem, że tego po prostu nie ma.

Może koleżanka dotykając tak subtelnie zwyczajnie nie chciała Ciebie przestraszyć, a dać znać, że jest obok, że wspiera, żebyś się nie martwiła o nią, że jest wszystko ok?

  Dnia 29.05.2019 o 09:50, BrakLoginu napisał:

Ja akurat nigdy nie doświadczyłem podobnych rzeczy, więc nie mam zdania, bo i się zbytnio w takie sprawy nie zagłębiałem. Nie neguję tych, co w to wierzą, bo skoro ja sam nie miałem styczności, to nie jest, to dowodem, że tego po prostu nie ma.

 

Może koleżanka dotykając tak subtelnie zwyczajnie nie chciała Ciebie przestraszyć, a dać znać, że jest obok, że wspiera, żebyś się nie martwiła o nią, że jest wszystko ok?

Zbytnio się nie zagłębiasz, ale jakaś wiara jest w istnienie życia po śmierci.

Też tak odczytałam ten znak, ale myślę, że nie chodzi o wspieranie mnie, ale dotrzymanie niezobowiązującego zdania " jak umrzemy, to zobaczymy"

Jeśli sami nie doświadczyliśmy to nie znaczy, że nic o tym nie wiemy, zapewne gdzieś ktoś zasłyszał nt...zapraszam do podzielenia się informacją o takich zdarzeniach.

Mam przeczucie, że nie ma nic. Że jesteśmy tylko organizmami i po śmierci po prostu znikamy.

Nigdy nie bałam się i nie boję śmierci.  Boję się trochę wysokości, bo mogę spaść i znaleźć 
się na wózku, albo ugryzie mnie pies i będę "pokiereszowana", albo skoczę do 
wody i złamię kark. Co złego może mnie spotkać ,kiedy już odejdę.  Śmierć nie jest niczym złym - to ostatni 
rozdział naszego życia. Kiedy umrzemy, kto wie, może istnieje "drugi świat" 
gdzie wszysko jest dobre. 
Czasami też się zastanawiam: co jeśli moje serce przestanie nagle  bić...?
Ale przecież tak naprawdę to trwa bardzo krótko, potem nic nie czujemy ..
Śmierć nie powinna być tematem tabu lecz chcąc, nie chcąc jest . Staram się o niej nie myśleć.
 Każdy z nas odejdzie 
w "lepszy świat" -  wierzę, że on naprawdę istnieje. Śmierć to tylko 
przejście.
 Nie uważam , że śmierć jest zła - to ludzkie czyny mogą być złe.
Póki co cieszę się pełnią życia. Nie chciałabym  odchodzić w samotności , chciałabym tylko spojrzeć ostatni raz w oczy osobom, na których mi bardzo zależy ; które kocham .

A ja należę do rzadkich typów ludzi, którzy szczerze i żarliwie wierzą, że co jest po śmierci to nie mam zielonego, najmniejszego pojęcia.

  Dnia 28.05.2019 o 20:51, Dżiulia napisał:

Zdania nt co po śmierci są bardzo podzielone, a ja należę do grupy, która twierdzi, że jest życie po śmierci

Ja również myślę, że śmierć nie jest końcem, ale początkiem innego bytowania. Bo jaki sens miałoby nasze życie, które jest tylko chwilą, bardzo często naznaczone chorobą, cierpieniem? Musi być jakiś głębszy sens istnienia dla którego warto starać się być dobrym człowiekiem.:)

Dlaczego uważasz, że tak musi być?

  Dnia 1.06.2019 o 12:57, Karteczka napisał:

Każdy z nas odejdzie 
w "lepszy świat"

Raz myślę tak jak napisała Karteczka, że jest gdzieś lepszy świat. Piekło i niebo mam na ziemi, a ten lepszy świat może jest gdzieś we wszechświecie, na innej planecie, jak się tam dostanę i w jakiej postaci tego jeszcze nie wiem ? Ale jak już tam będę, to i tak nie przekaże nikomu, no bo jak ?

Innym razem myślę, że jest tak...

  Dnia 31.05.2019 o 11:04, Layne napisał:

Że jesteśmy tylko organizmami i po śmierci po prostu znikamy.

Po śmierci nie ma nic i w to bardziej skłonna jestem uwierzyć.

Czy boję się śmierci ? I tak i nie... na pewno będzie mi czegoś żal...

Hm. No ja patrzę na to w ten sposób, że albo nic nie ma, bo jednak jesteśmy biologicznymi organizmami, którym mózg po prostu... Gaśnie.

ALBO też jest jakaś blizej nieokreslona forma istnienia w świecie, we wszechświecie?

Pytanie jednak co mogłoby nią być- staram się kierować obiektywnym przeslankami, niestety religie, niebo, piekło, duchy są tylko poboznymi (!) życzeniami. Każdy człowiek PRAGNIE wierzyć, że potem coś jest, a najlepiej, żeby to życie było jak najbardziej zbliżone do obecnego.

  Dnia 3.06.2019 o 14:01, Rutlawski napisał:

Hm. No ja patrzę na to w ten sposób, że albo nic nie ma, bo jednak jesteśmy biologicznymi organizmami, którym mózg po prostu... Gaśnie.

 

 

Można to tak interpretować .Bardzo to uprościłeś .

Po śmierci rozkładasz się na pierwiastki i krazysz we wszechświecie w wodzie, powietrzu, w innych organizmach żywych i dzięki temu jestes nieśmiertelny.

Niedawno obejrzałam wywiad z psycholog Zuzanną Celmer. Opowiadała dość interesująco o hipnozie regresyjnej. Przywołała kilkakrotnie książkę Newtona "Wędrówka dusz". No i przeczytałam. Muszę przyznać, że tezy w niej zawarte są najbliższe temu, w co wierzyłam i wierzę. Jakiś czas temu w telewizji leciał film o "chłopcu z wyspy Bara",-też zgrabnie wpisał się w teorie Newtona.

No dobrze, zgoda, ale ile wtedy z Ciebie zostaje w tych pierwiastkach? Gdzie znajduje się Twoja świadomość?

  Dnia 31.05.2019 o 11:04, Layne napisał:

Mam przeczucie, że nie ma nic. Że jesteśmy tylko organizmami i po śmierci po prostu znikamy.

Przeczucie można, czyli pewności brak.

A chyba wiesz, że w przyrodzie nic nie ginie, a zatem jak wytłumaczysz, że po śmierci znikamy.

  Dnia 1.06.2019 o 12:57, Karteczka napisał:

Nigdy nie bałam się i nie boję śmierci.

Nie powiem, że nigdy się nie bałam, ale obecnie wiem, że się boję.

  Dnia 1.06.2019 o 12:57, Karteczka napisał:

 Każdy z nas odejdzie 
w "lepszy świat" -  wierzę, że on naprawdę istnieje. Śmierć to tylko 
przejście.

To prawda, że każdy kiedyś musi umrzeć.

Odejście w lepszy świat...niekoniecznie jest lepszy, ale nie tam reakcji na dobro czy zło.

Jest tęsknota za miłością, ale nie tak jak tu na Ziemi lub totalna błogość.

Nie mam najmniejszej wątpliwości o istnieniu życia po śmierci ciała.

Uważam, że nie ma świadomości bez naszego mózgu,  chociaż niektórzy twierdzą, że ona się zachowuje po śmierci, kiedy mózg jest martwy.

Nauka do tej pory nie określiła czym jest świadomość, a moim zdaniem  jest to połączenie czegoś materialnego z niematerialnym i właśnie na to coś niematerialne  nauka oddzieliła się od zjawisk, które nie każdy może doświadczyć.

Każdy narząd ma swoją energię i tak np. po usunięciu wyrostka tylko specjalne urządzenie pokaże, że on jest, bo pozostała jego energia. Ta energia jest w naszym ciele, ale po śmierci...co się z nią dzieje?

Pewnie jak tu wspomniano pozostaje w przyrodzie na Ziemi.

Ci co twierdzą, że świadomość zachowuje się po śmierci, to ja powiedziałabym, że zachowuje się część świadomości...tej niematerialnej, którą określiłabym duszą.

Jeśli o świadomości mowa to, czy płód lub maleńkie dziecko ją posiada?

  Dnia 3.06.2019 o 21:01, Dżiulia napisał:

Przeczucie można, czyli pewności brak.

A chyba wiesz, że w przyrodzie nic nie ginie, a zatem jak wytłumaczysz, że po śmierci znikamy.

Oczywiście, że pewności brak. Bo skąd? Tak samo Ty tej pewności nie możesz mieć, ani nikt inny. A to, że w przyrodzie nic nie ginie to tylko powiedzonko. 

  Dnia 3.06.2019 o 22:11, Dżiulia napisał:

Jeśli o świadomości mowa to, czy płód lub maleńkie dziecko ją posiada?

Też o tym chciałem wspomnieć, ale mnie ubiegłaś.

śmierć to koniec

  Dnia 3.06.2019 o 18:32, Rutlawski napisał:

No dobrze, zgoda, ale ile wtedy z Ciebie zostaje w tych pierwiastkach? Gdzie znajduje się Twoja świadomość?

Mam podobne zdanie do autorki tematu @DżiuliaŚmierć nie pozbawia duszy jej podstawowych cech, w tym świadomości.

Człowiek z chwilą śmierci traci jedynie  zdolności poznawcze, które posiadał dzięki swojemu ciału, umiejętność zmysłowego widzenia, słyszenia, dotykania .Do momentu zmartwychwstania będzie żyło jako oddzielone od ciała. Ile mnie pozostaje w tych pierwiastkach? - nie wiem nie kończyłam ani teologii ani nie jestem naukowcem. Snuję własne teorie , trochę na ten temat czytałam .

No to jest ta dusza że świadomością, czy są pierwiastki, dzięki którym jakoś tam trwamy?

Bo dla.mnie widzę tu sprzeczność.

Posiadamy dusze ze świadomością a nasza cielesność zamienia się w owe "pierwiastki ".Nasze ciało ulega rozkładowi to miałam na myśli .

No dobra. to już całkowicie zrozumiałe. Gdzie jednak może przebywać owa dusza wtedy?

  Dnia 4.06.2019 o 05:23, Layne napisał:

Oczywiście, że pewności brak. Bo skąd? Tak samo Ty tej pewności nie możesz mieć, ani nikt inny. A to, że w przyrodzie nic nie ginie to tylko powiedzonko. 

Też o tym chciałem wspomnieć, ale mnie ubiegłaś.

Pewność lub niepewność dotyczy Twego zdania, natomiast ja mam pewność, ale ta jest odmienna w stosunku do Twojej.

Powiedzonka czy przysłowia są mądrością narodu i mają głębszy sens niż określenie przez Ciebie "tylko".

Skoro chciałeś wspomnieć o świadomości w życiu płodowym to czemu nie wyraziłeś swego zdania?

  Dnia 4.06.2019 o 09:56, Karteczka napisał:

Człowiek z chwilą śmierci traci jedynie  zdolności poznawcze, które posiadał dzięki swojemu ciału, umiejętność zmysłowego widzenia, słyszenia, dotykania .Do momentu zmartwychwstania będzie żyło jako oddzielone od ciała. Ile mnie pozostaje w tych pierwiastkach? - nie wiem nie kończyłam ani teologii ani nie jestem naukowcem. Snuję własne teorie , trochę na ten temat czytałam .

No właśnie mamy podobne zdanie, bo z mojego doświadczenia dusza po śmierci ciała widzi i słyszy, ma również możliwość dotykania. Porozumienie człowieka z duszą/duchem zmarłej osoby odbywa się za pomocą mowy: słyszy się głos, a odpowiadać można w myśli i dusza reaguje. Człowiek nie może dotknąć duszy, która może się zmaterializować, ale ona może.

Mnie przed zmartwychwstaniem kołacze się reinkarnacja, a to dlatego, że poznałam ludzi wśród nich jest moja bratowa, która potrafiła opisać zdarzenie pewnego miejsca twierdząc, że tu już była, a ponieważ zgodne to było z faktem, a również było faktem moja wiedza, że ona tam w obecnym życiu nigdy nie była.

Niekoniecznie trzeba studiować teologię, czy inną dziedzinę by wypowiadać się w temacie.

Myślę, że często przedstawiamy tu nasze wyobrażenia na podstawie wiedzy innych lub naszej wyobraźni...no właśnie piszemy o własnych teoriach.

@Rutlawski

Owa dusza wg mnie przebywa w innym wymiarze, ale również może być obok nas

... Co mogłoby wtedy tłumaczyć doświadczenia ludzi, mówiących, że 'wyczuli' czyjaś obecność.

Co się z ta dusza później dzieje?

Czy zostaje wcielona do innego ciała?

Czy przechodzi 'dalej?

Uwazam, ze najprawdopodobniej nie ma zycia po smierci, ze czlowiek widzi, slyszy, czuje i doswiadcza na inne sposoby (np. sen) to, co chce. Nie neguje jednak calkowicie jego istnienia, nie mam pewnosci, bo nie mam doswiadczenia - wg mojej najlepszej wiedzy nigdy jeszcze nie umarlam. A brak pewnosci i domysly nie sa wystarczajacym powodem, by na ich podstawie ustawiac swoze lub innych zycie filozoficzne lub religijne.

Pierwsza część Twojego postu szybko skojarzył mi się z ta stara teoria, że to co nazywamy rzeczywistością obecnie to jeden wielki sen, Matrix swego rodzaju.

Tej teorii tu jeszcze nie widziałem.

  Dnia 5.06.2019 o 03:24, Rutlawski napisał:

... Co mogłoby wtedy tłumaczyć doświadczenia ludzi, mówiących, że 'wyczuli' czyjaś obecność.

 

Co się z ta dusza później dzieje?

Czy zostaje wcielona do innego ciała?

Czy przechodzi 'dalej?

Na te pytania można snuć tylko teorie.

Niektórzy rozważając sprawę Bytu i zbawienia zapodają, że na jakimś tam szczeblu dusza łączy się z Bytem, a wierzący w reinkarnację twierdzą, że dusza by doświadczyć czegoś może tylko za pomocą ciała stąd wybiera życie by doświadczyć tego co by chciała, czy nauczyła się czegoś.

Czy przechodzi dalej?

Na to pytanie też można snuć teorie, mnie się wydaje, że te świetliste nie muszą nigdzie przechodzić, bo są w dobrym miejscu, a inne albo oczekują na pomoc ludzi lub reinkarnują by osiągnąć światłość.

  Dnia 5.06.2019 o 03:51, Kahlan napisał:

Uwazam, ze najprawdopodobniej nie ma zycia po smierci, 

Tego to akurat można być pewnym, że takiego życia po śmierci nie ma, tam jest istnienie.