Diabeł dał mi talent literacki, zaś Bóg chce abym go zaprzepaścił

Ona była głucha, a on niewidomy
ona ze skrzypcami w ręku
a on z kartami w dłoni
naprzeciw zaś stał malarz który malował obraz
o tym jak pewien magik zgubił swego zająca

i wszystkie kredki pomieszały swe kolory
teraz biały jest żółty, a czarny czerwony
teraz śmietana smakuje jak dżem truskawkowy
a chleb najzwyklejszy ma smak malinowy

Opodal na straganie sprzedawano zegary
które chodziły do tyłu i różne melodie grały
nadto każde skarpetki w tym kramie
miały tylko jedną swą parę

a w kościele był ślub, i piękna młoda para
co zamiast drogim autem, koleją przyjechała
a on niczego nie widział, i ona nie słyszała
słońce zaszło o świcie i do domu rozeszła się gwara

Caíste en ruinas y yo puta del milenio está justo a tu lado, te has ido aunque nunca has estado, estás en mi mente y amo tu cara y tu alma llena de dulzura y maldad, tus ojos y una boca que dice más que mil palabras.

A.D. 24.04.2023

Chochlik z twoich snów
chodzący na palcach
stojący na beczce z żelaza
gotowy do tańca

aksamit wisi w powietrzu
i wiśnie rozgniecione
tylko po tym brak mi oddechu
a dużo więcej dozwolone

sukienka czarna krótka i peleryna
ta dziewczyna wampira przypomina
drapieżnie patrzy wzrokiem nieruchomym
oto ideał i piękno w jednej odsłonie

a jednak jej gracja i wdzięk zniewalają
nawet gdy kostium ciągle obleka ciało
chodzi po ogrodzie jakby zstąpiła z Wenus
wszystkie kwiaty przed nią nikną w pokłonie

wystarczył jednak promień światła
który jaskrawo wyjrzał zza chmury
by wnet wysoko uleciała do góry
czy ona jeszcze tu jest, czy to tylko jej cień
czy ona jeszcze tu jest...

A.D. 27.05.23

Zabrałeś mi czekoladę
a ja podążyłam w ślad za tobą
gdzieś w siną dal
kierowana przez Xochiquetzal

odbiorę swą czekoladę
gdyż ty nie znosisz słodkości
ukradłeś ją jedynie z zazdrości
ponieważ nie możesz dać miłości

nigdy nie byłam, nigdy całkiem wolna
za moją czekoladę chyba wszystko oddam
ta bitwa będzie mieć zakończenie
spreparowałeś nią me milczenie

niestrudzenie biegnę, nie znając nawet ciebie
czy człowiekiem jesteś czy cieniem
wiem jedynie że skradłeś mą
czekoladową nadzieję

1 godzinę temu, syn fubu napisał:

 

A.D. 27.05.23

 

Zabrałeś mi czekoladę
a ja podążyłam w ślad za tobą
gdzieś w siną dal
kierowana przez Xochiquetzal

 

odbiorę swą czekoladę
gdyż ty nie znosisz słodkości
ukradłeś ją jedynie z zazdrości
ponieważ nie możesz dać miłości

 

nigdy nie byłam, nigdy całkiem wolna
za moją czekoladę chyba wszystko oddam
ta bitwa będzie mieć zakończenie
spreparowałeś nią me milczenie

 

niestrudzenie biegnę, nie znając nawet ciebie
czy człowiekiem jesteś czy cieniem
wiem jedynie że skradłeś mą
czekoladową nadzieję

Piękne .

a.d. 06.08.23

Różowy karmel
w przewlekłej żółci
bawi się w zdobycie okolic
piccolo bławatek
sprzedaje bilety do nieba
i w tą oraz w tamtą biega
bo fantazja, fantazja jest od tego
by wygrywać nie grając w nic
lub niszczyć wedle uznania swego
lecieć w chromowanej czerwieni
i obwód kalinin-zabawowy okupować
mieszam błękit w jeżynowym fiolecie
biorę cyrkiel i odmierzam
cele odległe

Chyba cię wena opuściła...

16 minut temu, Serotonina napisał:

Chyba cię wena opuściła...

Masz rację, a co widać jak się czyta? To miał być rym nieregularny, trochę bajkowości i tak dalej, nie mam ochoty na napuszony epos...

30 minut temu, syn fubu napisał:

 

Masz rację, a co widać jak się czyta? To miał być rym nieregularny, trochę bajkowości i tak dalej, nie mam ochoty na napuszony epos...

No widać. Starsze lepsze.

20 minut temu, Serotonina napisał:

No widać. Starsze lepsze.

O czym byś pragnął nowości?

9 minut temu, syn fubu napisał:

 

O czym byś pragnął nowości?

Ja bym pragnął nowości o miłosci .

24 minuty temu, syn fubu napisał:

 

O czym byś pragnął nowości?

To już zakrawa o komercję. 

Ociągam się w drzwiach

gdy budzik krzyczy

potwory wzywają moje imię

pozwólcie mi zostać

gdzie szeptać będzie do mnie wiatr

gdzie krople deszczu

spadając opowiadają historię

Na moim polu z papierowych kwiatów

 i kołysanki z cukrowych obłoków

leżę sobie tak godzinami

i oglądam nad sobą fioletowe niebo

Nie mów, że jestem nieobecna

w tym szerzącym się chaosie - Twojej rzeczywistości

dobrze wiem, co leży poza moim sennym schronieniem

koszmar, zbudowałam własny świat, by uciec

Na moim polu z papierowych kwiatów

I kołysanki z cukrowych obłoków 

leżę sobie tak godzinami

i oglądam nad sobą fioletowe niebo

Pochłonięta przez dźwięk mojego krzyku

nie mogę zakończyć strachu cichych nocy

och jak pragnę mocno zasnąć

bogini wymyślonego światła

Amy Lee

Wiersz z archiwum rok A.D. 10/09/2016

...później wstałam - nazbieram róż - rzekłam
lecz myśl swą odwlekłam gdy w róże uciekłam
- zbyt piękne by ich koniec był w moich rękach
niech żyją tak długo aż natura na nich osiądzie
może wtedy zapomną że były tak kuszące.
Ja nie czytam poezji - uwierzcie
gdy przez kolejny wiersz mój przebrniecie
ja nie uczę wierszyków
znajduje je jak monetę w strumyku
i smutna byłam gdy marzenia mi się spełniły
bo widziałam jak piękny świat był z nimi
i smutna byłam kiedy słońce wzeszło
bo do nocy tęskniłam, a noc to już przeszłość
i teraz żyć przyszło mi w pięknym domu
w kniei pachnącej, sadzie miłosnym
ogniskach palonych, ziemniakach tak młodych
i burakach w cebulowej gondoli
i nic nie boli
Pragnienia, życzenia - nie bójcie się - krzyknęłam
tylko słodkie kwiaty nie wiedzą jak pachną
bo my nimi jesteśmy w ich smugach zapachów
lecz strach warto znać, bo trzeba się go bać...

Ckliwe to jakieś. Co się stało z tymi wierererszami?