Tablica liderów

Śnieg, ubity na miazgę naszymi stopami, Szeleści jak jesienią rozsypane liście, Szukamy w zmierzchu śladów zbłąkanej łani, Zbiegłej pomiędzy kwiatów zimowych okiście. Tak zastaje nas wieczór, zgubionych w otchłani, Osaczonych ponurym, ciemnym widnokręgiem, Szosa mknie ku nam w dzwonkach, a ponad dzwonkami Ślepia końskie się żarzą, jak płonący węgiel. Niebiosa w snopach iskier i ziemia się błyska, Jakby wiatr ziarenkami rozsypywał mosiądz, Mrok podbiega pod konia, garście śniegu ciska I odlatuje w pole, kurzawę podnosząc. Potem wraca, gna chmury i tumany śniegu, Z których się wymykamy w pobielonych czapach, Bije we mnie wiew mroźny wichru północnego I twojego gorąca młody, rześki zapach. Śnieg dawno pokrył ślady. Wracamy zdyszani I wicher nas lodowym oddechem nasyca - Z głębi wrzącej, skłębionej, drgającej otchłani Zagania nas do domu hucząca śnieżyca. - Leopold Lewin Wieczorny spacer.

Takie tam, mądrości z fb.

Nie,bo ma ochroniarzy. Masz w domu dużo niepotrzebnych rzeczy do wyrzucenia ale wydaje Ci się,że się jeszcze przydadzą?

Lepiej weź się za to The old Fashion way. Lepiej najpierw znaleźć pracę i ogarnąć się finansowo a potem realizować tak ważne decyzje w Twoim przypadku wynikające głównie z emocji.

Witam!

Cześć

Mogę coś...od siebie? Kiedyś mówiłem na taki proces „dzień w którym pękło niebo”. Fakt, lało prawie cały dzień, a wtedy ludzie zakryli swoje twarze, na szczęście nie wszyscy. Coś się kończy więc i coś musi się zacząć, nie można temu stawić czoła, bo zakryje cię jak fala i nie ujrzysz już nic więcej. Ty, który stwarzasz wokół życie - odbierasz je, gdy uważasz że powinieneś. Zarażasz samotników uczuciami po to tylko, by patrzeć jak płaczą. Znowu, ponownie stracili powietrze, bo odeszło z kim innym. Czemu to nie jest tak proste jak chodzenie po górach? Jest ci ciężko i ciąży na tobie wiele różności, ale pomimo tego zawsze w duchu wiesz, że najprostszym sposobem jest iść, a ziemia ma to do siebie, że prócz krągłości z każdym krokiem niesie cię krok dalej; tak została stworzona i tak zapewne będzie do czasu aż dni skończą się wypełniać. Jak serce co przewodzi impulsy wzdłuż włókien, jak geny przenoszone od lat w ten sam sposób, tak i Ty powtarzasz ten sam schemat; nie dajesz mi tych dni tylko chwile, godziny, minuty. Gdyby krok prowadził do następnego, to byłbym już chyba wypełnionym po brzegi ludzikiem. Trwałe jak pamięć, mocne jak głazy w potoku, piękne jak szuflada ze słodkościami, szczere jak życzenia urodzinowe. Ty jesteś obserwatorem, zawsze nim byłeś. Prowadzisz wojny z ludźmi i kończysz je bez większych strat. Zapalasz zielone latarnie i wracasz do siebie z myślą, że następnym razem im się uda. Na ulicy leży chleb. Ktoś musiał zgubić, albo gołębie wyrzuciły, bo razowy na zakwasie. Przełamię się z tobą tym kęsem. Zapamiętamy to na długo, aż do końca dnia i jeden dzień dłużej.

@Radunia @Dionizy uwielbiam Was:) Wasz tok myślenia, poruszania się w głębi swoich uczuć i myśli.... Przymrużam oczy i próbuję iść waszym śladem. Piękne to jest. Takie czyste i oczywiste choć tak dalekie od tego co wokół. Sztuką jest znaleźć w sobie tą równowagę, by móc funkcjonować w tym krwiożerczym świecie jednocześnie zachowując w sobie siebie

SIĘ MARZY ? Taki na wpół senny dzień w połowie zimy Sanie wyznaczyły drogę pośród śniegu Dzwonki, gdzieś za rogiem, już się wydzwoniły Cisza i ospałość, tylko wiatr jest w biegu Dachy w śnieg odziane, na ich brzegach sople Zanim zechcą stopnieć przyjdzie nam poczekać Jak strażnicy zimy wiszą ponad oknem Które mróz z lubością w każdą noc okwieca Pola zasypane, jak droga i płoty A nad nimi drzewa po wierzchołki w bieli Jeszcze tylko chwila, a pąki, jak z procy I trawa spod śniegu z wiosną nam wystrzeli Taki na wpół senny dzień w połowie zimy A słońce już śmielej tuli krajobrazy I my, coraz bardziej i mocniej marzymy O pierwszym kwiateczku, który się pojawi Autor : roma rappe

No i...jakieś dobre towarzystwo by się przydało. Ktoś kto nie narzeka że plecak za ciężki, że pada, że za bardzo zawsze coś. Jak trzeba pomóc to ma pomóc. Jak nie to lecim dalej i łapka za łapką. No ale fakt, buty dobre są diablo ważne. Z gore texem jeśli się da.

Ciekawe z tym stepem... Długo za nim tęskniłam... To chyba jakiś synonim wolności. Nie wiesz jak głęboka była moja, a na jej dnie - ja naga. I nie było tam już czerni, tylko biel. Wiesz czym jest wszelkie kochanie? Popatrz na tęczę, każdy kolor to takie inne kochanie. A czym jest tęcza, jeśli nie rozbitym światłem - białym. Więc jak potężna musi być miłość, gdy połączyć te wszystkie kochania? Jesteśmy jak pryzmat, który rozbija tę biel a jednocześnie możemy połączyć kolory w nią. Ale wtedy nic już nie wrzeszczy, bo nie ma bólu, ani strachu jest tylko Miłość i spokój i zrozumienie. Właściwie dopiero wtedy zaczyna się coś więcej. Artyzm, sztuka jest prawdziwa tylko wtedy, gdy dajesz cząstkę siebie, a Ty dajesz. Na tym polega tworzenie - na dzieleniu się sobą. Na tworzeniu z uczuciem. Przytulam Cię ciepło.

Jakże głęboka musiałaby być czerń by mnie wchłonąć A może wrzeszczeć kolorami wszelakiego kochania i szaleństwa? Drzeć sie na całe gardło by zagłuszyć bylejakość sztampę i nieudane prototypy artyzmu? Nie wiem. Mnożą sie wątpliwości a chęć do walki ucieka za las a ja chce iść boso przez stepy powszednie ciesząc się każdą jaskółką I stokrotką

Gdy już zmęczyłam się drażniącymi oczy neonami i maskami weszłam prosto w czerń, bez pobielanych ścian, kolorowych miraży, Stańczykowego uśmiechu. Wtedy zaczęłam żyć.

Według mnie to najlepszy kawałek z płyty "Nieważne jak wysoko jesteśmy" Myslovitz.

20-23 Stycznia Najważniejsze wydarzenia w Polsce: 20 Stycznia 1661 r. - Jan II Kazimierz Waza założył Akademie Lwowską. Obecnie jest znana jako Uniwersytet lwowski. Przez pierwsze lata nauczano tam jedynie teologii i filozofii, bowiem uczelnia byłą prowadzona przez Jezuitów. Rozkwit Akademii nastąpił dopiero w XVIII wieku, w 1759 r. uczelnia została wywyższona do rangi Uniwersytetu przez papieża Klemensa XIII, na uczelni zaczęło działać wiele kierunków. Król Stanisław August którego koronowano w 1764 r. potwierdził przywileje Akademii krakowskiej, zamojskiej i wileńskiej, nie wspominając o lwowskiej. W 1773 r. Lwów znalazł się w zaborze austriackim. Uczelnię przekształcono na szkołę średnią, ale powróciła do rangi Uniwersytetu już w 1784 r. W 1805 r. połączono ją z uczelnią krakowską. Do 1918 r. znana byłą jako Uniwersytet Franciszkański. W tym czasie przedmioty wykładano w języku niemieckim. Biblioteka uniwersytecka spłonęła w 1848 r. pochłaniając 35 tys. zbiorów naukowych. Studenci Uniwersytetu liczeni zasili szeregi powstańców styczniowych. Wielu z nich poległo w bitwie pod Tupaczami, na Lubelszczyźnie. Kolejny rozkwit Uczelni to XX-lecie międzywojenne kiedy nazywana była Uniwersytetem Jana Kazimierza we Lwowie. Uczelnia funkcjonowała jeszcze po wkroczeniu Sowietów, ale została zamknięta gdy do miasta weszli Niemcy. 4 Lipca 1941 r. Niemcy dokonują mordu na 25 polskich profesorach z uczelni lwowskiej. W latach 41-44 trwało podziemne nauczanie. Uniwersytet zostaję otwarty ponownie w sierpniu 1944 r. a studencką brać zasilają głównie Polacy. Do 1946 r. trwają jednak wysiedlenia. Polscy pracownicy naukowi którzy ocaleli, przenoszą się do uczelni na Zachodzie Polski. Obecnie jest to jedna z najbardziej prestiżowych uczelni ukraińskich, a jej burzliwe losy zasługiwały na opis. Gmach główny Uniwersytetu lwowskiego 2007 r. - Pracownicy Łódzkiego pogotowia, tak zwani "łowcy skór" zostają skazani na dożywocie lub długoletnie więzienie. Była to jedna z najgłośniejszych afer na początku XXI wieku, o łódzkim pogotowiu mówiła wtedy cała Polska. Dziennikarzom udało się wykryć jedynie kilka ofiar sanitariuszy, którzy przedwcześnie pożegnali się z życiem zostając nafaszerowani Pavulonem(środek zwiotczający mięśnie). Wszyscy jednak się zgodzą, że wielu uniknęło odpowiedzialności, a lista ofiar mogła wynosić nawet kilkaset osób. Poniżej cały film dokumentalny o tym haniebnym procederze. 21 Stycznia 1940 r. - Wybucha powstanie czortkowskie przeciwko sowieckim wojskom okupacyjnym. Grupa dywersyjna licząca ok. 200 ludzi miała zaatakować miejscowe więzienie, koszary i stację kolejową. Celem ataku miało być odbicie więźniów, opanowanie dworca kolejowego i przedostanie się zdobytym pociągiem przez Zaleszczyki do Rumunii. Ten niewielki zryw zaalarmował duże jednostki radzieckie w okolic, a nawet dotarł do gabinetu Stalina. Głównych założeń działań zbrojnych nie udało się zrealizować, a powstańcy zostali puszczeni do domów, po kilku godzinach bezowocnych prób. W walkach zginęło 5 żołnierzy radzieckich. Przez następne dni trwały aresztowania. Łącznie w ręce Sowietów dostało się ponad 550 Polaków. 21 z nich skazano na karę śmierci, ok. 90 przeznaczono do łagrów. Uczestnicy powstania czortkowskiego, głównie licealiści 22 Stycznia 1863 r. - Wybucha powstanie styczniowe. Największy polski zryw narodowowyzwoleńczy w historii (Do Czasów Akcji "Burza"). Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek. Przez oddziały powstania styczniowego przewinęło się około 200 000 ludzi. W styczniu tegoż samego roku odbywa się branka, która zostaję zbojkotowana przez Polaków. Powstańcy występują w większości dużych miast. Zdobywają linię kolejową do Brześcia i do St. Petersburga. Kilka Garnizonów rosyjskich zostaję rozbrojonych. Szok towarzyszący działaniu powstańców, daję wiele korzyści. Jednak z czasem do Polski zaczynają napływać świeże oddziały rosyjskie. Powstanie potrwa do Jesieni 1864 r. i oczywiście skończy się jego upadkiem. Do największych bitew powstania styczniowego będziemy wracać na kartach tego kalendarium, dlatego teraz się nie rozpisuję. Oddziały powstańcze 1863 r. Herb powstańczy (Dla Ziem Polski,Litwy i Rusi) Powstańcy styczniowi na jednej z najbardziej znanych ilustracji 23 Stycznia 1793 r. - Rosja i Prusy dokonują II Rozbioru Polski. Był to wynik przegranej wojny polsko-rosyjskiej w obronie Konstytucji 3 Maja. Władzę w Polsce przejęli Targowiczanie. Osłabiona Polska, która nadal mogła mogła być groźna dla państw zaborczych okazała się doskonałym celem ekspansji. 23 stycznia 1793 doszło do podpisania traktatu podziałowego między Katarzyną II a Fryderykiem Wilhelmem II. Po jego podpisaniu Wojska Pruskie weszły do Wielkopolski, a rosyjskie do wschodniej Polski. Wojska polskie w większości wycofywały się z oddawanych ziem. Jednym z nielicznych starć była obrona ratusza w Kargowej. 25 marca Fryderyk II wydał patent inkorporacyjny, w którym wezwał pod groźbą kary wszystkich mieszkańców zajętych przez siebie ziem do złożenia hołdu. Od 17 czerwca do 23 listopada 1973 roku odbywał się Sejm grodzieński, ostatni z sejmów I Rzeczypospolitej. W trakcje obrad poseł rosyjski Jakob Sievers wywierał nieustanną presję na sejmujących, dążąc do jak najszybszego podpisania traktatów cesyjnych terytorium Rzeczypospolitej. M.in. zajął on dochody króla Polski. Pod tym naciskiem, król Stanisław August Poniatowski mianował 31 członków delegacji, wyznaczonej do pertraktacji z posłem rosyjskim.Sejm grodzieński, obradujący praktycznie pod lufami rosyjskich armat, upoważnił delegację wyznaczoną przez króla do podpisania traktatu cesyjnego, który podpisany został 22 lipca 1793 roku. W nocy z 23 na 24 września 1793 roku, Sejm obradujący w obecności generała rosyjskiego Johanna von Rautenfelda w milczeniu przeprowadził cesję terytorium Rzeczypospolitej na rzecz Królestwa Prus.Ziemie zabrane przez Prusy i Rosję w II rozbiorze Polski. Na rzecz Rosji Polska zrzekła się województw: mińskiego, kijowskiego, bracławskiego i podolskiego oraz części wileńskiego, nowogródzkiego, brzeskolitewskiego i wołyńskiego. Łącznie był to obszar 250 tys. km². Królestwu Prus oddano 57 tys. km², w których były: Gdańsk i Toruń oraz województwa gnieźnieńskie, poznańskie, sieradzkie (z Wieluniem), kaliskie, płockie, brzeskokujawskie, inowrocławskie, ziemię dobrzyńską oraz części krakowskiego, rawskiego i mazowieckiego.W okrojonej już znacznie Rzeczypospolitej utrzymany został istniejący dotąd, bardzo dogodny dla Rosji i Prus, ustrój demokracji szlacheckiej przy słabej centralnej władzy królewskiej. W II rozbiorze Polski nie brała udziału Austria, która była zajęta wojną z Francją. Dopiero 3 stycznia 1795 roku, Austria zawarła za plecami Prus tajną konwencję z Rosją o III rozbiorze Polski, na mocy której cesarz Franciszek II Habsburg przystępował do traktatu II rozbioru, ale tylko w granicach zaboru rosyjskiego. II Rozbiór Polski Najważniejsze Wydarzenia na Świecie: 20 Stycznia 1613 r. - Końca dobiega wojna kalmarska tocząca się między Danią oraz Norwegią przeciw Szwecji. Szwecja jako państwo nastawione na ekspansje próbowało dyktować warunki pozostałym krają skandynawskim, a w najlepszym wypadku zarabiać na nich. Głównym powodem były łupieżcze poczynania szwedzkich korsarzy na Bałtyku, którzy grabili duńskie statki. Wygrana wojna sprawia że Dania jak i Norwegia nieco uniezależniają się od Szwecji. Natomiast sama Szwecja obiera nowe priorytety i próbuję przekształcić Morze Bałtyckie w basen wewnętrzny. Kolejne jej poczynania będą skierowane przeciw Rzeczpospolitej. Polakom udaję się zniszczyć jeszcze szwedzką flotę w bitwie pod Oliwą z 1627 r. i powstrzymać ekspansję wojsk protestanckich, jednak później okręty zostają utracone, a Szwedzi wraz z sojusznikami wdzierają się do Rzeczypospolitej już 20 lat później. Są to już jednak ostatnie podrygi państwa które pragnęło stać się imperium. W XVIII stuleciu Szwecja podobnie jak Rzeczpospolita musi uznać wyższość Rosji. Dla Duńczyków i Norwegów los jest jednak bardziej sprzyjający, a oba państwa mogą sobie pozwolić na umiarkowany rozwój. Wojna kalmarska 21 Stycznia 1793 r. - zgilotynowano skazanego na śmierć za zdradę stanu króla Ludwika XVI. Gilotyna i śmierć króla są symbolami rewolucji francuskiej która rozegrała się na ulicach francuskich miast w ostatniej dekadzie XVIII wieku. W okresie rewolucji zniesiono wszelkie tytuły szlacheckie, a możni którzy od tej pory stali się obywatelami w większości głosowali za śmiercią Króla, głównie w obawie o własne życie. Poniżej opis całego wydarzenia: Po przybyciu na plac Rewolucji [Ludwik] wysiadł z powozu. Natychmiast został przekazany w ręce kata; sam zdjął frak i krawat, został w zwykłej kamizelce z miękkiej białej wełny. Nie chciał, by mu podcinano włosy, a przede wszystkim by go wiązano; kilka słów wypowiedzianych przez spowiednika wnet go przekonało. Wszedł na szafot, postąpił ku lewemu brzegowi, z twarzą mocno zaczerwienioną spoglądał przez kilka chwil na całe otoczenie i zapytał, czy dobosze nie przestaną bić w bębny. Chciał się wychylić i przemówić, wiele głosów wykrzyknęło do egzekutorów – było ich czterech – by wykonali swoje zadanie. Niemniej, gdy zaczęto go przywiązywać, powiedział wyraźnie te słowa: "Umieram niewinnie, przebaczam mym wrogom, pragnę, by moja krew przyniosła pożytek Francuzom i uśmierzyła gniew Boga." Głowę króla kat Charles Henri Sanson okazał ludowi. Egzekucja dokonała się w poniedziałek 21 stycznia 1793 o godzinie 10:22. Zwłoki przewieziono na cmentarz świętej Magdaleny. Akt pogrzebu, podpisany przez dwóch funkcjonariuszy władz paryskich oraz proboszcza i dwóch wikariuszy parafialnego cmentarza, stwierdzał, że oddział pieszych żandarmów złożył na cmentarzu: „ [...] trupa Ludwika Kapeta, który, jak stwierdziliśmy, miał wszystkie członki w całości, ale głowa była oddzielona od tułowia. Zauważyliśmy, że włosy z tyłu głowy zostały ostrzyżone i że trup był bez krawata, fraka i trzewików. Poza tym ubrany był w koszulę, pikowany kaftan w kształcie kamizelki, spodnie z szarego sukna i parę pończoch z szarego jedwabiu. Tak ubrany został złożony do trumny, którą spuszczono do fosy i natychmiast przykryto. Król spoczął w zbiorowej mogile. 21 stycznia 1815 szczątki Ludwika zostały ekshumowane z cmentarza św. Magdaleny i złożone w krypcie Bazyliki Saint-Denis. Pożegnanie Ludwika XVI z rodziną Ludwik XVI spowiada się przed egzekucją Egzekucja 22 Stycznia 1905 r. - Ma miejsce tak zwana "krwawa niedziela" w St. Petersburgu. W dniu tym została zorganizowana 200 tysięczna, pokojowa demonstracja robotnicza prowadzona przez prawosławnego duchownego Gieorgija Gapona. Celem demonstracji było zaapelowanie do cara o poprawienie losu robotników. Wskutek braku sukcesów w czasie wojny z Japonią sytuacja w Rosji pogarszała się. Rosło bezrobocie, wieści z frontu sprawiały, że nastroje były coraz gorsze. Ceny wzrosły o około 20 do 40%, a dochody ludności cały czas spadały. Sytuacja dla rządu była trudna. Pochód ponad stutysięcznego tłumu w stronę Pałacu Zimowego z jawnie już antyrządowymi i rewolucyjnymi hasłami nie mógł zostać zaakceptowany. Walki między manifestantami a żołnierzami trwały w mieście do wieczora, a niepokój panował jeszcze w przeciągu następnych dwóch dni. Gapon wyszedł z manifestacji bez szwanku. Według oficjalnych danych zabito 93 osoby, 333 odniosły rany (34 z nich zmarło). Źródła nieoficjalne mówią o setkach zabitych (od 800 do 1000). Wieści o zamieszkach stolicy rozniosły się wkrótce po całym kraju.17 lutego w Moskwie zabity został w zamachu wielki książę Sergiusz Aleksandrowicz. Masowe wystąpienie ludności przeciwko władzy i walki na ulicach stolicy obniżyły prestiż monarchii i zachwiały zaufanie wobec rządu. Krwawa Niedziela jest uznawana za początek rewolucji 1905 roku. Wkrótce cały kraj ogarnęły strajki. "Krwawa niedziela" na obrazie Kossaka Rosyjscy kawalerzyści masakrują demonstrantów 23 Stycznia 1719 r. - Utworzono Księstwo Liechtenstein. Przez wieki te tereny były podzielone na dwa hrabstwa: jedno ze stolicą w Vaduz, a drugie w Schellenbergu. Hrabstwo Schellenberg dzieliło losy ważniejszego hrabstwa Vaduz. Na przełomie XVII i XVIII wieku obydwa hrabstwa zostały zakupione przez ród Liechtensteinów. W 1719 roku ziemie te zostały uznane przez cesarza za suwerenne księstwo w granicach Rzeszy Niemieckiej. W roku 1806 cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego Franciszek II (I) Habsburg został zmuszony przez Napoleona do abdykacji i zrzeczenia się tytułu cesarza rzymskiego. Liechtenstein w 1806 został członkiem Związku Reńskiego, który miał zastąpić cesarstwo i pozostał w nim do 1814 roku. W latach 1815-1866 był członkiem Związku Niemieckiego. Przez te wszystkie lata księstwo utrzymywało ścisłe kontakty gospodarcze i polityczne z Austrią. Wynikiem tego było w 1866 wystąpienie z nią ze Związku Niemieckiego i uzyskanie przez Liechtenstein pełnej niepodległości. Podczas I wojny światowej państwo było neutralne. Po wojnie więzy z Austrią zostały zastąpione przez umowy ze Szwajcarią. W roku 1921 w Liechtensteinie ustanowiono konstytucję, według której kraj jest monarchią o demokratyczno-parlamentarnej formie rządów. W 1924 państwo weszło w skład szwajcarskiego związku celnego. Liechtenstein związał się ze Szwajcarią również unią monetarną i pocztową. W 1949 roku państwo zostało członkiem Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, a w 1978 zostało przyjęte do Rady Europy. W 1984 roku książę Franciszek Józef II przekazał regencję Janowi Adamowi II. W tym samym roku przyznano kobietom prawo głosu w wyborach powszechnych. W 1989 roku zmarł książę Franciszek i władzę przejął książę Jan Adam II. W 2003 roku ogólnonarodowe referendum zwiększyło uprawnienia monarchy. Tym samym Księstwo zostało pierwszym państwem europejskim, które przywróciło klasyczną monarchię, ograniczając demokrację parlamentarną. Położenie Liechtensteinu Flaga Liechtensteinu

zatrzymać czas zatrzymać czas w którejś szklance godzin, dodać kostkę cukru, by czas ten dosłodzić, podnieść do ust parujący dzień, chłonąć jego zapach, troski schować w cień... zatrzymać czas beztroski, czas liści kolorowych, gdy świat nie jest jeszcze gorzki, gdy słowa nie ranią i łzy nie kłują, marzenia? cóż, one nie kosztują...

Tyle cieni... Kto je rzuca? Ciała? Czy tylko wspomnienia? Tyłem do wyjścia z jaskini, w blasku sztucznego ognia pomieszanego z księżycową poświatą i mijających słońc wciąż wpatrzeni w ścianę. "Tam nic nie ma" "tam nie ma nic" wskazują za siebie z przestrachem, bo tak mówili. Kto tak mówił? Nikt już nie pamięta. Nie pamięta nikt jak znalazł się w jaskini, po co do niej wszedł i nie pamięta, że za nią jest życie. Co to jest życie - mówi kapłan patrząc na cienie. To jest życie - wskazuje palcem, a tu jest bóg - rzuca garść suchych liści w ogień. "Nie patrzcie za siebie" - tam nic nie ma. Tam jest pustka. Nikt nigdy nie wrócił, gdy przeszedł granicę, nikt nigdy nie wrócił, a to znaczy, że tam jest śmierć. "

I to Polacy robią taką muzykę... Serce roście (choć nie spodziewam się że ktoś tego posłucha)

Wróciłem nieco styrany. Wnet będzie Gaba Kulka i głowa, serce, baza. A do tego czasu coś...ambitnego? Ciekawego.No, powiedzmy

Niebo otworzyło szeroko odwoje Trzepano chodniki kurzu całe roje Opadły na ziemię zimnem zatroskaną Kryjąc zamarzniętych tak codziennie rano Niebo otworzyło znowu swe podwoje Skarciło marzenia także i te moje Mimo że zwyczajne Ponoć nie moralne Znowu mnie wkurzają białych płatków roje

sale po sufit upchane beznadzieją rozpaczą w poczekalni na krześle przysiadło zatroskanie szuka oczami nadziei i tylko ona tańczy na korytarzach poganiając ludzi z blaszaną trumną na kolkach Dziękuję Ireno