Rymowanka

2 godziny temu, la primavera napisał:

Aż przyleci sowa która może zwlekać

I może w ogóle nie chcieć przylecieć

Gdy się dowie że chcesz  za dużo się o niej dowiedzieć

18 godzin temu, la primavera napisał:

U jeśli Tosia chetna o jej diecie słuchać.

Musi usiąść grzecznie i nic się nie ruchać ( dla rymy od ruchu)

umyć rączki i buźkę i obciąć pazurki

potem szybko zaczniemy i poleci jak z górki

długa piękna opowieść o tej sowy specjałach

które można znaleźć w ciemnych lasach i wałach

co je okalają by gdy wody wyleją

wielkie trzęsawisko nie groziło kniejom

A teraz popatrzmy na sowie specjaly

jest w nich i myszka i muszka  i robaczek mały

Jest dżdżownica co w ziemi i komar bzyczący

jest żuczek gnojowy i mąż muchy lecący

do niej na amory by małe muszęta

na świat przyszły szybko choć ta rozgarnieta

nie jest tu za bardzo i tak roztrzepana

że miast przyrodzenia to może banana

trzeba jej co rana a także z wieczora

no bo nie dorosła do gierek Amora

Ale o tym cisza bo Tośka sie wkurzy.....

2 godziny temu, Dionizy napisał:

Ale o tym cisza bo Tośka sie wkurzy...

 i będzie grzmiała jak niebo w czasie burzy

Udawała, że jest wielce oburzona

i głupimi docinkami ogromnie zmęczona

Ale tak naprawdę to się z tego śmieje

i wcale od niej powagą nie wieje

Bo przecież obyta jest w wielkim świecie

i tym książkowym i tym co jest w necie

i dobrze zna się na żartach i sama też żartuje...

płynnie pisze wersy z wyczuciem rymuje

zgrabnie plecie puenty metafory snuje

a wszystko się niesie jak Wojskiego granie

by każdy zrozumiał że jest jedno zdanie

które jest prawdziwe i stanowi rację

zawierając przy tym dobrą informację

Lubię słuchać lasu nawet kiedy echa

snują opowieści o historii Lecha

tego co z Piastami ziemię tą posiadał

i orła do herbu swoim ludkom nadał

Lubię słuchać pieśni śpiewanej przez bory

i też do nucenia z nimi jestem skory

piosnki o korzeniach w sercu zaplecionych

tej o łanach zboża słońcem wyzłoconych 

...,,Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą
Zieloną, na niej zrzadka ciche grusze siedzą.,,...***

Lubię słuchać pieśni snutych poetycznie

czasem krwawo smutno, a czasem komicznie

Czasem erotycznym wiejących Leśmianem

budzące twardością ze snów gdzieś nad ranem

Nie dające usnąć gdy pełnia księżyca

goniące na spacer gdy pusta ulica

i tylko marzenia po niej się błąkają......

*** Z Mickiewicza

pod pazuchą tęsknotę swa wyprowadzają

Liczą gwiazdy na niebie i światła latarni

dni tak upływają a oni tak marni

i tak jak latarnie gasną gdy o świcie

w świecie zwykłych ludzi znów powraca życie

Tęsknoto tęsknoto zabierz oddychanie

życie bez miłości jest jak umieranie

Po co świt nadchodzi gdy nie ma jej reki

i zamiast radosci to same udręki

I te kwiaty szare i chłodem zawiewa...

Czemu smutne pieśni ktoś do ucha śpiewa?

przepędź muzykantów tych z pod czarnej gwiazdy

chluśnij sobie gorzałki od przyjaznego gazdy

potem podreperuj swój wehikuł czasu

przyjedź to spotkamy się na skraju lasu

zapachem piniowym ukoimy zmysły

sprawimy by smutki jak bańka rozprysly

Jakże noc jest krótka a sny takie wilgotne

które pod księżycem są zuchwałe, psotne

Które bez namysłu pędza gdzieś na skraje

starodawnych lasów gdzie zielone gaje

Gdzie brunatną wstęgą rzeka się przelewa

a w przybrzeżnych krzakach ptak cudownie śpiewa

Gdzie Ona przychylna a On wciąż gotowy

gdzie oprócz Kochania nikomu do głowy

nie wpada myśl inna tylko miłowanie

i piersi pieszczenie i Jej całowanie

Jej co mocno skryta pomiędzy udami

pokazana tylko gdy jesteśmy sami.

Takie myśli krążą w głowie na poduszce .....

lepiej by je było schować w jakiejś puszce

by nie zakłócały krótkich chwil na spanie

tych na wypoczynek krótkie pochrapanie

zanim dzień kolejny wskaże konieczności

które to ze snami sa w wielkiej sprzeczności

Mimo to marzenia mają wielką siłę

bo sprawiają ze mną ze wstaję i żyję

ze choć szarość co dzień ustawia zasieki

wciąż od białej flagi jestem tak daleki

wciąż marzę, planuję, snuję swoje wizje

spaliłem gazety tak jak telewizje

a teraz uciekam tam gdzie moje kwiaty

bo tam jestem sobą i tam jam bogaty

tylko ogród rozumie wszystkie moje myśli

Nie tylko ogród rozumie wszystkie Twoje myśli

kilka słów na płatku białej róży przyślij

postawię w wazonie w salonie na stole

jeśli masz pachnącą to taką właśnie wole

Pobiegłem dziś w nocy na skraj snu doliny

szukać płatków różny na list do dziewczyny

ale czy kochanie można tak zapisać?

czy myślową pocztą można miłość wysłać?

Czy  myślą przytuli czy dotknie ustami

czy myślą Amorek też będzie tam z nami?

A potem gdy nadzy i wtuleni w siebie

będziemy szybować po myślowym niebie?

To wszystko za trudne jak na mnie samego

muszę kupić śmigłowiec  i właśnie dlatego

teraz czas do pracy sklejać swoje mrówki

albo coś innego co wpadnie do główki

albo może inne przedziwne cudeńka....

Dobrze by pomogła mi jakaś maleńka

myśl o nowych wzorach i świeże pomysły

tylko ze te drugie gdzieś jak bańki prysły

inne wiatr burzowy poniósł hen za wody

nawet nie pamiętam teraz ich urody

Muszę dziś wieczorem szukać ich na niebie

chyba że na chmurach są teraz u Ciebie

i żeby je złapać muszę samolotem 

polecieć nad rzekę by wszystkie z powrotem

wróciły tu do mnie i ze mną chadzały....

Chociaż jestem dla nich chyba trochę mały

Teraz patrzę w koło gdzie na małej górze

ponad małe fiolki zakwitły już róże

więc na górze róże a na dole fiołki

Ciągle się kochamy tak jak dwa aniołki?

A gdy tam te róze wyżej motyl lata

już się można kochać w trakcie tego lata

Można się zakochać także w cieniu wiśni

tym wielkim kochaniem co kiedyś sie przyśni

Gdy będzie za oknem już jesienna plucha

i nikt czułych słówek nie szepnie do ucha

Gdy nadejdzie zima ze śniegiem i mrozem

a pewien Mikołaj przyjedzie swym wozem

Gdy będzie przedwiośnie zachlapane błotem

ale będzie raźniej bo wiemy ze potem

znowu będzie lato z wielkim znów kochaniem.....

Czasem myśli niezłomne płyną w stronę bezsensu

Niekiedy zauważa się niepotrzebność nawet kredensu

Wszystko staje się trywialne a wręcz śmieszne

Nawet to, że pisze się to tak prostym wierszem

Bzdura bzdurę goni

ale kto temu zabroni

Życie płynie swoim korytem i tępem

A kto zrozumie starą klępę? 

Że warkot pralki przeszkadza

Że nie zna się na zrazach

Że mleko dodaje do herbaty

Że nie widzi że ktoś garbaty

Cóż to za pierdolety

Lepiej utłuc kotlety

Poszybować myślami nad drzewo

Choć dziś pochmurne niebo

Lepiej gdzieś uciec daleko

Choćby w zarośla nad rzeką

I daję sobie słowo

Uczynię to zjawiskowo. 

Jestem zaskoczony

I mocno zdziwiony

Rymowanka to nie sztuka

Bezsens gdy ktoś tu szuka

Wielkiej myśli i uniesien

Gdzieś nad nieboskłony wzniesien 

Tutaj miła Częstochowa 

Ale artyzm też nie chowa

Się koniecznie gdzieś w kąciku..... 

(ja zajrzalam tu po cichu 

i coz widze? żeś kontrole 

mych pazurów se pozwolił?) 

pieknie tośka. teraz przed spaniem

bedzie i uszu i szyi sprawdzanie ?

Nie patrzmy powierzchownie

Nie oceniajmy tak groźnie

Widzimy to co chcemy

I tak naprawdę mało wiemy

Dajmy wolność do wypowiedzi 

Jak na świętej spowiedzi 

Nie bierzmy słów do siebie

a czuć się będziemy jak w niebie

Chodzimy różnymi drogami

Bijemy się z różnymi myślami 

Wylewamy je na zewnątrz

Więc nie jątrz

Co chciał autor wyrazić

Może nam zdradzić

Ale nie musi

jeśli go to nie dusi

musi, dusi, może skusi

lub pobiegnie do mamusi

a ta na nim już wymusi

żeby poszedł do Jagusi

Bo Jagusi brzuch pęcznieje

wcale przy tym dużo nie je

mówi że to przez wichury

i przez ciemne mokre chmury

A że ona wylękniona

musi ciągle być tulona

a że Antek się nie boi

jak przytula no to stoi

no i zaraz szybko szuka

szparki jaką ma też Nuka

kiedy ruja ja dopada

no i trzeba do sąsiada

bo ma spore przyrodzenie....

Uwielbiam te kobiece zdrobnionka
Kawusia, ciastusia i herbaciątka
Bo każda z słodkich żmijek

W dzióbek układa ryjek 
Dobrze bowiem wie

Że gdy za delikatną uchodzić się chce
Wystarczy buzke w dziób złożyć

i powiedzieć "a fe"
Wtedy wszystko lepiej brzmi: och i ach
Lecz pod sztuczny lukierek spojrzec az strach
Nie mają odwagi do siebie okrycia
A osobowość mylą ze sposobem bycia
?
 

*nie mają odwagi do siebie odkrycia

Dnia 14.07.2020 o 22:38, Maybe napisał:

*nie mają odwagi do siebie odkrycia

tracąc tez celowość do swojego bycia

na ziemi zielonej i z domów szeregiem

jakze wszędzie obco więc przemyka brzegiem

tych domów ,,prawdziwych,, zamkniętych na gości

a gdy ktoś zapuka nie ukrywa złości

no bo brak jest czasu i pełno roboty

nie można go tracić na jakieś głupoty

na gadanie o sercu i smutku tym łzawym

o tym nie rozmawia żaden mądry, prawy

ważna jest pozycja i ilość pieniędzy

trzeba mieć ich worek inni niechaj w nędzy

pędza swoje życie i niech tam kochają

niech wzlatują w niebo, skrzydła otwierają

Niech się przytulają, wiersze wypisują

i marzenia nocom w gwiazdach wypisują

smutno mi.....................

Czemu jest ci smutno? spojrzyj na zielone

jeśli tam go nie ma spojrzyj w druga stronę

gdzieś znajdziesz otuchę i chwilę wytchnienia

dla lepszego humoru zanurz się we wspomnienia

spojrzyj jasnym wzrokiem w kierunku północy

może tam za górą ktoś szepcze pomocy

bo w podobnym stanie budzi się o świcie

kąpie swoje myśli na nieba błękicie

i w spienionych chmurach swe odplamia grzechy

pamięć wsteczną ustawia dla serca pociechy

potem wkłada dłonie w ziemię naszą matkę

brudzi się na nowo tworząc swej życia księgi okładkę

stron niezapisanych trochę jest w zapasie

a może to złudne - myśli - bo nie zna się

57 minut temu, Dionizy napisał:

smutno mi.....................

Powiedział Dyzio do Zuzi
Zuzia przy kawie da buzi
Smutek wszelaki rozpędzi
Więc niech Dyzio nie ględzi
Życie bywa trudne
Czasem złudne
Niekiedy wyboiste 
A czasem faliste

Gorzej gdy się mówi

I nikt nie rozumi

Lecz póki choć jedna dobra dusza u boku
Nie ma powodu czuć niepokój
Nawet te wirtualne
Bywają wyczuwalne
Sakralne

Smutno mi, ale o tym poecie nie powiem,

bo on ma własnych uczuć zbyt wiele na głowie.

Pogłębionych analiz dokonując auto- ,

cudze zbywa zdawkowym: martwić się  nie warto!...

Więc wyciągam z kieszeni uśmiech, twarz zasłaniam...

22 godziny temu, Zuzia napisał:

spojrzyj jasnym wzrokiem w kierunku północy

może tam za górą ktoś szepcze pomocy

a echo szeptanie odbija po lesie

i wzmacnia go bardzo, do gwiazd też go niesie

a te w czas kolejnej bez snu smutnej nocy

zapędzą kochanka do jego karocy

niech konie zaprzęga i pędzi przez bory

odrzuci wstydliwość, nie czuje pokory

niech pędzi przez łąki polany i góry

i by było prędzej niech pędzi przez chymury

bo pośpiech konieczny gdy Miła strapiona

i łzą swą zalana i tak zasumucona

Na stole los puzzle rozsypał złośliwie

tych dwoje układa je bardzo cierpliwie

Układa z dwóch końców obrazy wytrwale

lecz pejzaż na jeden nie wygląda wcale

na jednym równiny bezkreśnie zielone

obsiane zbożami, miedzami dzielone

,,,Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,,,,***

Na drugim są góry śniegami okryte

swe szczyty gdzieś w chmurach trzymają ukryte

poniżej na hali do smrków gdzieś w lesie

zawodzi juhasik a wiatr słowa niesie

*** z Mickiewicza

21 godzin temu, aliada napisał:

Smutno mi, ale o tym poecie nie powiem,

bo on ma własnych uczuć zbyt wiele na głowie.

Pogłębionych analiz dokonując auto- ,

cudze zbywa zdawkowym: martwić się  nie warto!...

Więc wyciągam z kieszeni uśmiech, twarz zasłaniam...

Nie zasłaniaj twarzy!!! Tutaj w pas sie klaniam

Nie zasłaniaj twarzy bo to nie moralne

To bardzo złośliwe i takie banalne

Nie zasłaniaj twarzy, pokaż piękne lica

niech widzą sąsiedzi place i ulica

nie pozbawiaj ludzi uroku swojego

nie pozbawiaj tego chłopca wrażliwego

co w Twą stronę stoi i Ciebie wpatrzony

i ciągle milczący i tak zawstydzony

i tylko czasem gdy nocka zapada

chwyta za ołówek i słowa układa

i pisze nocami te tkliwe wierszyki....

1 godzinę temu, Dionizy napisał:

a te w czas kolejnej bez snu smutnej nocy

Zamykam milczeniem niewyspane oczy

wymykam się z bycia ciągle ta uroczą

co uśmiech rozsiewa już z zapasów marnych

pozbywam się złudzeń - tylko tych koszmarnych

nie można wyrzucić bo niczym bumerang

wracają do źródła chybionych wybierań

co w krzywym zwierciadle wyglądały dobrze

ale będzie znośnie gdy ze zła się odrze

może w zbyt smutną nutę tu uderzam z rana

a to skutek tego żem jest nie wyspana