Wspólne życie w zagraconym mieszkaniu

Ratunku. Mój chłopak ma siostrę. Razem odziedziczyli mieszkanie w którym przez parę lat mieszkała siostra. Teraz wyprowadziła się, a mój chłopak ma się tam wprowadzić. Jesteśmy na takim etapie związku, że padła propozycja, żebym wprowadziła się tam z nim. Z siostrą bardzo się lubimy (tzn ja ją bardzo lubię, myślę, że jest to odwzajemnione).

Brzmi super, tylko, że to mieszkanie jest w kiepskim stanie: - ostatni remont ze 30 lat temu, stare okna (pęknięta szyba, zalepiona taśmą), brudne ściany, wanna zamiast umywalki w łazience, mikroskopijna kuchnia w której nie ma szafek, tylko wolno stojące stoliki, przez co wszystkie utensylia są na wierzchu (WSZYSTKIE - garnki wiszą na ścianach), niedomykające się drzwi robione chyba przez jakiegoś domowego majsterkowicza. Do tego meble to jest jakaś kolekcja wielokrotnie przemalowywanych prlowskich mebli po babci + półki robione przez kogoś z domowników i trzymające się na słowo honoru.

A to dopiero pół problemu. Drugie pół to przedmioty, głównie książki, należące do siostry. Podobno zostały już przebrane i część została wyrzucona, ale wciąż jest ich tam masa. Całe mieszkanie jest zawalone starymi, brzydkimi przedmiotami niskiej jakości - od mebli przez bibeloty, które mają jakąś tam wartość sentymentalną po książki, których treść można i tak znaleźć w pięć minut w Internecie (na przykład radzieckie albumy o sztuce z wczesnych lat 90 - jakość druku, wielkość reprodukcji jest nieporównanie gorsza do tego, co można znaleźć online), do tego spora kolekcja płyt cd i kaset (!!!).

Siostra teoretycznie ma zabrać ze sobą rzeczy, ale w praktyce raczej nie ma dokąd, jej nowe mieszkanie jest malutkie. Ma bardzo małe dochody i jak rozumiem, zbieranie takich różnych przydasiów to odpowiedź na ewentualne braki budżetowe.

Moje wszystkie doczesne dobra mieszczą się do bagażnika przeciętnego kombiaka i nie wyobrażam sobie wprowadzać się do mieszkania, w którym taka ilość przedmiotów przytłacza. Źle się tam czuję odwiedzając, a co dopiero mieszkając. Idealna sytuacja byłaby dla mnie taka, że z mieszkania znika WSZYSTKO z wyjątkiem paru mebli, które szlachetnie się zestarzały. Odmalowujemy oboje mieszkanie, i kompletujemy meble których nam brakuje - choćby i używane z OLX.

Chłopak bardzo chce, żebym się z nim wprowadziła, kiepsko znosi krytykę wystroju mieszkania, a kwestia zgromadzonych przedmiotów jest chyba punktem zapalnym między nim a rodziną. Rodzina tak ma, że lubi gromadzić przedmioty. Ja chcę z nim mieszkać, ale nie w takich warunkach, a już na pewno nie chcę być tą, która jest powodem rodzinnych konfliktów i rządzi się w cudzym mieszkaniu.

Jak byście to rozwiązali?