Ulubione wiersze...

?

Pokocham Cię...

...pokocham Cię
jaką jesteś
z uśmiechem roztopionym
drobnym na twarzy
deszczem

z jasnymi gwiazdami
na niebie szarym
i ogrodem z nieśmiałymi
przebiśniegami

...pokocham Cię
jaką jesteś
ze smutkami codzienności
i okruchów szczęścia
gestem

z kolorowymi motylami
na łące wyśnionej
i błękitów radosnych
łzami

...pokocham Cię
jaką jesteś
z tęsknotą w sercu
i nadzieją śpiewającą
szeptem

z rosy kroplami
na łodygach zielonych
i wiosną rozkwitającą
marzeniami...

Janusz Kliś

Chciałbym ci tyle powiedzieć...

Chciałbym ci tyle powiedzieć
i nic powiedzieć nie mogę —
ktoś podpatruje nas wiecznie,
ktoś wciąż zachodzi nam drogę.

Jest tyle słodkich tajemnic,
rzeczy nikomu nie znanych,
wydarzeń z bajek dla dzieci,
na piasku kredą pisanych.

Chętnie bym zdradził przed tobą
te wszystkie moje sekrety,
żebyś wiedziała wreszcie,
co warte serce poety...

Edward Słoński

Dziękuję...

Dziękuję Ci za miłość prędką bez namysłu
za to że nie jest całym człowiek pojedynczy
za oczy nagle bliskie i niebezimienne
za głos niedawno obcy a teraz znajomy
za to że nie ma czasu by pisać list krótki
więc dlatego się pisze same tylko długie
choć pisanie jest po to by szkodzić piszącym
a miłość wciąż niezręcznym mijaniem się ludzi
że nie można Cię zabić w obronie człowieka

Dziękuję Ci za tyle bólu żeby sprawdzać siebie
za wszystko co nieważne najważniejsze
za pytania tak wielkie że już nieruchome...

ks. Jan Twardowski

PRZEPALONE

A może nie chcę pamiętać. Większość tamtych dni
kończyła się cmentarzyskiem petów w popielniczce.

I ci, za których poszłoby się w dym,
pozostali w tym dymie, zapomniani wkrótce.

Bo może nie chcę. Bo może przepalę
I te dni, i następne. Przepalone będzie

to życie. Pozostaną błyski
zapalniczek, zapałek, w błyskach pozostanie

twarz,
żart,
przebiśnieg.

~Marcin Świetlicki

Piewcy kwiatów...

Kim jestem?
Ja przybywam na skrzydłach,
Układam pieśń,
W niej kwiaty opiewam
Motyle pieśni
Rodzą się w mym sercu,
One rozpraszają jego smutek.
Ja, ptak wiosny, zniżyłem lot,             
Przybyłem tu, do ludzi,
Nad ziemią rozpościeram me skrzydła
W miejscu kwietnych tamburynów.
Nad ziemią się unosi, wzlatuje moja pieśń...

(Pieśń Indian)

Twardowski

tajedna chwila dziwnego olśnienia
kiedy ktoś nagle wydaje się piękny
bliski od razu jak dom kasztan w parku
łza w pocałunku
taki swój na co dzień
jakbyś mył włosy z nim w jednym rumianku
ta jedna chwila co spada jak ogień

nie chciej zatrzymać
rozejdą się drogi -
samotność łączy ciała a dusze cierpienie

ta jedna nie potrzeba więcej

to co raz tylko - zostaje najdłużej

Leśmian

I znów mówię: Nie było i nigdy nie będzie!
Stać się miało gdziekolwiek i już się nie stanie!
Chciałem chatę snom ciosać i biec na spotkanie
I zamieszkać wraz z tobą w miłosnym obłędzie.

Czemuż dusza w mrok dąży? Czemu losem zwie go?
Nigdy razem! A wpobok czas pusty się wlecze.
Czy jest we mnie ktoś inny, oprócz mnie samego,
Co ulega tym smutkom, którym ja krwią przeczę?

O, spojrzyj, jak ja teraz bezwolnie się trudzę,
Szczęściu swemu dziwaczne gromadząc przeszkody!
Jak swe żale uśpione o północy budzę
I jak, idąc ku tobie, omijam ogrody!

Mógłbym duszę po kwiatach dla ciebie roztrwonić,
Mógłbym śmiercią oślepły znaleźć cię w gwiazd tłumie,
Ale szczęścia własnego nie potrafię bronić!
Wszak rozumiesz? Nieprawdaż?
 Dziewczyna rozumie.

Mira Ryżykow

Jeden z pierwszych wierszy, który pokochałam, a nawet naumiałam się go na pamięć. Bardzo bliski memu sercu od wczesnych lat dzieciństwa.....

List znad rzeki Limpopo

Piszę do was ten list znad Limpopo, rzeki,

która płynie przez kraj daleki.

Koło mego namiotu przechodzą stada słoni

i ludzie szmaragdowi i czerwoni.

Ja wiem, że u was teraz naftowa lampa krzywa

wieczorem nad stołem jak senna twarz się kiwa

i wszystkie domu zakątki

zasnuły wielkie pająki.

Próżno czekacie na pocztę.

Tylko radio, dobra skrzynia polerowana,

daje wam czasem koncert na organach

i organowe wojsko z dzidami wychodzi na pokój i drwi,

a wasze stare serca skrzypią ze strachu jak drzwi.

Że będzie deszcz, codziennie mówi ktoś ze skrzyni,

A u mnie wielkie gwiazdy są i ogromne rubiny,

Murzyniątka rozpinają palankin nad moją osobą

i w durnia gram z samym królem rzeki Limpopo.

A u was nuda i bieda,

myszy, deszcz i Polska.

Konstanty Ildefons Gałczyński

1934

Ogólnie dla mnie Gałczyński to mistrz, malował słowem obrazy, emocje...bardzo lubię.

Halina Poświatowska

Moim sąsiadem jest anioł...

Moim sąsiadem jest anioł

on strzeże ludzkich snów

dlatego wraca późno do domu

na schodach słyszę dyskretne kroki

i szelest

zwijanych skrzydeł

on rano staje w moich drzwiach

otwartych na oścież

i mówi:

twoje okno znowu

świeciło długo

w nocy.

Fal tarany niczym życia znoje

W chmurnym brzasku hen huczały

Twej przeszłości złe podwoje

Z jękiem wciąż się rozwierały

Uparte myśli jak mewy nieżywe

Szarpią boleśnie trudne wspomnienia

Karmią cię strachem, są tak prawdziwe

Uśmiech już dawno w tobie skamieniał.

Wichry okrutne, sztormy straszliwe

Wody odmęty ciemne, bezdenne

Chciało cię zabrać morze zdradliwe

W dni bezsłoneczne i noce bezsenne.

Kropla bursztynu bezbronna i sama

Pośród kamieni stopy raniących

Ukryłaś w sercu życia swój dramat

Nie ma już blasku w oczach marzących.

Lecz promień słońca iskry rozpalił

Krawędź bursztynu zalśniła jak ogień

Dostrzegłem ciebie jak stoisz w oddali

Włosy twe jasne, oczy twe drogie.

Jak nimfa byłaś w świetle jutrzenki

Tak bardzo ciepłe były twe dłonie

Pamiętam zapach twojej sukienki

Poszliśmy razem na świata koniec.

Świt już na zawsze w twoich źrenicach

Myśli dręczących spadły kajdany

W sercu co dnia radości krynica

Już nie zapłaczesz nad losem nieznanym.

Fregele
azo mi ebele, za do i Estere
o, co, irko, hor kor, lomele
mi kes di, ker soj etele.

Ignacy Krasicki"Chmiel"

Chmiel chciał się ziemią sunąć, bo mu to niemiło

Było,

Iż musiał szukać wsparcia i pomocy.

Szedł więc o swojej mocy

I rozciągnął się dosyć … Ale cóż się stało?

Liście żółkniało,

Kwiat był wąski,

Schły gałązki;

Już i drzeń od wilgoci zaczynał się psować.

Trzeba się było ratować:

Gdzież się piąć? Były żerdzie, ale je ominął;

Jął się chwastu — i zginął.

-Gdy w szkole można było wybrać coś Krasickiego do nauczenia się na pamięć ten wierszyk znalazłem bo krótszego nie było ? 

Tylko nie jestem pewien czy będzie miło widziany ponieważ nie zaglądałem to listy ksiąg zabronionych.Może Ignacy był lewakiem albo nie lubił jak ktoś mu pod kołdrę zagląda..

Wiosenne marcowanie z króliczkiem.

W nieco innym wydaniu! ?

8 godzin temu, Fifka napisał:

Wiosenne marcowanie z króliczkiem.

W nieco innym wydaniu! ?

 

No tak....zamiłowanie do broni, scen mrożących krew w żyłach, widoku samej krwi....fajna odmiana BDSM, Fifka!?

Króliki nawet dzikie nie są drapieżnikami, dobywanie się ku szyi jest im obce. Wiersz pisany bez znajomości przyrody.

14 minut temu, syn fubu napisał:

Króliki nawet dzikie nie są drapieżnikami, dobywanie się ku szyi jest im obce. Wiersz pisany bez znajomości przyrody.

Czyż poezja nie polega na absurdzie i skojarzeniach przeciwstawnych?

Poezja to poważna sprawa. Jest tam miejsce na fantazje i inne zabiegi ale nie na brak podstawowej wiedzy.

8 minut temu, syn fubu napisał:

Poezja to poważna sprawa. Jest tam miejsce na fantazje i inne zabiegi ale nie na brak podstawowej wiedzy.

Nie masz dzisiaj najlepszego dnia, prawda?

Mógł napisać 'bowiem prawdę każdy zna, słodycz czasem zęby ma' a nie pierdoli usilnie że kicające ssaki są drapieżnikami. Debil. Zabawniej by było jakby nadał despotyczne cechy marchewce. Debil i tyle.

20 minut temu, syn fubu napisał:

Mógł napisać 'bowiem prawdę każdy zna, słodycz czasem zęby ma' a nie pierdoli usilnie że kicające ssaki są drapieżnikami. Debil. Zabawniej by było jakby nadał despotyczne cechy marchewce. Debil i tyle.

No widzisz jakie masz pole do popisu! Ty się debilami nie przejmuj!?

21 minut temu, syn fubu napisał:

Mógł napisać 'bowiem prawdę każdy zna, słodycz czasem zęby ma' a nie pierdoli usilnie że kicające ssaki są drapieżnikami. Debil. Zabawniej by było jakby nadał despotyczne cechy marchewce. Debil i tyle.

Fubu spokojnie, może to taka metafora, że właśnie coś, co się z pozoru wydaje milusie, słodkie i przyjazne, też potrafi się wgryźć w twoją tętnicę. Człowiek człowiekowi też wilkiem, a przecież z pozoru człowiek nie musi być drapieżnikiem, a jest i robi to pod szyldem humanitaryzmu. 

27 minut temu, syn fubu napisał:

Mógł napisać 'bowiem prawdę każdy zna, słodycz czasem zęby ma' a nie pierdoli usilnie że kicające ssaki są drapieżnikami. Debil. Zabawniej by było jakby nadał despotyczne cechy marchewce. Debil i tyle.

"you made my day" ?

13 godzin temu, syn fubu napisał:

Króliki nawet dzikie nie są drapieżnikami, dobywanie się ku szyi jest im obce. Wiersz pisany bez znajomości przyrody.

Przede wszystkim króliki to gryzonie i myślę, że stąd wynika to porównanie. Jak na puchate i wydawałoby się przyjazne z wyglądu stworzenia są bardzo charakterne i nieźle drapią, przygryzają. Braki w podstawowej wiedzy powinien uzupełnić ten, kto ogranicza swoje pole myślenia do jednokierunkowych wniosków bez szerszego spojrzenia na dana perspektywę lub postawiona tezę. 

Nazywanie kogoś debilem, bo ma odmienne zdanie w danej kwestii świadczy o nazywającym a nie nazwanym.