rywalizacja ze szwagierką

Od kilkunastu lat jestem po ślubie. Siostra mojego męża jest ode mnie o 4 lata starsza. Odkąd pamiętam, zawsze nosiła wysoko głowę, ja zaczynałam z dużo niższego pułapu. W pewnym momencie dostałam bardzo dobrą pracę, z ogłoszenia, wygrałam konkurs na stanowisko managerskie. Moja szwagierka była już po rozwodzie, życie jej trochę zatrzeszczało w posadach, ale poradziła sobie: dziecko oddała na wychowanie swojej mamie, po ponad roku bezowocnych poszukiwań znajomy załatwił jej pracę. Życie toczyło się dalej.
Dwa lata temu zmieniłam pracę na jeszcze lepszą, szkolenie w USA, zapowiadało się fajnie. Niestety okazało się klapą, po 1,5 roku zwolniłam się. Obecnie kupiliśmy z mężem taki osiedlowy biznes, ja zarejestrowałam się jako bezrobotna żeby wziąć dotację na sprzęt i tak jestem w zawodowym zawieszeniu od kilku miesięcy.
Od dobrego roku moja szwagierka zaczęła przebąkiwać, że szef ją wkurza, że się jej czepia itp. Złożyła wypowiedzenie, szef zrozumiał błąd, dał jej podwyżkę, miało być super. W zeszłym miesiącu nastąpiło apogeum, ona się zwalnia bo szef to jednak debil, czepia się itp. Akurat moja koleżanka, rekruterka poszukiwała kogoś o podobnym doświadczeniu do mojej szwagierki. Przekazałam kontakt, dostała pracę. Bardzo dobrze płatną, naprawdę dzięki tej pracy zrobi duży krok w górę w karierze.
I teraz do sedna, szwagierce odbiło, mnie traktowała jak powietrze, dzwoniła do mnie ta koleżanka z luźnym tematem, a ja jak idiotka - oczy robiłam, bo tamta o niczym mi nie mowiła. O słowie "dziękuję" nie wspomnę, bo się go i tak nie doczekam, zreszta nie zalezy mi na nim.
Wściekła jestem, wściekła na maksa, bo przez własną głupotę, idealistyczną chęć pomocy będę teraz miała w następnych latach trola w rodzinie, który chodzi i się puszy. Prawda jest taka, że szwagierka sama z siebie takiej roboty by nie dostała, nikt jej nawet na rozmowy kwalifikacyjne nie zapraszał, nikt. Moja koleżanka sama wprost powiedziała, że gdybym jej nie poleciła ona by do niej nie dotarła.
Muszę sobie jakoś z tym radzić, ale jak? Szczególnie że moja kariera zawisła na kołku....

No tak, ciągła rywalizacja, wyścig szczurów, a życie przecieka wam między palcami