Na tę samą literę

Patryk palił podczas przerwy papierosy, ponieważ potrzebował powiększyć pojemność płuc. Po pracy poszedł pojeździć pługiem, potem pooglądał prymitywnie populistycznie programy publicystyczno-politycznie-paradokumentalne. Po późnym posiłku poszedł polsatowskim programem pooglądać piękną pełnię.

Ktoś się zmierzy z literą Z?  

Zaduszki

Zanim zapadł zimowy zmierzch zmordowany znojem zmagań Zygfryd zwyczajowo zapalał znicze zapomnianym zmarłym, zastygając z zadumy. Zdziwaczały znachor zrywający zioła, znikał zaroślami, zgadując zażalenia zostawiających znaki zemsty zamilkłych z zaświatów. Zziębnięty zwykł zakopywać zniszczone, zamazane zdjęcia zgarnięte ze zmiotek. Zmęczony zasypiał, zakreślając zatarte zapiski zwojów, znudzony zgrzytem zapadek zegara. Zaiste, zapamiętał zawoalowaną zazdrość zrywającej zaręczyny zjawiskowej Zyty zatrutej zaskakującą znieczulicą, zwabionej zgniłym złotem. Zdradzony z zalotnym złodziejem, zmarniał zostawiony z zerem zmiłowania. Zaczym zgorzkniał zupełnie zasmucony zepsuciem zbiorowości zabawionej zadaniem zadry, zawył zajadle zaciskając zęby. Zdezorientowany zubożał zatracając zmysły. Zakosztowany zawód, zawiść zarozumiałych ziomków, zaskakujące zobojętnienie zafundowało zrujnowanemu zdrowiu zawał.

Zniecierpliwiony? Zaczekaj, zaraz zakończenie.

Zawieja z zamglonego zbocza zapukała złośliwie zbudzając zaspanego zielarza. Zerwane zazdrostki zatańczyły z zasłonami. Znienawidzony zgiełk zaludnionego zaułka zaskowyczał z zadka. Zapalona zorza zamajaczyła zapraszając zaskakująco znajomą zjawę. Znieważony zalotnik został zamknięty ze zwidami z zakątka. Zerknął z zaciekawieniem. Zapłonął zew zadawnionego zaangażowania.

Zakurzony zeszyt zachowuje złożony zgrabnie zachodni Zeitung z Zurychu zawierający zapis zamierzchłej zbrodni. Zwichrowany znienacka zwrot zdarzeń znów zadziwia. Zgroza zapełnia zbitek zdań – zwiewając ze zuchwałym złoczyńcą zachłanna Zytka została zastrzelona. Zadziałała zaplanowana zasadzka. Zgubne zauroczenie zamaszyście znikło. Zostały zaprzepaszczone zbytki, zniweczone zamiary zbójeckich zdobyczy. Zwodzicielskiego zbira zapuszkowano, zaś za znajomości zaraz zwolniono.

Zamordowana zabawka Złego zerka z zaplamionego zadruku.

- Zobacz Zygi - zeznaje zawstydzona – zawiniłam zaślepiona zgnilizną złudnych zaklęć, zgrzeszyłam zniewolona zakusami, zewsząd zbłądziłam, zamiennie zaznałam zguby. Zali zdołam zmartwychwstać? – zapytuje zapłakana.

- Zostań, zdążyłem zapomnieć - zawołał zemdlony.

Dowolna litera

Głupio mi być drugim Teodorem44 forum i pisać samej po sobie, ale poniższe trzymam w szufladzie od lutego.

Wiekopomny wybryk wygnańca wypełnił wakat

Wiecznie węszący wędzonkę, wszędobylski włóczęga Wiesław, wierząc we wszelakie wielkanocne wyzdrowienie, wlazł wiosną w wiadro wyżarzonych węgli w waciaku wydziurkowanym widłami wrzeszcząc wściekle: „wody waćpan, wlejcie wody”, wyciem wprawiając wnet w wibracje wygódkę wielkodusznych właścicieli włości, wywołując wszakże wiejskie widowisko.

---

Wizytujący wówczas wychodek wenecki wędrowiec, wysmukły wąsacz, wabiący wnikliwym wzrokiem wiele wielmożnych wdów, wstydliwie wyrywający wyklejone woskiem włosy, wyrzucony wirem, wyleciał wprost w wypleciony winoroślą wiatrołap wtopiony w wysmukłe wierzby, wyciskając wgłębienie w werandzie. Wytrzeźwiały wiejącym wiatrem wschodnim, wreszcie wydukał wątpliwie: „wolałem wydepilować… Warcząc wtenczas wąskimi wargami, wymawiał wypatrującym wypadek wieśniakom wredne wice, wielokrotne wygwizdywanie, wesołe wiwaty, wzajemne wykrzykiwanie: „WOW, wielki Wiesio wysadził WC!”

---

Wjeżdżający właśnie wolantem, wyściełanym włochatą wełną, wielebny Wilibald, widząc współczesne wydarzenia wyrzekł, wcześniej wzdychając: „Wstyd waszmościowie! Wyobrażacie właśnie woły wypatrujące wymalowanych wrót. Widziałem w wizjach wypełzające węże. Wykląć Was? Wszechmogący wie wszystko. Współpraca warunkiem waszego wybawienia. Wymagam wartkiego wyremontowania wykuszu!!!”. Wywarł wokół wyraźne wrażenie, wypominając winy wszetecznym wiarołomcom.

Wymagającym werwy wygibasem, wyswobodził wkręconego w wiotkie witki, wszechstronnie wyczerpanego wyrzutka, wylegującego wznak wygiętej wiaty. Wtedy wyśmiewanie wyciszono, wyparte współczuciem.

---

Wyciągając wolno wynikłe weń wnioski, wybrany wczoraj wójtem wspólnoty, wysłużony wiarus Waldemar, wypowiedział wymowne: „Wybaczcie wariatom, wyrozumiałości. Wynagrodzę Waćpanu wielomiesięczną wypłatą wędkarzy. Wydamy wkrótce w wynajętej willi wytworną wieczerzę. Wyjmiemy wysławiane wierszami wina węgierskich winnic, wyborową wódkę, wytrawny wołoski wareniec. Wyłożymy wołową wątróbkę, wygotowaną w warzywach, wyśmienite wieprze wypchane wiórkami waniliowymi, wyduszone w wywarze winegret, wyfiletowane węgorze, witaminowe wodorosty wegańskie. Wypieczemy wyrośnięte wiśniowe wafle, wydmuchamy wylukrowaną, wybrzuszoną watę. Wyposażę Waszą wybrankę w wiktoriański wisiorek. Wszak wrócicie, wydobywając we Włoszech wachlarz wielobarwnych wspomnień”.

---

Wielce wytykany, wyposzczony włóczykij  Wiesiek, wciąż wysłuchując wyrywnych wiązanek: „winszuję Waści wyczynu”, wycierał we wtorek widelce, warzechy, westfalskie wazy, wydłużone wazoniki, wybłyszczając welurową włókniną. Wytęsknionym wzrokiem wodził wzbroniony wikt. Wypytywany wtrącał wymijająco: „wiem, wypłynęło wątpliwe wychowanie”. Wydrapując wysmarowane wazeliną, wypalone wrzody, wybuchł wyrzutami: „wolałbym wygnić w więziennej wieży…”. Wydziwiając wyśrubowane wymogi wypraszających wolność, wypłakiwał w watolinę warunkowe wyzwolenie. Wykonał wsio, wyskakując wlot. Wytargał walizki, wyjechał wypełnionym warchlakami wagonem. Wysiadł wypoczęty w Warszawie. Wytańczył walca. Wyganiając wróble wiosłem, wyprał walonki w wodach Wisły. Wyrównał wydatki wygrywając weksle w warcaby.

---

Wyznaczony wodzem wisusów, wynajmowany wibroakustyk - wybijał wytypowane, wyszczerbione witryny wystaw, wyśpiewując wersety wieszczów – wymiennie wstawiano witraże. Wychwalając wulkan wigoru, wylewna widownia wyceniała występ w wielorakiej walucie. Wymarzone wpływy wymazały wykluczający wybryk winowajcy.

Poproszę coś na literę m. Wystarczy czasownik, to już zdanie.

17 godzin temu, WtomiGraj napisał:

Głupio mi być drugim Teodorem44 forum

Myślę, że Teodor poczuł się doceniony.?

 Co się ma marnować talent w szufladzie, pisz.

No to ja m:

Motyle  międzylądowaly między miedzami.

Na k

Król Karol kupił Królowej Katarzynie korale koloru koralowego.... ?

A na serio:

kurdupel kaczy kroczy kolebiąc kuprem krzycząc krewkie kwakwa kukając kto kogo karnie kopnie, krecąc kijem koło kota, który kupuje kuwety kiedy korzystna kwota. 

Na i

Indyjski intruz inwigilowała impertynencko instytuty inżynierii i informował ich internetowo. 

Na literę u

Usidlony ufnymi umizgami, urywającymi uniesieniem ukrywany układ, uwodziciel Umberto usłużnie ucałował usta ukochanej Ulryki uzmysławiając uczestnikom uciech unikalny urok uczucia uderzająco upalnego uwielbienia.

O

Obrzydliwy Ogr o oliwkowym odcieniu ostentacyjnie ochlapał ogonem olbrzymów odpalających ogarkiem ognisko, osłonięte otomaną okolicznego odwodnionego osiłka, obdarzonego ostatnim okiem o obłędnie ozdobnym okrągłym obwodzie otaczającym oniryczny oczodół. 

A

Arcyksiąże Andrzej abdykował analizując aluzje apolitycznych analfabetów analogicznie analizujących* adwersarz anonimowych antagonistów asystujących aspirującym artystom akwarelystom

Na literę P, jak już tak się zrobiło politycznie ?

8 godzin temu, kawaixanax napisał:

Na literę P, jak już tak się zrobiło politycznie

Podam po prostu przygnębiająco.

Pean pompejański

Patrzcie pokornie potomni pazernych pyszałków, posłuszni pieniądzom

Posępny Pluton pouczył potężną przestrogą przyszłe pokolenia

Pogrom przyrodzony posłały piękne Parki

Poniewierając populację pięścią przeznaczenia

Pychę prymitywnych pragnień

Popruły porywczymi palcami

Pompeje poległy pod pryzmami popiołów

Pogrążając plugawych przodków patrycjuszy

Pumeksowe pomniki porozrzucane przerażeniem pobudzają pamięć

Pokrzywione paniką postacie przeminęły pochłonięte przyduchą

Płaczliwe powieki posnęły przypalone pożogą

Przycichły pieśni pisku pragnących pomocy

Panowie, prostacy, pacholęta, pojmani…

Padli przygnieceni przyciskiem pomoru

Potok prochu połknął płonne plany, próżność pożądania, pogoń pomyleńców

Piramidy pyłu przykryły powały pomieszczeń płaszczem poniżenia

Posłuszni proroctwom poznają prawdopodobieństwo

Pewnej powtórki przywodzącej paruzję

Przytaknie pojętna publika Pliniusza

Pan Powtórnie Przyjdzie!

R

Reperkusje rozstania rozbiły rytm rubasznej rozmowy, rozpoczętej rankiem, roznoszącej rozkoszny, radosny rozdźwięk, rokując rychły raj randkowy. 

I

Impertynenckie indywiduum, irytujący ignorant i inwalida intelektualny, imputujący irracjonalnie infantylne iluzje istnienia, inżynier informatyki, iskający irokeza, imć Igor Iwański, ironicznie interpretował „Inwokację”, interpunkcyjnie intonując istne inwektywy interlokutorom ingresu, inaugurującym interaktywne igrzyska interdyscyplinarne implementacją istotnych idei intratnych interesów innowacyjnej infrastruktury iberyjskiej.

S

Stary stróż średniowiecznej strzechy strzelał stetryczalym skrzekiem szamiac swoj stopiony słoninowy smalec. 

G

Gdy gniewny gajowy Gustaw gromko gniótł graniastymi grabiami gnaty groźnym gromadom gagatków, głośnym gwizdem galopując gdzieniegdzie gniadym gromem, gnając gangsterów gminnymi groblami, gnuśny gronostaj, grając głupka,  gardził gibkimi gryzoniami grząskich grunwaldzkich gruntów, gryząc grube gardełka gładkich gąsek garbatego gospodarza gotującego grymaśnym głodomorom garnizonowym, głaszczącym galwanizowanymi grzebieniami galowe główki, gigantyczne gary grochówki, gigagramy: galaretowatej golonki, garmażeryjnych gołąbków, grillowanych grzanek, grzybowego grysiku, gasząc gadulstwo generalskich gburów gastronomicznym geniuszem.

H

Habit hardo habilitował historyczne hafty haleczki homoseksualnej Hani. 

E

Eliminując echa erupcyjnego epizodu Etny, energiczny ekwita Efeb ekspresowo ewakuował enigmatyczne elity etniczne emporium, eskortując ekscentrycznych epikurejczyków, epatujących ekonomicznymi ekscesami, efektowną eskadrą egejską „Ex Elektrum”, epicko eskalując ewidentne emocje.

L

Leona lekki latawiec latał lawirując labiryntem liściastych lip.

D

Dyrektoriat domu dał domownikom dyktaturę