Jestem dobry, bo...

To tylko reklama, ale wiem, ze ma odniesienie w świecie rzeczywistym,

42 letni ojciec zajmuje się niepełnosprawnym dzieckiem. Zajmuje się nim sam, żona zmarła kilka lat temu. Mogl go oddać do specjalistycznego ośrodka, ale uznał, ze to nieludzkie. Gra z nim w memory, ogląda bajki, kładzie spać i pomaga zjeść obiad. Cały dzień dla syna... pomijam takie, myśle całkiem naturalne pytania, co się stanie z tym synem, kiedy ojca zabraknie. Tez mi to przemknęło przez głowę, ale bardziej uderzyło mnie coś innego. Ludzie różnie postrzegają dobro. Wyrzuty sumienia można łatwo zagłuszyć, wystarczy wpłacić pare złotych na jakaś fundacje i już poczuć się lepiej - coś przecież zrobiłem. W tej coraz większej znieczulicy imponują nam wiec działania, które przecież powinny być normalnym ludzkim odruchem....albo się mylę?

trudno odpowiedzieć bo nie skończyłeś 1 zdania: " Jestem dobry , bo ... " , co dalej miało być ?

Jestem dobry bo kocham prawdę 

Jestem dobry, bo staram się nie być zły

Nie jestem

Dnia 25.11.2018 o 18:21, Amanii napisał:

. Wyrzuty sumienia można łatwo zagłuszyć, wystarczy wpłacić pare złotych na jakaś fundacje i już poczuć się lepiej - coś przecież zrobiłem. W tej coraz większej znieczulicy imponują nam wiec działania, które przecież powinny być normalnym ludzkim odruchem....albo się mylę?

Są sytuacje, że niewiele można zrobić osobiście, więc taka pomoc też jest wsparciem.

W ogóle to nie rozumiem o co chodzi, ale ja tak często mam.

Każda forma dobra jest dobra. Wiele matek też się opiekuje swoimi chorymi dziećmi i nikt o nich nie wspomina ale jak zrobi to facet to bohater. Oczywiście chwała mu za to ale taka chwalą jak i matkom które nie oddały dziecka do domu opieki. I chwała też matkom które oddały dziecko do domu opieki, zamiast nie podołać psychicznie i znęcać się nad nim lub patrzeć przez całe jego życie z wyrzutem....

Dobro ma wiele przejawów.

Dawanie kasy też jest dobrem, bo bez niej wiele osób by umarło. A dzielenie się się z kimś tym czym możemy jest również dobre.