Czy emocje jakie przeżywamy archiwizowane są w naszym genotypie?

Okazuje się że ludzki genotyp ma niezwykłe właściwości, jest w stanie przez pokolenia przechowywać emocje, jakie towarzyszą życiu naszych przodków a później nas samych.
Często zastanawiamy się z czego wynika nasze nastawienie do życia, częste wybuchy agresji czy depresja i frustracja zataczająca coraz szersze kręgi w polskim społeczeństwie.
Czy winy w naszych zachowaniach nie należy szukać między innymi w przeżyciach naszych przodków?
Czy począwszy np. od babci czy dziadka albo też rodziców traktowanych w niewłaściwy sposób przez swoich rodziców czy środowisko czasami pełne brutalnej przemocy wobec słabych z definicji dzieci nie odbija się piętnem na nas samych?
Jeśli odczuwamy brak dostosowania się do życia, poczucie zagrożenia, może warto porozmawiać z matką, czy nie była często bita przez własną matkę za młodu.
Wychowywanie dzieci przy pomocy fizycznej przemocy nadal pokutuje w wielu środowiskach, może wydawać się dziwnym ale dominują w tym wypadku geny babci czy matki a w mniejszym stopniu geny ojca.

W dniu 26.09.2018 o 13:47, Gość Zibi napisał:

Okazuje się że ludzki genotyp ma niezwykłe właściwości, jest w stanie przez pokolenia przechowywać emocje, jakie towarzyszą życiu naszych przodków a później nas samych

Pierwszy raz się spotykam z takim stwierdzeniem 

Oczywiście środowisko w jakim się wychowujemy, przemoc, jak najbardziej ma wpływ na nasze dorosłe życie, ale tutaj problemu raczej doszukiwałabym się w psychice, a nie w genach.

Co do depresji, frustracji, agresji, to też trzeba wziąć pod uwagę jak wygląda dziś życie wielu osób, chodzi mi tu o stresy, nałogi, złą dietę opartą na przetworzonej żywności, brak ruchu, albo z kolei przepracowanie. To wszystko może się przyczynić do takich stanów, trzeba tu też wziąć pod uwagę kwestie związane z hormonami, a ten problem dziś dotyczy wielu osób, zwłaszcza kobiet. Hormony mogą sporo namieszać.