Czuję się trochę tak jakbym miała od niego wynajmować pokój

Taki mam mało romantyczny temat dzisiaj.
Jesteśmy oboje po 30. i po 2 latach związku razem zamieszkaliśmy.
Dotąd ja mieszkałam w moim mieszkaniu, a właściwie w mieszkaniu należącym do moich rodziców, w którym płaciłam rachunki i opłaty do administracji.
Mój narzeczony mieszkał w swoim mieszkaniu, które ma na kredyt - cały czas go spłaca.
Zamieszkaliśmy u niego, bo jego mieszkanie jest większe. Moje mieszkanie wraca do rodziców, którzy będą je sobie wynajmować.
Nastawiałam się na to, że będę u mojego faceta płacić połowę rachunków i opłat do administracji. Zastanawiałam się nad tym, co z jakimiś meblami czy remontami - bo ja mam dużo ciuchów i książek, więc jakąś szafę i regał trzeba by zamówić. Nie wiem, czy powinniśmy za to płacić po połowie (bo kupujemy to, żeby pomieścić moje rzeczy) czy tylko on (bo w razie rozstania te meble pewnie zostaną u niego jako pasujące do reszty).
A mój narzeczony dziś mi powiedział, że on oczekuje, że będę mu płaciła połowę kwoty, którą uzyskam z wynajmu mojego starego mieszkania. Wyjaśniłam mu, że te pieniądze będą wpływać moim rodzicom, a nie mi, ale nie zmieniło to jego koncepcji. Bo on nie wnika w rozliczenia między mną a moimi rodzicami, a jego mieszkanie jest większe i bardziej komfortowe niż moje, a poza tym on ma jeszcze kredyt do spłacania. I gdybym mu płaciła tę kwotę, to wtedy umeblowanie, remonty i inne koszty ponosi on.
Czuję się trochę tak, jakbym miała od niego wynajmować pokój.
Ja za moje mieszkanie płaciłam 300-500 zł w zależności od pory roku. On ponoć za swoje płaci 600 zł, rata kredytu to 2300 zł. On się spodziewa, że ta kwota, jaką miałabym mu płacić to 600-700 zł. Oboje dobrze zarabiamy, więc nie chodzi o pieniądze, tylko o zasady. Rozumiem, że on spłaca kredyt, ale to jest jego mieszkanie. Nie rozumiem, dlaczego mam mu płacić aż tyle (tzn. jego koncepcja pewnie byłaby fair, gdyby moje stare mieszkanie było moje i gdybym to ja miała dochód z czynszu najmu). On mówi, że jak wybierzemy moją propozycję, czyli połowę za rachunki oraz połowę za meble i remonty zależnie od sytuacji, to że ja zaraz zacznę mówić, że za to nie zapłacę, bo tego mało używam, za to też nie, bo to mi niepotrzebne.
Oczywiście, on twierdzi, że gdybyśmy się wprowadzili do mnie i wynajmowali jego mieszkanie, to on był mi płacił połowę kasy, jaką by uzyskiwał z najmu (w sumie nawet o tym nie pomyślałam, jak kiedyś poprzedni mój facet się do mnie wprowadził rezygnując z wynajmowanego mieszkania, to płacił mi połowę rachunków, a nie chciałam od niego nic więcej tytułem czynszu najmu).
Jestem bardzo zdziwiona ta rozmową.
Co o tym myślicie?

Czy przysiedliscie sobie normalnie na sofie albo na kawie pogadac o kwestiach finansowych i wyjaśnić je sobie?

1 godzinę temu, Adria napisał:

Co o tym myślicie?

Idźcie na kompromis, najlepiej każdy w swoją stronę. 

Skoro zaprosił Cię do swojego mieszkania nie rozumiem dlaczego miałabyś płacić JEGO kredyt. 

Nie jest Wasz wspólny tylko jego. 

Na Twoim miejscu dolozylabym się tylko do opłat, które nie są jego kredytem mieszkaniowym. Przecież w razie rozstania on Ci nie zwróci tej części kredytu którą mu splacilas a powie, że to jego mieszkanie. Ja bym się poważnie zastanowiła na Twoim miejscu. Nawet jeśli nie zależy Ci na pieniądzach. Jego podejście jest dość niepokojące.