Ciemna strona umysłu ( mojego)

Promień słońca we mnie zgasl

Odszedł...

Został na drugim końcu swiata

Pokonuję drogę ciernista 

Przemierzam... 

Szukam cię...

Czasem mam wrażenie że jestem blisko.. 

Tak blisko... 

Serce się rwie... 

By kochać znów Cię...

Ale to tylko pragnienie...

Zludna nadzieja

Bo wiem

Ze nie ma już dla mnie Cię!

Chciałabym pięknie pisać wierszem

Chciałabym oddać myśli najszczersze

Lecz nie jest mi dane

Wiec piszę myśli nieposkładane

cdn

Dionizy sorry za spam w twoim wątku.

Dnia 18.05.2021 o 00:03, Arkina napisał:

Chciałabym pięknie pisać wierszem

Chciałabym oddać myśli najszczersze

Lecz nie jest mi dane

Wiec piszę myśli nieposkładane

cdn

 

Dionizy sorry za spam w twoim wątku.

 

 

 

 

 

 

 

 

Czy tkliwa wizyta jest spamem?

Nie!

Lubię czuć powiew oddech  na swojej głowie

Lubię delikatny oddech.

Dziękuję

Dnia 8.05.2021 o 10:42, Arkina napisał:

Promień słońca we mnie zgasl

Odszedł...

Został na drugim końcu swiata

Pokonuję drogę ciernista 

Przemierzam... 

Szukam cię...

Czasem mam wrażenie że jestem blisko.. 

Tak blisko... 

Serce się rwie... 

By kochać znów Cię...

Ale to tylko pragnienie...

Zludna nadzieja

Bo wiem

Ze nie ma już dla mnie Cię!

Nie wiem co napisać. To jest takie dziewicze, proste, tęskne.

bliskie

dalekie

obce

moje?

jak dostojeństwo wieży z drewnianych klocków

zbudowanej nieskażona złem dziecięcą ręką.

Nie wiem co mam napisać.

Może tak:

Namalowałem obraz swojej codzienności. Cierpliwie kreska po kresce w minorowych barwach farbą rozcieńczaną łzą.

,,,Bierzcie i jedzcie z niego wszyscy......,,,,

ale róbcie to z wielkiej odległości by nie zachlapać płótna

Resztki jedzenia mogą po chwili brzydko pachnieć, zmieniać kolory

a po jakimś czasie zaczną wyrastać grzyby na pejzażu
a przecież to nie jest obraz o spacerze na grzyby.
Takie -postępowanie może zmienić i wykrzywić obraz a on

moze przestać pasować do wizerunku malarza
Pomimo to zginę bez Waszej pomocy wraz ze swoim kontrowersyjnym

malowaniem codzienności.

Sprawy które kiedyś były pożądliwym priorytetem sterczą teraz

poza ramy nagimi żebrami.

Patrzą pustymi oczodołami tkając pustkę.

Potem wiszą w niej za nogi jak odstrzelone zające czekając

na obdarcie ze skóry i reszty złudzeń prosząc o jeszcze jedno zdjęcie.

Tak mi się jakoś napisało samo. Przepraszam.

Pisz tu Arkiniu.

Pisz.

Proszę.

Ładnie tu piszecie ? 

Całe szczęście że nie piszemy o moim umyśle. W moim jest kraina która mimo żyznej ziemi obfituje w zgliszcza. Kraina którą sam zamknąłem i ogrodzilem zasiekami. Kraina którą niegdyś karmiła się porzadaniem i cierpieniem, gdzie w dziwny sposób ich cierpienie nie sprawiało mi bólu. Kraina płytkich doznań, nagości, nienasycenia. 

Na szczęście już nie śnię, kładę się nocą i wstaję z rana całkiem wypoczęty. Nie słyszę jęków i nie czuje już wstydu. 

Na szczęście stworzyłem nowe imperium, gdzie poranna kawa daje mi więcej radości niż poprzednie chłodne nagie rany. Imperium gdzie uśmiech ukochanej osoby rozgrzewa mnie od środka nieznanym wcześniej cieplem

Moja ciemna strona pozostała za zasiekami ? 

Brawo ja!?

Dionizy napiszę tak i trochę się wytłumaczę.

Jeszcze kilka lat temu wstyd by było mi wrzucić cokolwiek podobnego w eter.

Teraz już nie mam takich lęków.

To nawet jest dziwne bo jak na introwertyczkę doświadczam chyba bardzo bogatego

świata wewnętrznego wypełnionego różnymi uczuciami, przemyśleniami, doświadczeniami, traumami.

I tu jest jeden problem, zwyczajnie nie umiem mówić o tym a druga sprawa, że raczej nikt nie chce słuchać.

Czasem to wszystko zalewa mą duszę tak mocno, że chciałam oddać, uwolnić tą cząstkę siebie. 

Doświadczam jednak tej wielkiej trudności, nie potrafię pisać

Czuję wielki żal z tego powodu.

Jednak postanowiłam czasem coś tu wrzucić i mam nadzieję, że zbytnio nie kaleczę oczów innych.

Robię to w chwilach gdy czuję wielką potrzebę.

1 godzinę temu, Dionizy napisał:

Pisz tu Arkiniu.

Pisz.

Proszę.

Dziękuję

1 godzinę temu, Dionizy napisał:

Nie wiem co napisać. To jest takie dziewicze, proste, tęskne.

Tęsknota to moje drugie imię.

W żaden sposób już jej nie wypełnię.

Mijają dni, lata a ona wciąż jest.

25 minut temu, Bledny napisał:

Ładnie tu piszecie ? 

Całe szczęście że nie piszemy o moim umyśle. W moim jest kraina która mimo żyznej ziemi obfituje w zgliszcza. Kraina którą sam zamknąłem i ogrodzilem zasiekami. Kraina którą niegdyś karmiła się porzadaniem i cierpieniem, gdzie w dziwny sposób ich cierpienie nie sprawiało mi bólu. Kraina płytkich doznań, nagości, nienasycenia. 

Na szczęście już nie śnię, kładę się nocą i wstaję z rana całkiem wypoczęty. Nie słyszę jęków i nie czuje już wstydu. 

Na szczęście stworzyłem nowe imperium, gdzie poranna kawa daje mi więcej radości niż poprzednie chłodne nagie rany. Imperium gdzie uśmiech ukochanej osoby rozgrzewa mnie od środka nieznanym wcześniej cieplem

Moja ciemna strona pozostała za zasiekami ? 

Brawo ja!?

Człowiek doświadcza i uczy się całe życie. Niektóre rozdziały trzeba zamknąć bo już się ich nie naprawi. Ty jako jeden z nielicznych jesteś szczery przede wszystkim wobec siebie. Mądry facet ☀️Brawo Ty!

4 minuty temu, Maybe napisał:

Człowiek doświadcza i uczy się całe życie. Niektóre rozdziały trzeba zamknąć bo już się ich nie naprawi. Ty jako jeden z nielicznych jesteś szczery przede wszystkim wobec siebie. Mądry facet ☀️Brawo Ty!

Dziękuję ? 

Dnia 27.04.2021 o 20:34, Arkina napisał:

Pustka otacza me serce jak ciern

Tkwi we mnie

 Nieustannie

Czuję brak

Nieustający brak

Jak wypełnić przestrzen ma? 

By żyć? 

By kochać? 

By być? 

 

 

 

 

 

Poznaj/zauważ siebie kochaną (?)

Chciałabym pięknie pisać wierszem

Chciałabym oddać myśli najszczersze

Lecz nie jest mi dane

Wiec piszę myśli nieposkładane

Czas leci, ucieka

Wciąż się złoszczę, wściekam

Mijają dni, lata

Wszystko wciąż się przeplata

Nie ma zgody, nie ma ukojenia

Nie ma dowodów mataczenia

Nie ma nadziei już wcale

Mimo wszystko trwam zuchwale.

@Dionizy wracaj do nas. Brakuje nam Ciebie

Dnia 27.04.2021 o 20:34, Arkina napisał:

Pustka otacza me serce jak ciern

Tkwi we mnie

 Nieustannie

Czuję brak

Nieustający brak

Jak wypełnić przestrzen ma? 

By żyć? 

By kochać? 

By być? 

 

 

 

 

 

Taką pustkę w sercu tylko Jezus potrafi wypełnić .

 Pozdrawiam .

7 godzin temu, iwonka napisał:

Taką pustkę w sercu tylko Jezus potrafi wypełnić .

 Pozdrawiam .

Już mi przeszło dawno od kwietnia ?