Tablica liderów

Kiedyś kiedyś, gdy internety pojawiły się w mojej wsi, odwiedziła mnie moja przyjaciółka. Zwierzyła mi się, że w necie poznała zajebistego faceta i że ona teraz nie wie co ma robić. Powiedziałam jej żeby nie świrowała bo zajebistego to ma męża. Wtedy wykrzyczała mi, że to moja wina bo to ja namówiłam ją do założenia internetu. Od tego czasu nikomu nie doradzam. Ps. Zostało mi 4 godz. snu, dobranoc państwu. ?

Nie słuchałabym, gdyby nie serial "After life". I byłabym stratna, bo fajne

Spoko, też mam dwie siostry. Fakt czasem trzeba mięsem bądź talerzami porzucać, ale zawsze jakoś jest tak, że nam się zdarzy o parę słów za dużo powiedzieć.

Skreśliłem ?.. ?

Piękne, czekałam na takie coś ?

Myślę,że jednak pewnie ma bo Homer już o niej coś tam gryzmolił ?

W sumie, ja jestem za tym żeby mężczyzna rozebrał się do połowy a później rozebrał kobiete. To jest najlepszy scenariusz z możliwych ?

A okład z piersi też on! Aa to podziękuję za takie ratowanie

Oj ja nie wiem. Ale myślę, że skoro kolega Famme też taki pomocny, to na pewno nie odmówi Ci reanimacji ? musimy go zapytać ?

Eurythmics, Annie Lennox, Dave Stewart - Sweet Dreams The House of Gucci Trailer Song

My Hero! ? Zakochałam się tera, bez pamięci! ?

Natalia Przybysz - Zew

Moim zdaniem swoich problemów też nie ma co ukrywać, jeśli się ma zaufane osoby, którym można się wyżalić, wyrzucić to z siebie, jednak też nie można swoimi problemami walić w kogoś jak w bęben, licząc na to, że ktoś będzie wiecznie ścianą płaczu i w końcu nie wyrazi swojego zdania. Jeśli ktoś nie próbuje zmienić sytuacji, to znaczy, że przede wszystkim ma problem ze sobą, a nie z mężem czy z kimś na kogo ciągle narzeka. Ludzie popełniają często te same błędy, bo uczenie się na własnych błędach to proces...nie zawsze uda sie od razu, faktem jest, że niektorym nie uda sie nigdy, z roznych powodow, może właśnie przez to że nie widzi się problemu w sobie. Dużo by pisać... Gorzej gdy ktoś narzeka, wylewa to innym, szuka wiecznego wspolczucia i nic nie robi. Kiedyś miałam taką koleżankę, że nie mogłam nawet podzielić się z nią żadną radością, bo próbowała we mnie wyrobić poczucie winy, że ja mam tak dobrze a ona taka biedna, a jak nawet dzieliłam sie niepowodzeniem, to i tak rywalizowała ze mną, że ona ma gorzej ?... to jest kuźwa chore. A później jeszcze innej koleżance mówiła, że od ludzi z problemami wszyscy uciekają. Wszyscy mamy problemy, przyjaciele są od tego, żeby wesprzeć, czasem coś doradzić, czasem tylko wysłuchać, bo w dzieleniu tymi złymi rzeczami też nie ma niczego złego, ale nie można robić z kogoś jedynie ściany płaczu, szukając współczucia a wręcz litości.

...jestem młoda, energiczna i ciekawa świata. Pewnego dnia poczułam się osłabiona, straciłam przytomność. Budzę się w szpitalu i mówią mi, że wykryli chorobę zagrażającą mojemu życiu. Jest jeden ratunek. Jakiś lekarz potrafi mnie wyleczyć. Muszę tylko polecieć do USA i mieć 5 milionów? Dla mnie i mojej rodziny taka kwota to kosmos. Miałabym gdzieś egoistyczne pobudki darczyńców, bo chciałabym za wszelką cenę żyć. Drobne gesty, uśmiech, dobre słowo, są w cenie. Niestety. Poklepywanie po plecach w wielu przypadkach nie ukoi naszego cierpienia. Sorry Mirage. Masz takie nie inne spojrzenie, bo nigdy nie potrzebowałeś milionów dla ratowania życia. Z całego serca życzę Tobie, aby tak pozostało. Sobie i innych także.

Jeszcze w tematach weselnych.

Czasami trzeba się przewietrzyć i zmienić otoczenie.

To zależy od sytuacji i relacji rodzinnych. Czy negatywną cechą jest uczucie spełnienia a przy tym pomoc innym? Nawet finansowa. Owszem wydaje pieniądze na różne cele, zbiórki a w szczególności schroniska i nie widzę w tym nic samolubnego. Czy złą cechą jest radość z czyjegoś szczęścia? Zadowolenie z tego jak żyję, kim jestem, co robię? Jak ktoś mnie dłużej zna to wie że kocham bardziej zwierzęta jak ludzi. Mam nadzieje że nikogo tym nie obraziłam - ale taka jestem. Zawsze reaguje na osobę leżącą na ulicy nawet jeśli jest tylko pijana. I tak! Robię to dla siebie, bo mam kręgosłup moralny i nie mogłabym spać z wiedzą że nie udzieliłam komuś pomocy. Szczerze mówiąc moją rodzina są tylko rodzice. Zawsze mówię że jestem jedynaczką pomimo tego że mam dwie siostry. Nie każdy ma w rodzinie oparcie, wręcz odwrotnie jest utrapieniem. Dla niektórych to wielki ciężar trzymania na barkach toksycznych ludzi, którzy odnajdą cie nawet na obcej planecie i zatrują życie. I choćbyś udzielił im pomocy będziesz najgorszą larwą bo nie spierdzieliłeś sobie życia i masz lepiej - a w twoim obowiązku jest im pomóc bo oni mają gorzej .Relacja jednostronna, relacja uwiązania jak kamień na szyi. Ja bezinteresowność odnajduje w innych ludziach i wolontariuszach. Rodzina nie jest żadnym wyznacznikiem.

Dzisiaj rozmawiałam z kobietą, która jest zaszczepiona 3 dawkami, a mimo to zachorowała na covid i to ciężko. Myślała, że z tego nie wyjdzie. Być może gdyby nie była zaszczepiona to by skończyło się tragicznie....

Uroki małżeństwa! Bez kobiety by wymarli....albo dłużej żyli! Niepotrzebne skreślić!

Show biznes, no tak ?

Mnie tam też nie było z dwa lata i to dwa razy miałam taką przerwę tam, a tu też miałam chyba 3 miesiące, miesiąc i miesiąc. Czasem przyjdzie impuls i się wraca. Ja zauważyłam i tęskniłam za tobą tam. Ale skąd mogłaś wiedzieć..... mogłam temat założyć że tęsknię ???

"Jakby nie miało być" RENATA PRZEMYK

Dzięki ci dobra kobieto, już ja cię docucę abyś dała radę ?

Kój- i po zabawie ??

I bardzo dobrze. Nie neguję Twojego stylu życia/bycia. Mój jest inny. Udaję, że jestem mądra i sama sobie poradzę z każdym problemem ?

Ciekawy jestem jaki miał "ogon" przemierzając nasz kraj? Polacy zapodani w dwóch moich pozycjach książkowych nie mieli niestety tyle szczęścia. Dwóch pierwszych wyruszyło w podróż, tak jak już wspomniałem, z nikłymi środkami finansowymi i wędrówkę dookoła świata musieli przerywać podejmując się różnych prac. To też ciekawy wątek.

A dzisiaj kaszankę sobie zrobiłem na gorącej patelni, i keczupem dodałem. Takie dobre mówię wam i miękkie, a te mięsa co daliście to takie za dość twarde moim są zdaniem.

Nie Ty pierwsza i nie ostatnia ?

@aliada, jeżeli wciągnie Cię świat podróży w czasach międzywojennych, to jest parę ciekawych pozycji. W pierwszej kolejności polecam dwie części "Okrążmy świat raz jeszcze". Poznaniacy, słynący ze swojej specyficznej mentalności wybrali się w podróż życia mając bardzo skromne środki finansowe. Bardzo ciepło i fajnie napisana książka. Druga pozycja to "Rowerem i pieszo przez czarny ląd". Aż trudno uwierzyć, że Polak zaczął uprawiać trekking rowerowy i to w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Trzeba być odważnym gościem by podjąć się czegoś takiego nawet dzisiaj. Wiem, że takie próby odtworzenia trasy były poczynione współcześnie. Mimo nowinek technologicznych nie dali rady. A facet na przedwojennym rowerze przejechał Saharę. Podziwiam.

Żona mówi do męża: - Przez te święta chyba trochę przytyłam ... - Przecież Ty wyglądasz tak od lipca Sąsiad dzwoni do sąsiada: - Wybacz Marian, że tak późno dzwonię. Żony długo nie ma. Nie poszła do ciebie przypadkiem? - Czekaj, zaraz zapytam... Zosiu, przyszłaś do mnie przypadkiem, czy specjalnie?

K. - Cigarettes After Sex Young & Dumb - Cigarettes After Sex

Ty to jesteś niezawodny jak zawsze ?

W telewizorni ją reklamowali.Trzeba będzie kiedyś zerknąć co tam napisano.

Pisząc co piszę, ciągle mam na uwadze swoją szwagierkę, która miała ujowego męża. Katowała nas każdym jego wybrykiem. Urlop na wsi w jej towarzystwie był katorgą. Wiedziała jak zyskać litość i pomoc finansową. Rodzice się zamartwiali po nocach, a ona urodziła jemu drugie dziecko... Na szczęście już po rozwodzie. Odetchnęłam. Pomyślałam czas na mnie. Powiem co mi na sercu leży ? Doopa blada. Znalazła jeszcze gorszego kochanka. I powtórka z rozrywki. Znowu siedziałam cicho i wszyscy przez to myślą, że jestem szczęśliwa ?

Daj spokój Frau megalomanów/ki (w tym często narcyzów/ki) eliminuję od razu że swojego otoczenia. Dla mnie to ludzie nie-normalni, nie-uczciwi, siegający po manipulację. A ja w jakichkolwiek relacjach lubię szeroko pojętą normalność, otwartość, czyli szczerość, uczciwość. Cała reszta mnie nie obchodzi . Po prostu nie mam na to czasu, za stara jestem na takie zabawy, więc spuszczam takich ludzi w klozecie, chyba ze sie ockną w końcu. Dlatego jak taka koleżanka przychodzi i po raz setny mi sie żali na swojego faceta, dzieci, matkę, teściową, szefa, w sobie nie widząc problemu, to jak wywalę co o tym wszystkim naprawdę myślę, to więcej już nie przyjdzie ? I nie robię tego z premedytacją, ale tak to działa. Bo po co takiej osobie dawać rady? I po drugie, ja nie jestem ścianą płaczu bez emocji, gdzie można wiecznie wylewać swoje żale. To tak jak komus nasrać pod dywan i jakby nigdy nic wyjść do domu.

Śmieje się, bo też mam alergie na kolezanki, które tylko narzekają na związek, ale nic nie robią, żeby zmienić sytuację. Z czasem zaczynam współczuć tym facetom.

Ten utwór był moim pierwszym, rozprawiczył mnie?

Szkoda że tylko część zdjęć się wyświetla. Przydałoby się odświeżyć galerię. @DionizyPielęgnuj pasje i dziel się z Nami swoim talentem.

Czasami wracam do tego tematu, by nacieszyć oko tymi dziełami @Dionizy wracaj do nas i wrzuć zdjęcia z nowymi pracami

Świetne Aliado

Wspomnienie lata Zasuszone lato w wazonie jakby było tu ze mną olśnieniem w mokre dni jesienne, codziennie źdźbłem trawy zaschniętej lekkością łamliwą Dzień za dniem szybko mija i odbija się czkawką czasami wstydliwą. Nie mamy już gdzie się schować przed tą niepogodą co za progiem uniesień jest jakby przygodą jak to lato co choć krótkie to nie zapomniane w tym wazonie jakby życia kwiatami utkane. Potem je zasuszam w tych kwiatach i trawie z ogrodu przybija fala wspomnień jak było za młodu. Jakby zapomniało wszystko jakby po prostu we mnie coś tam znów ożyło takim oto wspomnieniem lato u mnie było.