Tablica liderów

Jakie rozgoryczenie? Jaka nienawiść? Nie wybaczam, nie oglądam się za siebie, nie roztrząsam i żyję sobie dalej. Niech martwi się ten, kto skrzywdził, a nie ten, co został skrzywdzony. Szkoda życia na takiego, który nie zasługuje na moje zainteresowanie. O wybaczeniu nie wspomnę. To raczej tego kogoś zżera coś od środka (o ile ma jakieś wyrzuty), aniżeli mnie. Mam marnować życie i zdrowie na kogoś, kto na to nie zasługuje? Krzyż mu na drogę i tyle w temacie Każdego bolą, ale to nie znaczy że trzeba siać nienawiść, wybaczać i rozbierać na części. Zwyczajnie podnieść się i żyć dalej. Żadnego użalania nad sobą nie praktykuję, m.in. dlatego, że mocno stąpam po ziemi i wiem, że życie to nie jest bajka. Tym bardziej nie mam zamiaru użalać się nad paskudem i jeszcze mu wybaczać, bo coś tam. Jak małe przewiniątko - możemy machnąć ręką. Jak dużego kalibru - ostre cięcie bez możliwości powrotu, wybaczania, naprawiania i sama nie wiem czego jeszcze. Żadnego żalu, analizy, uduchawiania, wybaczania, nienawiści, itp. - panta rhei

A kto powiedział że życie jest sprawiedliwe? Myślę że czas się pogodzić w życiu dorosłym że wcale tak nie jest, a więc nie pałac żądzą zemsty, ani nie oczekiwac przeprosin, bo może, to nam zepsuć całe życie. Może lepiej zrozumieć że człowiek który nas skrzywdził zwyczajnie może nie mieć nawet pelnej swiadomosci tego, z uwagi na wrodzony brak empatii, inne wartości, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia sfery psychicznej, ciężkie dzieciństwo, złe wychowanie, chorobę np. alkoholową, etc - po prostu pewnych ograniczeń w nim występujących. Co go nie usprawiedliwia, ale tłumaczy jego zachowanie. Samemu trzeba mieć głęboką empatię żeby to zrozumieć. A gdy zrozumiemy to wybaczenie przychodzi już łatwiej. Ja nie ocenialabym ludzi którzy nie potrafią wybaczyć jako złych, czy gorszych, tylko jako głupich, niemądrych, bo zatruwają swoje życie żalem, nienawiscią a na końcu zgorzknieniem. Wybacza się komuś dla siebie samego, żeby wspomnienia nie bolały, żeby żyło się lekko. Ja też przez lata byłam głupia. Ale zmądrzałam. W życiu dorosłym każdy postępuje inaczej bo każdy z nas jest inny, ma swoją osobowość i doświadczenia. Nie każdy dmucha.

U mnie 16. Może ktoś mnie pocieszy bo nie wiedziałem,że do niczego jestem...