Zwrot zagrabionego majątku, a Kościół

Dużo się dzisiaj mówi i pisze o zwrocie majątku zagrabionego przez komunę, szczególnie w kontekście Warszawy. Na pierwszy plan wybijają się afery. Wszyscy zapominają, że to przez polityków, którzy zwlekali z uchwaleniem odpowiedniej ustawy mogło dochodzić do takich sytuacji. Wiadomo - w mętnej wodzie ryba najlepiej bierze. Jak świat, światem zawsze znajdą się ludzie, którzy wykorzystają luki prawne lub będą prawo naginać do swoich potrzeb. Oczywiście moralnie można potępiać takie postawy, ale nie w tym rzecz. No właśnie moralność! A co można sądzić o instytucji, która uzurpuje sobie wręcz prawo do moralnych osądów, a sama daleka jest od świecenia dobrym przykładem.
Kościół jako pierwszy dorwał się do kasy. Ledwo opadł kurz, po wygranych przez obóz solidarnościowy wyborach, a Ten do spółki z ubekami zaczął wyrywać co smakowitsze kąski z państwowego majątku.
Padały zakłady, ludzie ledwo wiązali koniec z końcem, a ci bez skrupułów brali co chcieli. Oczywiście cały czas mając gęby pełne frazesów o uczciwości i piętnujący rodzący się kapitalizm, że to bóstwo mamony.
To Kościół - matka nasza, jak lubią się nazywać, zrodziła takie zjawisko jak Ojciec Dyrektor. Klecha mamiący starych ludzi i wyłudzający od nich pieniądze. Człowiek, który zawłaszczył pieniądze jakie ludzie wpłacali na ratowanie stoczni. I co? I nic! Kler jest nietykalny, jak święte krowy w Indiach. To poczucie bezkarności rozciąga się na inne sfery życia. Pedofilia - powszechna wśród księży, chroniona przez obecną władzę. Sami nawołują do moralnej odnowy, do walki z układami poprzedniej władzy, to niech zaczną od siebie. Na naszych oczach tworzy się nowy układ Kościoła i PiS-u. Jedni i drudzy chętnie pouczają innych i wytykają im błędy. Sami zaś przysłowiowego źdźbła we własnym oku nie widzą.