Związek z młodszym facetem i jego strach

Spotykam się z młodszym o 5 lat mężczyzną. O dziwo, pomimo początkowego sceptycyzmu, bardzo dobrze się z nim dogaduję. Co tu dużo mówić, zakochałam się w nim. Ostatnio rozmawiałam z nim o związku, on bardzo boi się, że nie jest dla mnie odpowiednim kandydatem na partnera. Zaczął wymieniać całą listę swoich wad, które tak naprawdę nie są dla mnie istotne. Twierdzi, że skoro nie ma własnego mieszkania, nie stać go na lepszy samochód, to nie powinien być ze mną, bo co z niego za facet, skoro nie umie utrzymać kobiety. Tłumaczyłam mu, że pieniądze nie są dla mnie istotne i chciałabym na początku coś razem wynająć. Powiedziałam mu, że zarabiamy podobnie i sobie przecież poradzimy z wynajmem mieszkania. On na to, że dziecko mógłby ze mną mieć dopiero za dwa lata, bo do tego czasu uda mu się odłożyć pieniądze na mieszkanie. Powiedziałam mu, że ja i tak wcześniej nie chcę mieć dzieci, bo rozkręcam własną firmę i na razie nie czułabym się zbyt pewnie, zachodząc w ciążę.

Na koniec stwierdził, że boi się też tego, że odejdę do innego, np. do swojego byłego faceta, z którym na studiach łączyło mnie gorące uczucie, bo on ma mi więcej do zaoferowania, dorobił się sporo kasy w Anglii i jak wróci do Polski, to od razu kupi dom. To jest facet z mojej ligi, a nie taki gołodupiec jak on. Stwierdził, że nie wie, jak poradziłby sobie z naszym rozstaniem, skoro już teraz nie śpi po nocach, bo się we mnie zakochał. Już teraz sobie nie radzi z uczuciami, a co dopiero, gdy będziemy parą przez pół roku, on przyzwyczai się do wspólnego zasypiania, a ją odejdę do innego.

Wydaje mi się, że przemawia przez niego autentyczny strach. On się przyzwyczaił do wzorca, że facet musi mnóstwo zarabiać, bo jego mama zawsze była utrzymywana przez tatę. Dobrze, że jest odpowiedzialny i pracowity, ale jego lęki wychodzą daleko poza rzeczywistość. Nie zamierzam wracać do byłego, nie mam ciśnienia na własne mieszkanie, wydaje mi się, że nawet lepiej jest coś wynajmować, bo dzięki temu jesteśmy bardziej elastyczni i możemy się wyprowadzić do innego miasta, gdyby on dostał awans i został przeniesiony do innego miasta. Ja i tak wykonuję swoją pracę przez internet. A na dziecko przyjdzie jeszcze czas. Mam wrażenie, że on się po prostu boi, że skoro jest młodszy, to stanowi dla mnie tylko chwilowy kaprys. Czy któraś z Was była w związku z młodszym facetem i przerabiała coś podobnego?