Wywiad z Vertlain

Ja bym olał ten catering i poszedł do sklepu po jakąś kielbasę😁

Nie ufaj do końca ulotkom  bo to tak jak np z datą przydatności do spożycia. Ostatnio kupiłem sól i data do 2027 i się pytam co się z tą solą ma stać jak jeszcze rok czy dwa poleży w zamkniętym opakowaniu. Mam w rodzinie lekarza i nie raz mówił, że czasami trzeba wziąć "końską"dawkę żeby był efekt. Oczywiście pewnie to nie dotyczy wszystkich medykamentów i lepiej nie przedawkować.

Dziękuję za podzielenie się swoją opinią, już nie będę w takim razie. Nie wiedziałam, że nie można🤷‍♀️ i że popsułam Ci całą śmieszność swym żenującym Cię zachowaniem. Szkoda tylko, że ta śmieszność to nadal na poziomie podstawówki, a innych półsłówek brakuje. Ale co kto lubi. Może zmienić tytuł na "monolog niedomówień", bo ten trochę mnie zmylił. Bardzo przepraszam.🙃    Mówisz i masz Kościu.  

Dziękuję za uspokojenie mnie.

Nie chodzi o pruderię... Po prostu to wasze "zgadywanie", to jak głośne  tłumaczenie o co chodziło w (troszkę nieprzyzwoitym) kawale, który ktoś właśnie  opowiedział. Zawsze tak robisz? Żenada trochę i dowcip przestaje być śmieszny.

Trzeba się szybko zregenerować do sobotniego biegu. Stopy i nogi potwornie obolałe i poobcierane po łażeniu w tym upale 😅

znam to🤮

nie da się🤷‍♂️   poza tym i tak umrzesz (to nie groźba),

Spałem podczas całego pobytu średnio 4h dziennie, nie jadłem regularnie co 3h 🤷

Ty pierwsza🤫

Powinno być minimum 8.

nie znam się, ja tylko o miłości potrafię🤷‍♂️

ahahah ...a może układać półsłówka bez zboczeństw?🙃 Takie chyba też istnieją. Prawda nienazwana razi mniej? To był mój manifest przeciwko wulgaryzacji forum😉 Ale pomysł, by pisać na forum w myślach, uważam za ciekawy i hmm...nowatorski. Może wszyscy spróbujemy? 😄😉

niektórych ludzi? ... i na forum, i w realu, bo oczywiście w realu jestem taki sam jak tu, z tą różnicą, że wtedy jestem takim... żywym gifem🤔

to jest 6-7 godzin... to mało?🤔

A właśnie nad maślanem się ostatnio zastanawiałam ale słyszałam że śmierdzi, czy to prawda? Jaki polecasz?

Jesuuu... Nie wystarczy zgadywać w myślach? Chyba kto chciał, ten zrozumiał.  

Od godziny 15 do godziny 12 nic nie jadłem 🙄🙄🙄

Boo❤️    

To nie są ich sposoby, to są sposoby dzięki, którym można zwrócić na siebie uwagę mediów. I tu należy ubolewać raczej nad faktem dlaczego społeczeństwo jest tak głupie, że programy o przyrodzie są nieopłacalne, a wszelkie sensacje i głupoty już tak. Dlaczego reporter jest wysyłany do wandali, którzy zniszczyli pomnik, by cos przy okazji powiedzieć, a nie w miejsce gdzie rzeczywiście problem ten istnieje np. na wywiad z naukowcem. I tu wracamy znowu do tematu przez cały czas poruszanego przeze mnie od początku tego topiku, wychowania młodzieży i kierunkowania ich zainteresowań przez dorosłych, a raczej braku tego wychowania i zastąpienia go ogłupiającymi treściami, które się po prostu "sprzedają".

Dzięki @Vitalinka. Trochę to pracy nad sobą kosztowało, żeby to teraz ot tak zaprzepaszczać. Nie opłaca się. Każdy to niby wie. Pozdrawiam!

Mogłem  przypuszczać że idee które głoszą młodzi ludzie z Ostatniego Pokolenia są ci bliskie. Zatem wyjaśnij ich sposoby protesty. Planeta się pali więc chlust farbę na pomnik. Ślad węglowy  to łapa w cement i do asfaltu. Korki drogowe powodowane przez tych ludzi powodują emisję spalin, zużycie ponad miarę paliw kopalnych,  być może utratę zdrowia i życia ludzi, być może kolizje drogowe które znów wywołują koszty produkcji materiałów części zamiennych. Można tak mnożyć straty wymierne z tego typu działalności a korzyści ja nie widzę. Nawet niechęć do ich idei. Z tego punktu widzenia nie obronisz tego w dyskusji. 

Trzeba było spać a nie się objadać 😴

To była jednorazowa wizyta diagnostyczna. Chyba pomylił z dawkowaniem, bo są też dostępne diklofenaki 75, wtedy 2x dziennie. Ja jednak bardziej ufam ulotkom. Dzisiaj jeszcze się czuję nietęgo, ale przynajmniej już w kościach nie łamie to grypsko.

"Fùsi" Film Dagura Kariego,  twórcy,,Noi Albinoi" , trochę go się naszukalam. I...jest. Czy było warto? Hmm....nawet bardzo. Jestem zauroczona filmem. To historia  Fusiego- otyłego,  czterdziestoletniego mężczyzny,  mieszkającego z matką i jej facetem. Pracuje przy bagażach na lotnisku, poniżany za swą tuszę nie ma w pracy kolegów. Za to w wolnej chwili razem z przyjacielem grają w gry wojenne.  To mnie zaskoczyło. Myslalm, że chodzi o gry komputerowe  a to są całe makiety bitew rozstawione na stole,  z żołnierzykami,  czołgami itp. Nie do końca zrozumiałam.jak się gra w bitwę która ma już wynik zapisany w historii, ale , cóż był w tym urok który zna każdy, kto ma w życiu hobby. Kiedyś PIN śpiewał , że " najważniejszy jest czas kiedy robię co chcę". I może właśnie to bardziej nas definuje niż praca, która każdy ma przede wszystkim dla pieniędzy. Może poznając kogoś nowego nie należy pytać,  czym się zajmuje zawodowo, tylko co lubi robić po pracy?   Wracaj do filmu- nasz Fusi ma swoje rytuały, platki na śniadanie,  piątek w tajskiej  restauracji,  telefon do radia gdzie puszczają zamówioną  przez niego piosenkę. Wszystko schematyczne, nudno, bezpiecznie. I dostaje urodzinowe prezent- karnet na kurs tańca  kowbojskiego . Pomimo tego, że pierwszą lekcje spędzi w samochodzie czekając aż się skończy, ta lekcja będzie dla niego początkiem innego życia. Fusi pozna kobietę,  a skoro szczęście przychodzi do nas z drugim człowiekiem  to znaczy,  że właśnie zajaśniało w życiu naszego bohatera. Ale do końca filmu jeszcze daleko,  na dodatek ta islandzka pogoda jakoś nie przekonuje do radosnej lekkości bycia zakochanym, a poza tym tam w ogóle  nikt nie mówi o miłości. Najbardziej  znaczące słowo które pada, to ,, przyjaźnimy sie". Zatem przed nami zupełnie inna historia, chwytająca za serce, skłaniająca  do zamyślenia,  pokazującą co znaczy być przy kimś,  dawać komuś siebie, i nie spodziewać się niczego w zamian. Przed nami historia  o wartości ludzi, niezależnej od pochodzenia i wykonywanej pracy a od traktowania drugiego  człowieka. O przepięknym poczuciu wolności- że można obdarować kogoś, być mu pomocą  zupełnie za darmo, dając choć nikt nie prosi to , co akurat potrzeba- czas, obecność, czyste garnki.    Film jest piękny. Spokojny, oparty na obrazie, na zamiałczeniu kota,  geście klepnięcia po ramieniu i uśmiechu z fotela samolotu.    Oczywiście  z całego serca polecam!