Rocznica ślubu - czy tylko facet się ma starać?

Czy jest jakoś ogólnie przyjęte że to facet pamięta o rocznicy ślubu, przynosi kwiaty czy prezent, wymyśla wspólne wyjście-niespodziankę itp., a kobieta tylko przyjmuje to co on wymyśli? Pytam, bo już któryś rok z kolei staram żeby w ten dzień wydarzyło się coś wyjątkowego, a z drugiej strony jest brak jakiejkolwiek inicjatywy i coraz bardziej mam ochotę kolejną rocznicę po prostu olać. Dodam że nie mamy kryzysu w małżeństwie, jest zwyczajnie, czyli raz lepiej, raz gorzej, ale ogólnie OK.

mam koleżanki,króre cały rok gotują obiadki, piorą męża manatki,sprzątają, gdy same też chodzą do pracy i w ten jeden dzień on je zabiera na kolację.

U mnie tak nie jest ale z drugiej strony on by tylko siedział w domu, zero wyjść do znajomych, tylko praca dom i tak w kółko.

2 godziny temu, Adria napisał:

Czy jest jakoś ogólnie przyjęte że to facet pamięta o rocznicy ślubu, przynosi kwiaty czy prezent, wymyśla wspólne wyjście-niespodziankę itp., a kobieta tylko przyjmuje to co on wymyśli? Pytam, bo już któryś rok z kolei staram żeby w ten dzień wydarzyło się coś wyjątkowego, a z drugiej strony jest brak jakiejkolwiek inicjatywy i coraz bardziej mam ochotę kolejną rocznicę po prostu olać. Dodam że nie mamy kryzysu w małżeństwie, jest zwyczajnie, czyli raz lepiej, raz gorzej, ale ogólnie OK.

Zacznijmy od tego, że te ogólne standardy coraz bardziej odchodzą do lamusa. Owszem, według tradycyjnego (co nie znaczy, że dobrego) modelu kobieta powinna siedzieć w domu, sprzątać, gotować, wychowywać dzieci i być adorowana, a potem bita (  ) przez męża, a mężczyzna powinien utrzymywać rodzinę, zabiegać o kobietę, dawać jej kwiaty, oświadczać się i pamiętać o rocznicach.

Teraz jednak wszystko się zmieniło, króluje model partnerski, według którego – przynajmniej moim zdaniem – oboje powinni mieć podobne prawa i obowiązki. Wspólnie zarabiać, wspólnie dbać o dom i potomstwo, a w rezultacie także wspólnie planować święta czy rocznice. U mnie wygląda to w ten sposób, że gdy zbliża się jakieś ważne święto (walentynki, tłusty czwartek, urodziny, rocznica czy coś), rozmawiamy o nim i wspólnie czynimy plany. Jeśli stwierdzamy, że mamy ochotę jakoś szczególnie spędzić ten dzień, to to robimy, a jeśli pasujemy, to oboje. Wychodzi nam to bardzo na zdrowie, polecam takie rozwiązanie.  

W jakiejkolwiek relacji powinny starać się obie strony. Nie jestem dobrym przykładem w kwestiach małżeństwa, ale zawsze wcześniej wspólnie ustalaliśmy co robimy w tej dzień. Każdy przychodził z prezentem i  na tym się kończyło.

4 godziny temu, endriu napisał:

a potem bita (  ) przez męża

Bita? To ten model małżeństwa przewidywał i takie "atrakcje"? Ja od zawsze stawiam na partnerstwo, o którym wspomniałeś, wtedy partnerzy mogą się świetnie uzupełniać i nie ma spin. 

5 godzin temu, Adria napisał:

U mnie tak nie jest ale z drugiej strony on by tylko siedział w domu, zero wyjść do znajomych, tylko praca dom i tak w kółko.

Skoro jest zatwardziałym domatorem i Tobie to przeszkadza, to warto o tym porozmawiać, ale zakładam, że już tych rozmów było bez liku.
Co do samego świętowania, to można to zrobić również w domu, skoro on nie chce się nigdzie ruszyć  

6 godzin temu, hagne napisał:

mam koleżanki,króre cały rok gotują obiadki, piorą męża manatki,sprzątają, gdy same też chodzą do pracy i w ten jeden dzień on je zabiera na kolację.

Według mnie to też nie jest do końca dobre, bo to jakby taka "premia" za cały rok latania wokół partnera i podawania mu wszystkiego przed twarz. Możliwe, że im to odpowiada?