Pogrzeb Kory na warszawskich Powązkach

Urna z prochami legendarnej artystki i liderki zespołu Maanam spocznie w kwaterze „K” na Cmentarzu Wojskowym.

Cytat

— Przez ostatni miesiąc, który był miesiącem wstrząsającym, był wspaniały, dramatyczny, tragiczny, Kora przeszła piekło. Ta choroba była czymś bardzo niszczącym, ale nigdy nie widziałem nikogo, kto miałby taką siłę życia (...) W ostatnim okresie robiła wszystko, by pokazać, że jest (...) do samego końca była bardzo aktywna, nie chciała się poddać, chciała żyć, kochała życie i nie bała się śmierci. Byliśmy z nią razem do końca — powiedział Sipowicz.

Na dzień przed śmiercią Kora i jej najbliżsi obserwowali zaćmienie księżyca. Mimo że z Korą nie było już kontaktu. My tutaj się bawiliśmy w "kradzież" księżyca, a ikona muzyki powoli odchodziła z tego świata.

Była wolna, odważna i silna. Mówiła otwarcie o seksie, do końca będąc hipiską (jak nasz Dyzio), która popierała dostęp Polek do aborcji.

Właśnie co obejrzałem ostatnią drogę Kory. Chciałoby się powiedzieć "Po Prostu Bądź".

Niepokorna, oryginalna, uzdolniona, charyzmatyczna, mądra, bezkompromisowa, autentyczna, wierna do końca swoim hippisowskim ideałom. Autorka oryginalnych tekstów, kobieta legenda, symbol pewnej epoki w polskiej kulturze, kobieta niezastąpiona, która do końca była sobą i której życiorys nadaje się na niejeden filmowy scenariusz. Artystka, której płyty były i są po dzisiejszy dzień słuchane z sentymentem i podziwem, bez względu na pokolenie. Osobowość, która wnosiła swoją twórczością kolory do szarej i ponurej PRLowskiej rzeczywistości. Ogromna strata, nie tylko dla rodziny i bliskich, ale całej polskiej kultury. Kora odeszła w najbardziej niezwykłą i nietypową noc. To była noc najdłuższego zaćmienia Księżyca. "Ta noc do innych jest niepodobna" - jak sama śpiewała. Choć nieobecna już między nami, żegnana tłumnie i zasłużenie na warszawskich Powązkach, jest już dzisiaj prawdziwie wolna.
R.I.P.

Dla mnie ona zawsze była, jest i będzie osobą wolną i kolorową. R.I.P.