Niesłusznie posądzony o kradzież

W czasach licealnych miałem paczkę przyjaciół. Byliśmy bardzo zżyci i pewnie wskoczylibyśmy za sobą w ogień...Pewnego wieczoru przyszedł do mnie bliski kolega A. i poprosił abym poszedł porozmawiać z jego mamą. Okazało się, że ktoś wszedł do ich mieszkania posługując się kluczami, które zaginęły kilka dni wcześniej. Zostały skradzione przypadkowe przedmioty o rożnej wartości. Pani K, pytała czy wiem coś na ten temat, byłem przecież regularnym odwiedzającym i prawdopodobnie wziąłem leżące na półce klucze. Nie mogłem niestety pomóc w rozwikłaniu zagadki, która była dla mnie ogromnym zaskoczeniem i zakłopotaniem. To była moja ostatnia wizyta w ich domu, a niezręczność zdarzenia była przyczyną zerwania kontaktów.
Od tamtej pory minęło 30 lat.... a za miesiąc nasza była klasa organizuje spotkanie, które odbędzie się w restauracji prowadzonej właśnie przez dawnego kolegę A. oraz jego synów. I tutaj mam dylemat: chciałbym spotkać się z moimi przyjaciółmi, wielu z nas przyjedzie z zagranicy, wielu osób nie widziałem od czasów szkolnych. Jednak myśl o wkroczeniu w "ich" strefę (restauracja) rodzi wątpliwości czy nie zrezygnować ze spotkania.
Przypuszczam, że nikt oprócz nas nie wie, że zostałem posądzony (niesłusznie) o włamanie i kradzież. Z pewnością ta sprawa nie ma żadnego znaczenia dla nikogo poza mną i dawnym kolegą A.
Drodzy użytkownicy, co zrobilibyście w podobnej sytuacji?

Jak o tym wspomną to powiedz im , że przyznałbyś się do tej kradzieży gdy by to było twoje dzieło , ale nie możesz bo jesteś w tej sprawie niewinny . Dla "świętego spokoju" nie będziesz obarczał się nie swoją winą .

22 minuty temu, Mru napisał:

 

Kultowa scena mówiąca o tej sytuacji autora tematu w sposób wyczerpujący odnośnie porady