Kto się czubi ten się lubi

Tak się nie raz mówi "kto się czubi ten się lubi". A co na ten temat mówi psychologia relacji? Czy można uznać za objawy zakochania to, co przeżywam teraz ze swoim znajomym z pracy. Ciągle dogryzamy sobie, robimy małe złośliwostki. Czasem mam wrażenie, że mnie nie lubi, ale zwykle mam poczucie, że chce bym zwróciła na niego swoją uwagę. Sama też wbijam mu szpile i trudno mi zdecydować, czy bardziej mnie wkurza, czy pociąga. Nie wiem, co dalej. Słyszałam, że obojętność w związku jest najgorsza. Ale czy można próbować budować relację z kimś, kto wprawia w irytację? Czy faktycznie kto się czubi ten się lubi? I czy na tym można bazować związek?

Coś w tym jest ?

7 godzin temu, Papużka napisał:

Ale czy można próbować budować relację z kimś, kto wprawia w irytację? Czy faktycznie kto się czubi ten się lubi? I czy na tym można bazować związek?

Tak nie jeden związek powstał, na początku były takie "zagrywki", później ludzie decydowali się na krok dalej. Lepiej żeby było wesoło niż miała być monotonia. 

W dniu 10.12.2018 o 15:32, Papużka napisał:

Tak się nie raz mówi "kto się czubi ten się lubi". A co na ten temat mówi psychologia relacji?

Nie wiem, co na ten temat mówi ta psychologia relacji, ale ludowe powiedzonka polecam wrzucić między bajki. Tam gdzie siedzi Baba Jaga i Czerwony Kapturek.

Czubienie też ma swoje granice, to dobre na jakiś czas. Można się droczyć od czasu do czasu, ale nie non stop. Bo i to się przeje. Staje się po prostu nudne i męczące. Za takimi zachowaniami często kryją się osoby bojące się okazywania uczuć.