Ilu znacie facetów mieszkających z rodzicami?

To jakaś plaga, czy nazywajmy rzeczy po imieniu nieudacznictwo?! Mówię o facetach dojrzałych w wieku... 40lat!
Czy tylko tacy się uchowali,bo ci lepsi już dawno zajęci? Kobiety są bardziej ogarnięte w tej kwestii, bardziej im zależy, aby mieć spokój i prywatność. Nie wyobrażam sobie spotkania się tylko u kobiety, bo u faceta jest pokój i kręcąca się matka z ojcem. Choćby najukochanszy rodzice byli, to zdrowiej dla wszystkich jest gdy każdy ma przestrzeń dla siebie. Wasza opinia?

Wielu moich znajomych mieszka z rodzicami. Większość po trzydiestce. Staram się tego nie oceniać. Lekko w Polsce nie jest, szczególnie bez lepszego wykształcenia, jakiegoś zaplecza finansowego, albo braku znajomości. Nie chciałbym mieszkać z rodzicami, już bym chyba nie potrafił. NERWOWO BY BYŁO.

Z drugiej strony wygodnie. Jednemu kumplowi mama dalej robi kanapki do pracy. :s

A niech sobie mieszkają...

Gdyby ogarnięcie mieszkania na stałe było czymś, ot tak, na pstryknięcie palcem, to już 15-latkowie mieszkaliby sami.

Nie znam żadnego takiego faceta. 30 lat i mieszkanie z rodzicami ?  nie mam na ten temat pozytywnego zdania. 

Mam takich znajomych...mają fajną pracę, ale w okolicy ciężko o wynajęcie zwykłego mieszkania...

Jeden ze znajomych mając własne mieszkanie, zrezygnował z wynajmu i wprowadził się z powrotem do rodzinnego domu by opiekować się swoją chorą mamą...

Nie oceniam ludzi...nie znam ich sytuacji, nie chodzę w ich butach i nie siedzę w głowach...nie uważam, że mieszkanie z rodzicami po 30tce jest symbolem nieudacznictwa

No pewnie. Myślę, że jest bardziej symbolem wygodnictwa. Zależy też jaka chata. Chociaż jak myślę o tych swoich znajomych, to dwóch prawie na pewno marzy, żeby mieć swój kąt. Ale u nas to sami degeneraci ?