Dziś narysowałem

1 minutę temu, Vitalinka napisał:

No to pokaż🙂

Nie ma takiej opcji jak na razie, bo to tylko bazgroły, ale jak będzie coś lepszego to udostępnię.

Przed chwilą, Astafakasta napisał:

Nie ma takiej opcji jak na razie, bo to tylko bazgroły, ale jak będzie coś lepszego to udostępnię.

oki😊

By wywołać Vitalinkę:

To nie dziś i to nie jest nic lepszego!

Chciałam Ci powiedzieć, że Twoje rysunki to prawdziwy dar — widać w nich ogrom serca i pasji, a każdy szkic ma w sobie coś wyjątkowego.

Jestem pod wrażeniem Twojej wrażliwości artystycznej — potrafisz uchwycić emocje i atmosferę w prostych liniach. To rzadkie.

Dziekuję. „Kropla drąży skałę''. Nie uwazam, ze to jest to, co moge osiagnac, ale rysunek to ciagle zmaganie z samym soba dla mnie. Z moja niechecia, oporem i brakiem cierpliwosci, lecz gorsze w zyciu jest pozostanie z niczym w beznadziei i narzekanie na swoj los, a od narzekania mi sie nie poprawi i nikt za mnie tego nie zrobi. Mam czas, wiec poswiecam te godzinke dziennie by cos takiego jak rysunek zrobic. Czasem robie kilka dni przerwy i znow wracam. Od poczatku to nie bylo takie jak na tych dwoch ostatnich rysunkach. Cwicze juz bardzo dlugo, bo kilka lat co najmniej. Na poczatku byly to bazgroly, z ktorych i ja sie zalamywalem, bo najgorsze w tym wszystkim jest to, ze zeby widziec postep, trzeba jak w moim przypadku kilka lat cierpliwej pracy. Dzien po dniu sie tego nie zauwazy i to bylo frustrujace, lecz ciagle w glowie frustrowalo mnie tez, ze nie umiem rysowac, ze zostane z niczym. Dzis tez mam obawy, ze nadal bym czegos nie narysowal, lecz robie to juz troche lepiej. Widoczny postep dokonal sie, gdy pracowalem nad rysunkiem niemalze codziennie przez rok i po roku ten postep bylo rzeczywiscie widac. Nadal jednak twierdze, ze niewiele sie nauczylem, lecz sa juz dla mnie czasem rzeczy latwiejsze do narysowania. Tak z pelniejsza premedytacja to rysuje okolo czterech lat, bo wczesniej tez cos tam potrafilem z od czasu do czasu rysowania narysowac czy namalowac, bo pierwsze tworzenie wzielo sie z projektowania liter do graffiti, to byla fajna zajawka, ale w tym juz wszystko osiagnalem co bylo mozna. Pociaga mnie realizm, bo to wymagajace. Juz nie cwiczy sie dwa lata jak w przypadku liter do graffiti, ale cwiczy sie cierpliwosc, niezlomnosc. To bardzo trudne niekiedy, bo jednoczesnie pojawiaja sie ambiwalentne uczucia zniechecenia i checi np., lecz cos trzeba robic i moze lepiej czasem odpoczac nawet dluzej niz miec skolatane nerwy, ze cos sie robi beznadziejnie. Pozdrawiam!

Studium postaci wcale nie jest taki łatwe... Tak jak koleżanka napisała potrafisz oddać charakter postaci, a to już ciut wyższy level... jedynie nad anatomia można troszkę popracować... kości, mięśnie by były bardziej jak trójwymiarowa rzeźba. : ) Ale rysunki spoko... pracuj dalej bo warto. Powodzenia!

* Możesz sobie ćwiczyć rysowanie poszczególnych części ciała... a jak jest mniej czasu to szybki szkic 15 min z zachowaniem kierunków... za pomocą linii pomocniczych wyznaczasz kierunki, długości i na nich budujesz swoją postać bez uwzględniania szczegółów

Rysowanie brył, obserwacja z zaznaczeniem światłocienia też spoko... : )

https://zapodaj.net/plik-AECRIpCVl7

A dziś taki. 

Dnia 23.11.2025 o 23:27, zielona_mara napisał:

* Możesz sobie ćwiczyć rysowanie poszczególnych części ciała... a jak jest mniej czasu to szybki szkic 15 min z zachowaniem kierunków... za pomocą linii pomocniczych wyznaczasz kierunki, długości i na nich budujesz swoją postać bez uwzględniania szczegółów

Rysowanie brył, obserwacja z zaznaczeniem światłocienia też spoko... : )

 

Mówiąc w uproszczeniu: ten chłopak po prostu musi dalej tworzyć, bo taki talent byłoby grzechem zmarnować. Sama chciałabym potrafić tak pięknie oddawać się sztuce — czy to z pędzlem, ołówkiem, czy innymi artystycznymi narzędziami.

No uczę się. To nie jest tak ze wszystko przychodzi mi od razu. 

15 godzin temu, Liliana napisał:

Mówiąc w uproszczeniu: ten chłopak po prostu musi dalej tworzyć, bo taki talent byłoby grzechem zmarnować. Sama chciałabym potrafić tak pięknie oddawać się sztuce — czy to z pędzlem, ołówkiem, czy innymi artystycznymi narzędziami.

Tak... ale na tym etapie kiedy już coś potrafi dobrze właśnie udzielić takiej osobie wskazówek... samo rysuj to ciut za mało. Wiem to po sobie... Korekty, wskazówki, podglądanie jak inni pracują, jakieś ćwiczenia, zadania do wykonania wnoszą spory progres. : )

7 godzin temu, Astafakasta napisał:

No uczę się. To nie jest tak ze wszystko przychodzi mi od razu. 

To całkiem normalne... zwykle ocenia się czyjeś pracę na końcowym etapie ale nikt nie wie ile czasu jaką drogę ta osoba musiała pokonać... zwykle jest to skwitowane krótkim "masz talent" : ) 

1 godzinę temu, zielona_mara napisał:

Tak... ale na tym etapie kiedy już coś potrafi dobrze właśnie udzielić takiej osobie wskazówek... samo rysuj to ciut za mało. Wiem to po sobie... Korekty, wskazówki, podglądanie jak inni pracują, jakieś ćwiczenia, zadania do wykonania wnoszą spory progres. : )

Tak i jest pełno filmików edukacyjnych na yt. Można skorzystać🙂

2 godziny temu, zielona_mara napisał:

To całkiem normalne... zwykle ocenia się czyjeś pracę na końcowym etapie ale nikt nie wie ile czasu jaką drogę ta osoba musiała pokonać... zwykle jest to skwitowane krótkim "masz talent" : ) 

Dokładnie, czytam właśnie "Rysunek bez talentu" Pawła Kardisa. Polecam gościa, bo wie o czym pisze. To prawda, wymaga to wiele pracy, ale satysfakcja przychodzi, gdy juz coś zaczyna wychodzic, więc warto się troche pomeczyc z poczatku. Potem sie perspektywy rozwijaja i to mnie napedza. Ja juz ma swoja metodyke wypracowana, po prostu nie omijam trudnych dla mnie tematów. 

Dnia 19.11.2025 o 20:28, Astafakasta napisał:

A co on trzyma w ręku? (ręce?)

Paluchy musisz poćwiczyć, ten jeden całkiem dziwny☺️

Tak jak Mara pisała ręce rysować, nosy, oczy same oddzielnie. A zaczyna się chyba od kreski, jakiegoś miliona kresek, @zielona_mara dobrze pamiętam?

1 godzinę temu, Astafakasta napisał:

Dokładnie, czytam właśnie "Rysunek bez talentu" Pawła Kardisa. Polecam gościa, bo wie o czym pisze. To prawda, wymaga to wiele pracy, ale satysfakcja przychodzi, gdy juz coś zaczyna wychodzic, więc warto się troche pomeczyc z poczatku. Potem sie perspektywy rozwijaja i to mnie napedza. Ja juz ma swoja metodyke wypracowana, po prostu nie omijam trudnych dla mnie tematów. 

Od niego można się wiele nauczyć... Mam książkę kupiona w przedsprzedaży (Akademia rysunku ta wcześniejsza... a tą może też kupię) z autografem i krótką dedykacją bo poprosiłam, żeby napisał coś od siebie : ) "Postęp nie perfekcja" 

Widać, że dużo czasu poświęciłeś... Panujesz nad kreską. 

50 minut temu, Vitalinka napisał:

A co on trzyma w ręku? (ręce?)

Paluchy musisz poćwiczyć, ten jeden całkiem dziwny☺️

Tak jak Mara pisała ręce rysować, nosy, oczy same oddzielnie. A zaczyna się chyba od kreski, jakiegoś miliona kresek, @zielona_mara dobrze pamiętam?

Ponoć tak, ale on jest na innym etapie... teraz to wg mnie może sobie robić takie ćwiczenia. Gdybym sobie miała coś doradzić to też właśnie to... bo na studia dostałam się bez przyswojenia i opanowania podstaw i te braki później trochę przeszkadzały... : )