Dziecko na wakacjach

Wybieramy się na pierwsze wakacje z chodzącymi bliźniakami (5lat), do tej pory urlopowaliśmy przed ich urodzinami ewentualnie jak byli jeszcze na tyle niezgrabni w swoich ruchach, że nie mogli zbytnio się oddalić. Wybraliśmy fajny kurort na Majorce z możliwością zostawienia dziecka z animatorką, ale wiadomo, że nie będą z nią spędzały całego czasu. Plaża, rynek miejski, targowisko, czy jakiekolwiek miejsce z którego można wyjść będąc małym ruchliwym człowiekiem, dwoje dzieci i tylko 4 oczu rodziców - z góry brzmi na katastrofę. Zwłaszcza przy dzieciach, które zanim nauczyły się nie chwiać podczas chodzenia nauczyły sie... uciekać  ;-) Macie jakieś sposoby na "oznaczenie" dziecka w terenie?  

1. Czapeczki w "pooczodających" kolorach. W tłumie skuteczność lokalizacji maleje drastycznie ze wzrostem obiektu.

2. Balonik na nadgarstku jako tania wersja lokalizatora wizualnego - precyzyjna lokalizacja, skuteczna dopóki moduł balonika zachowuje wyjściowy kształt i nie ma zbyt wielu przeszkód terenowo-architektonicznych. Może jednak być problem z nabyciem.

3. Moduł GPS jako droga wersja lokalizatora elektronicznego - lokalizacja mniej dokładna od balonika, ale z większym zasięgiem, niezależnym od przeszkód terenowo-architektonicznych i wady wzroku rodziców. Jednak skutecznie pokazuje w którą mniej więcej stronę należy rzucić się w panicznych poszukiwaniach.

4. Sygnalizator dźwiękowy. W wersji automatycznej może szybko stać się powodem irytacji własnej lub otoczenia. W wersji manualnej (np piszczący słonik) wymaga współpracy z obiektem monitorowania. Czyli trzeba bąbla nauczyć, że jak nie ma mamy albo taty w zasięgu wzroku, to ma stanąć i piszczeć. Trudne w realizacji. Podatne na zakłócenia.

5. Można jeszcze (a nawet jest to wskazane) dokonać etykietowania dziecka w możliwie trwały sposób, licząc na kreatywność ewentualnego znalazcy, który zadzwoni na podany numer i poda lokalizację punktu odbioru zguby.

Aż mnie kusi, aby napisać punkt 6: związać je razem tasiemką...