Skocz do zawartości


monalisa

czy jest tutaj ktoś taki?

Polecane posty

Szczęśliwy
monalisa

Cześć wszystkim!
Jak podchodzicie do tematu samotności? Jak sobie z nią radzicie? Jakie widzicie rozwiązanie sytuacji?

Widzę, że większość samotnych ludzi skupia się na szukaniu swojej drugiej połowy. Nie oceniam czy to dobrze czy źle, sama pewnie chciałabym kiedyś kogoś takiego znaleźć, ale na chwilę obecną bardziej zależy mi na tym żeby tą swoją samotność zaakceptować, może nawet odrobinę polubić. 
Czy jest tutaj ktoś, kto podobnie podchodzi do tematu samotności?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach


Wyczerpany
Vertlain

Ktoś taki jest, ale palcami userów pokazywać nie będę... Ja swojej samotności nie lubię i nie polubię, ale uczę się akceptować.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

jakie masz na to sposoby? Jakieś zachowania, które odnoszą pozytywny skutek?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Wyczerpany
Vertlain
3 minuty temu, monalisa napisał:

jakie masz na to sposoby? Jakieś zachowania, które odnoszą pozytywny skutek?

Pasja. Jakieś hobby, ale takie ,które faktycznie absorbuje uwagę i daje satysfakcję.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

Faktycznie przekierowuje to Twoją uwagę skutecznie? 

Myślałam, że mi też brakuje jakiejś pasji, hobby, że zajęć mam za mało. Zmieniłam to, uczę się grac na pianinie, chodzę do szkoły językowej, zaczęłam studia. Czas mam wypełniony po brzegi. A mam wrażenie, że jest gorzej. Nie jestem pewna z czego to wynika. 

 

Pewnie jest tak, ze każdy musi znaleźć sposób na radzenie sobie z samotnością taki jaki na niego konkretnie działa. Fajnie by było, gdyby pojawiły się tu osoby, które mają swoje pomysły i o nich opowiedziały. Jestem chyba zbyt mało kreatywna, niestety. 

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

nie no... zagłuszacze emocji to nie jest dobry pomysł ;)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Wyczerpany
Vertlain
4 minuty temu, monalisa napisał:

Faktycznie przekierowuje to Twoją uwagę skutecznie? 

Ze skutecznością to różnie bywa, ale nadaje sens i pcha do przodu z grubsza. Btw Gratuluję wyboru zainteresowań, też próbuję się gry na klawiszach a i języki zdarza mi się uczyć.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

Z grubsza to faktycznie i u mnie działa. 

 

Zastanawiam się nad oczekiwaniami. Może mam wygórowane, może trzeba się pogodzić z tym, że będzie to taka sinusoida. Raz lepiej, raz gorzej. Tylko te gorsze stany trzeba wyłapywać, zdawać sobie sprawę z tego co się dzieje  i mieć na nie swój sposób. Żeby szybciej z nich wychodzić. Łatwo napisać, trudniej zrobić.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

Mimo to mam nadzieję, ze temat się rozkręci i będzie nas tutaj więcej :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Tomasz
6 godzin temu, monalisa napisał:

nie no... zagłuszacze emocji to nie jest dobry pomysł ;)

A właśnie że dobry. 

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Wyczerpany
Vertlain
5 godzin temu, Tomasz napisał:

A właśnie że dobry. 

W zasadzie by nie oszaleć, to jedyny dobry pomysł. Zgnoić emocje, zająć głowę czymś kreatywnym i do przodu...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

Nie zgodzę się z tym, ze zagłuszanie trudnych emocji jest dobrym pomysłem. To jest prosta droga do uzależnienia. 

 

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
MXY

Mogę Was pocieszyć, że życie w związku też ma swoje minusy ?

 

A w związku z tematem naszła mnie jeszcze taka rozkmina, że jak ktoś nie potrafi być szczęśliwy sam ze sobą, niezależnie od tego jakie życie prowadzi (samotne czy niesamotne), to raczej w związku też nie będzie jakiś mega szczęśliwy. Owszem na początku pojawi się jakieś zauroczenie, zakochanie i te wszystkie piękne emocje, ale potem przyjdzie przyzwyczajenie, zwykła codzienność i ta wielka radość już może człowieka opuścić, jeśli tak naprawdę nie jest on szczęśliwym człowiekiem w swoim wnętrzu. W końcu nie bez powodu jest tyle rozwodów w dzisiejszych czasach. Najlepiej swojego zadowolenia z życia, szczęścia, radości nie uzależniać od innych osób ?.

 

0_0_0_1027066224.jpg

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Wesoły
BrakLoginu

Ja akurat zabijałem samotność poprzez dużą ilość godzin pracy fizycznej. Człowiek nie miał czasu myśleć o głupotach. Później przyszła akceptacja i pogodzenie się z tym. Mówię akurat o samotności jako, że nie ma tej drugiej połowy (bym użył słowa "półówka", ale czasem by się to źle skojarzyło :P ) w pobliżu.

Pojawił się też na moment alkohol, ale to faktycznie jest chwilowy "zagłuszacz" emocji. Przynajmniej mi on nie pomógł.

 

 

2 minuty temu, Maryna napisał:

jak ktoś nie potrafi być szczęśliwy sam ze sobą, niezależnie od tego jakie życie prowadzi (samotne czy niesamotne), to raczej w związku też nie będzie jakiś mega szczęśliwy

Uprzedziłaś mnie z tym wpisem, więc jeszcze doskrobię... Tak, to jest akurat prawda. Musimy pracować sami nad sobą i jak będziemy sami ze sobą się dobrze czuć, to nie tylko ewentualny związek na tym skorzysta, ale my ogólnie we wszystkich aspektach życia.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

Oczywiście, że zgodzę się z tą tezą. Najpierw trzeba wiedzieć dlaczego nam tak źle w tej samotności skąd to złe samopoczucie w tej sytuacji wynika. Po części na pewno z tego, ze ma się swoje deficyty i te uzmysłowione i nazwane jak i te, z których nie zdajemy sobie sprawy, że są a robią w naszej psychice krecią robotę. 

Zaakceptowania takiego stanu rzeczy na pewno też nie ułatwiamy my sobie sami. Chociażby dlatego, ze większość ludzi ma tendencję do zauważania braków, a to co mają, co jest nawet ich dużym zasobem, pomijają, uważają za oczywiste, mało ważne. Na logikę można to wszystko rozumieć. Ale rozum nie zawsze idzie w parze z sercem, niestety. 

 

30 minut temu, Maryna napisał:

Mogę Was pocieszyć, że życie w związku też ma swoje minusy ?

 

Dla mnie to żadna nowość, jestem po rozwodzie. Także wiem jak to bywa. Tylko, że śmiem tutaj twierdzić, że syty głodnego nie zrozumie. A przynajmniej będzie miał zakrzywiony ogląd sytuacji. Tak samo jak ktoś, kto ma dzieci, nie zrozumie tego cierpienia gdy się ich bardzo chce, a ciągle nie wychodzi.  Powiedzenie bezdzietnym, którzy próbują, a nie mają, że "słuchaj, jak się te dzieci ma to też nie jest kolorowo, bo chorują, spać nie dają, wyją. Także pociesz się tym, ze masz święty spokój."  - nie jest w porządku. Potęguje poczucie niezrozumienia i osamotnienia w tym co się przeżywa. Bo chce się doświadczać tych wszystkich niedogodności. Często ma się też przy tym  poczucie, ze byłabym dobrą matką/ojcem. A w temacie samotności: partnerką/partnerem. Że chce się mieć z kim pokłócić, bo to oznaczałoby, że będzie też do kogo się przytulić. 

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
MXY
14 minut temu, monalisa napisał:

Dla mnie to żadna nowość, jestem po rozwodzie. Także wiem jak to bywa. Tylko, że śmiem tutaj twierdzić, że syty głodnego nie zrozumie. A przynajmniej będzie miał zakrzywiony ogląd sytuacji. Tak samo jak ktoś, kto ma dzieci, nie zrozumie tego cierpienia gdy się ich bardzo chce, a ciągle nie wychodzi.  Powiedzenie bezdzietnym, którzy próbują, a nie mają, że "słuchaj, jak się te dzieci ma to też nie jest kolorowo, bo chorują, spać nie dają, wyją. Także pociesz się tym, ze masz święty spokój."  - nie jest w porządku. Potęguje poczucie niezrozumienia i osamotnienia w tym co się przeżywa. Bo chce się doświadczać tych wszystkich niedogodności. Często ma się też przy tym  poczucie, ze byłabym dobrą matką/ojcem. A w temacie samotności: partnerką/partnerem. Że chce się mieć z kim pokłócić, bo to oznaczałoby, że będzie też do kogo się przytulić. 

@monalisa wiem co masz na myśli i rozumiem, że to wszystko nie jest proste, życie często nie jest proste, tyle, że właśnie to tak jest, że często my sami prowadzimy do swojego cierpienia, bo chcemy czegoś czego nie mamy, a nie potrafimy się cieszyć z tego co jest. Zauważ, że są osoby z różnymi problemami, cierpieniami, chorobami, żyjące w ubóstwie, które niejednokrotnie mają w sobie radość życia i są takie osoby, których nic nie cieszy i ciągle czegoś im brak, nawet jeśli mają "wszystko". Ja uważam, że nasze szczęście, radość życia to coś co musi wypływać z naszego wnętrza i wtedy, nawet gdy nie mamy tego co byśmy chcieli, potrafimy się cieszyć z tego co mamy, to jest chyba właśnie wolność wewnętrzna. 

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Kama

Byłoby dobrze najpierw się trochę wyciszyć, poukładać myśli. Zrobić mini plan zajęć i tego się trzymać. Odrzucić wszelkie ,, dobre rady" i słuchać swego głosu. Co ma być i tak nastąpi wcześniej czy później, nic na siłę. Czas zweryfikuje wiele,, pomysłów" a może ta ,, samotność" to jakaś ucieczka......... 

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Głodny

Jestem prostakiem, momentami szczęśliwym prostakiem, któremu niewiele do szczęścia potrzeba. Na ten moment i najbliższe kilka lat wprzód jak się nieźle ułoży to będzie git. Ale za jakieś 10 lat, przy obecnym stanie rzeczy spokojnie będę zmierzał na jakieś torowisko, gdzie się zmierzę z lokomotywą na czoło "kto silniejszy". Póki co nucę sobie "czarną dziurę" Nohavicy ;)
Do brzegu. Wkurzają mnie uprzedzenia różnych połówek, po których tylu wartościowych ze swoją ironią (wartościową), sarkazmem (wartościowym), charakterem (wartościowym) ludzi musi się zajmować sobą, a dokładniej - swoim czasem. Dobre piwo co jakiś czas to świetna sprawa, piękna muzyka również, nawet bardziej. Wypizganie się w terenie czy innym wysiłku pomaga tyż. Tylko potem kłuje szkoda, że musi się samemu ten wózek ciągnąć, mając jednak coś do zaoferowania.

Jakkolwiek to naiwne, to mi się wtedy troszkę szkoda i mam gdzieś zbiorówki. Ale, trzeba coś robić. W myśl jednej z zasad mojej prababci, że "Jak się położysz to już nie wstaniesz. Więc nie kładź się tylko wstawaj i dawaj". Kuźwa, nie wiedziałem, że w XX wieku już kołczowali. Myślałem że tylko koczowali :P

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa
10 godzin temu, Maryna napisał:

 Ja uważam, że nasze szczęście, radość życia to coś co musi wypływać z naszego wnętrza i wtedy, nawet gdy nie mamy tego co byśmy chcieli, potrafimy się cieszyć z tego co mamy 

Wiesz tez tak uważam. Tylko co z tego jak nie wiem jak zrobić żeby faktycznie tak czuć.

 

3 godziny temu, Kama napisał:

Byłoby dobrze najpierw się trochę wyciszyć, poukładać myśli. Zrobić mini plan zajęć i tego się trzymać. Odrzucić wszelkie ,, dobre rady" i słuchać swego głosu. Co ma być i tak nastąpi wcześniej czy później, nic na siłę. Czas zweryfikuje wiele,, pomysłów" a może ta ,, samotność" to jakaś ucieczka......... 

Myślę, ze dla niektórych osób, może takich, dopiero od niedawna mierzących się z samotnością jest to dobra rada.

 Dla takich, którzy trochę w niej siedzą i próbują ją zaakceptować, a mimo to nie wychodzi, dobre rady czasem są potrzebne. Chodzi mi o to, ze sami najczęściej w swoim postępowaniu kierujemy się schematami. Te schematy najczęściej własnie nie pozwalają nam wyjść z trudnych sytuacji. Zaakceptowanie swojej samotności niewątpliwie jest taką trudną sytuacją życiową. Potrzeba wtedy wyjść poza swój świat i poza te schematy, które nami kierują. Wymiana doświadczeń jest jak najbardziej wskazana. Tak jak już wspominałam, chodzi o to żeby znaleźć sposób żeby połączyć rozum z sercem. 

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Dark

Błąd.

Nie chodzi o polubienie własnej samotności.

Chodzi o polubienie samego siebie.

Wtedy własnego towarzystwa, li tylko jego, nie będziemy spostrzegać jako samotności.

 

Jeśli lubimy sami siebie, nie czujemy się samotni.

Jeśli lubimy siebie, innym też wydajemy się atrakcyjni.

A co to oznacza?

Perspektywę na znajomość.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Szczęśliwy
monalisa

Dlaczego od razu błąd?  Daleka jestem od stwierdzeń zero-jedynkowych. Twoja teza wcale nie musi stać w sprzeczności z moją. Raczej to wszystko się uzupełnia. Polubienie siebie to podstawa. Ale daleka jestem od stwierdzenia, że polubienie siebie uleczy nas z poczucia samotności. To, ze się lubi spędzać czas samemu ze sobą nie oznacza, że raptem potrzeba interakcji z innymi osobami znika. To nie jest takie proste. I nie chodzi tyko o potrzeby te,  nazwijmy to bardziej, psychologiczne, ale też i czysto fizyczne. Nie ma się co oszukiwać, że nie istnieją. Tutaj druga osoba jednak jest niezastąpiona ;)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Alma

Jeśli chodzi o proces polubiania się pomocne są medytacyje, relaksacja.

Niekoniecznie w jakiejś ambitnej wersji, ot, małe rozluźnienie, a regularnie uprawiane, może przynieść wiele dobrego. ?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do rozmowy

Publikujesz jako gość. Jeśli masz konto, Zaloguj się teraz, aby publikować na swoim koncie.
Uwaga: Twój wpis będzie wymagał zatwierdzenia moderatora, zanim będzie widoczny.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.






  • Statystyki forum

    • Tematów
      9 533
    • Postów
      251 564
  • Statystyki użytkowników

    • Użytkowników
      818
    • Najwięcej dostępnych
      8 477

    Nadine
    Najnowszy użytkownik
    Nadine
    Dołączył
  • Nowe Posty

    • zagubionywtłumie
      To ciekawe,  wg ciebie potencjał mózgu i ambitna dusza ma mieć wpływ na nie wszystko umieranie? Akurat ta dziedzina wiedzy jak wiele lub mało człowiek umiera była najwięcej  studiowana niemal przez całą ludzkość.  Nawet starodawne plemiona starały się poprawić żywot swoich zmarłych grzebiąc  ich ciała  razem z inwentarzem, z bronią do polowań  z zapasami w glinianych pojemnikach po to aby nie byli tam w zaświatach głodni. Mówiąc szczerze nie mam pewności czy twa ambitna dusza i duży potencjał twego mózgu cokolwiek tam pomoże, gdyż w zaświatach panuje inna tautologia i inna fizyka. Tam ważne są takie sprawy , które tu na tym świecie są często w pogardzie.   Po za tym jak wiesz świat duchowy łączy się ze światem snów , Wiesz , liczne sny kiedy we śnie spotyka się zmarłą babcię lub mamę zdarzają się od wieków. Liczne przekazy stamtąd i, dobre rady co robić albo czego nie warto robić tu na ziemi. Czytając inne fora dowiedziałem się , że jest dużo osób  które w prowadzeniu swej działalności zarobkowej trudnią się śledzeniem swoich snów i podług tego podejmują decyzję.            
    • Antypatyk
      To może tak...    
    • LadyTiger
      Jestem chrześcijanką, ale argumenty poza religijne to takie, że człowiek jest zbyt kompleksową istotą, twórczą i z potencjałem na rozwój, żeby jego jedynym jego przeznaczeniem miało być umrzeć gdzieś pod płotem jak byle roślinka, niezależnie od tego, jakich wielkich rzeczy dokonał. Nawet mogę przypuszczać, że nie wszystek umiera - właśnie dzięki temu potencjałowi mózgu lub, ambitniej, duszy. Ciekawostka, kiedyś chrześcijanie myśleli, że się nie umiera, tylko zasypia na wieki, a to zmienia postać rzeczy, i nawet jak w to nie wierzysz warto korzystać z filozofii dawnych ludzi. 
    • Antypatyk
    • Vitalinka
      przecież ten mem jest źle wykorzystany przez Ciebie...chyba...albo ja go rozumiem odwrotnie.
    • kuba
      witam jestem kuba. jestem osobą w spektrum Autyzmu przez którego nie mam żadnych znajomych ani dziewczyny choć miałem kiedyś dziewczynę jak mieszkałem kiedyś w województwie Opolskim do 2017 roku ale niestety zdradziła mnie a wcześniej skompromitowała się na balu maturalnym na którym byłem z nią w Opolu w 2017 roku. Jeśli chodzi o 2017 rok to ten rok był dla rokiem kiedy moje życie zostało diametralnie przerwane bo w poprzednim miejscu zamieszkania spędziłem najlepsze lata swojego życia znajomi, kobieta którzy odeszli w niepamięć a teraz męczę się w placówce terapeutycznej dla osób niepełnosprawnych gdzie w 2022 roku została naruszona moja nietykalność cielesna przez instruktora który nie boi się konsekwencji swoich czynów bo także tam zostałem poszarpany przez panią psycholog która chce mi załatwić sprawę o zniesławienie i o pomówienie bo twierdzi że mnie dotykała a mnie szarpnęła przez co wpadłem w coraz większą depresję a depresja moja pogłębia się także z powodu tego że nie mam z kimś iść na wesele w rodzinie które będzie 30 sierpnia 2025 w bartnikach a dodatkowo nie mogę wytrzymać nerwowo z partnerem matki swojej który się porównuje cały czas do ojca mojego którego bardziej kocham niż jego przez co teraz partner domaga się by ojciec mój który mieszka w Warszawie przejął prawo do pełnoprawnej opieki nade mną a matka moja grozi że odejdzie od swojego partnera i że nie pozwoli na to by taki jełop za przeproszeniem krzywdził jej dziecko. Mama jest zupełnie sama , dostaje ataki od każdego głównie od moich dziadków którzy są ze strony matki mojej a obecny partner także podniósł rękę na matkę moją przez co chciałem mu tę rękę urwać bo gnój mnie traktuje tak worek treningowy na którym można się wyżywać a matka nie raz na to moja pozwala by mnie krzywdził a sąsiedzi nie reagują w żaden sposób bo nie chcą mieć problemów. z racji tego że coraz częściej partner matki mojej tak jak dziadek mój którego w duchu nienawidzę za dręczenie mnie psychiczne a kiedyś mnie dręczył też i to fizycznie bo wiele razy od niego pasem dostałem marzy o tym by ojciec mój wziął mnie na wychowanie choć ojciec nie chce brać mnie na tydzień do warszawy nawet choć tego bardzo pragnę i marzę o tym i czekam na dzień kiedy zamieszkam z ojcem swoim w Warszawie bo takie marzenie ma partner matki mojej który wyzywa te miasto od najgorszych określeń i który jest zazdrosny o to że mama moja rozmawia z kolegą swoim dawnym bo jest bardzo samotna i z racji tego że partner matki nie pozwala mi mieć żadnej dziewczyny nawet z zespołem Aspergera bo tego bardzo pragnę i z racji tego że partner matki mojej nie pozwala mi podjąć żadnej pracy nawet takiej żebym mógł do renty dorobić i że twierdzi że nikt nie przebije go i że nikt mu nie podskoczy i że nie pozwoli by żaden facet inny odebrał mu moją matkę której i tak nie szanuję tak jak ojca mojego mówiąc o nim okropne rzeczy przez co nie raz uciekałem z domu przez niego mówiąc mu że wszędzie będzie mi lepiej niż u niego dodając że jest pijakiem i chamem i prostakiem i zwykłym zerem tak jak jego córeczka która kiedyś u nas się upiła w święta wielkanocne robiąc obciachu swojemu nowemu chłopakowi o imieniu Tomasz postanowiłem  poszukać kogoś dla mamy swojej jakiegoś innego faceta nawet kogoś z rodzinnego śląska do którego chciałbym wrócić lub nawet kogoś z nienawidzonej przez obecnego partnera matki Warszawy kto nie będzie pił ani nie będzie mną rzucał w nerwach jak worek kartofli lub jak jakąś lalkę bo modlę się nie raz bo boga mam jeszcze żeby mama od niego odeszła i żeby w jej życiu pojawił się mężczyzna który ją naprawdę pokocha bo wiele razy mówiłem obecnemu partnerowi matki że mama zasługuje na kogoś kto nie będzie takim chamem i pijakiem jak on i kto mi nawet z podjęciem pracy pomoże i kogoś kto będzie miał odpowiednie znajomości by mnie i mamie mojej pomóc a mimo tego jakim jest chamem prostakiem i egoistą i zarozumialcem który wszystkich w koło obraża bo nie raz groziłem mu że go nagram kiedyś i wrzucę do sieci lub wyślę filmik jak się zachowuję w stosunku do mnie i jak wyzywa wszystkich do miejsca w którym z nim zrobią odpowiedni porządek dla takich degeneratów jak on przez co twierdzi że się niczego nie boi nawet ciosu od kogoś silniejszego od niego i bardziej sprytnego od niego bo także tak twierdzi mój dziadek że nic mu nie udowodnią. Tak więc szukam mężczyzny dla mamy mojej który taki  nie będzie i który nie będzie pił alkoholu bo wiele razy by stanąć w swojej obronie naruszyłem nietykalność cielesną partnerowi matki mojej bo zacząłem ćwiczyć boks zacząłem trenować sztuki walki by gościowi się w końcu postawić. tak więc gdyby ktoś się pojawił dla mamy ktoś taki nawet może być ktoś ze śląska lub z innej części polski kto mnie i mamie mojej pomoże to bym był szczęśliwy ważne żeby mógł naprawić błędy obecnego partnera matki mojej , błędy poprzedniego partnera matki i błędy ojca mojego. tak więc pozdrawiam i każda wiadomość będzie dla mnie czymś ważnym a nawet i cieszyłbym się gdyby posypały się pozytywne komentarza a może i jakiś list dostanę kiedyś od jakieś dziewczyny nawet z zespołem Aspergera a czekam też na wiadomość od pewnej osoby z dawnego miejsca zamieszkania którą nie raz widziałem i która się do mnie uśmiechała i której się mimo autyzmu podobałem bo byłem gościem z zasadami a mimo autyzmu uważam że potrafię zbudować związek oparty na szczerości i na odwzajemnionym uczuciu czego mi teraz zakazują a całym szacunkiem zasługuje na  kogoś kto na moje wyznanie mojej miłości zareaguje zupełnie inaczej niż pewne dwie dziewczyny z placówki terapeutycznej do której uczęszczam bez wyrażenia na to mojej zgody. pozdrawiam. 
    • Miły gość
      Czyli ty się do niej zaliczasz😉
    • Antypatyk
      Nie... głupota nie ma granic... ,a nie... czekaj...
    • Vitalinka
      Czytam forum i zawsze podobają mi się Twoje wypowiedzi. Gdzie jesteś? Co do kobiety. Kobieta powinna być SOBĄ.
    • Vitalinka
      No i super niech decydują. Ci, którzy sobie poradzą z daną kobietą.
    • Vitalinka
      Ale to wina lekarzy! Ich obowiązkiem było ratować te kobiety robiąc im aborcje w stanie zagrożenia życia - tak stanowi prawo. Ja już jestem tak wkurzona tym tematem, że aż zapytam KO IM ZAPŁACIŁ ZA ICH ŚMIERC, że nie ratowali życia choć mieli taki obowiązek, po to by ludzie  pisali jak Ty i szli na te wszystkie marsze...ech...
    • Vitalinka
      Tak dokładnie to POGARDA, tego słowa mi brakowało. Ubrana w piękne zwroty, słowa, kłamstwa - pogarda, wrodzona z której nawet nie zdają sobie sprawy, uważając siebie za dobrych.
    • Vitalinka
      Nie tylko "otwieraniem szampana"... nawet ja bałam się cieszyć, aż nie było pewne... I ten sztab za nim jakby potrzebował 900 ludzi do pomocy i ta żona wyrywająca mu mikrofon...😦 Jak mi go było szkoda...potem w sumie, też im życzę dobrze, ale dobrze, że nie wygrali🙂
    • Vitalinka
      Nie ma piękniejszego podsumowania, tego wszystkiego czego się bałam. Oto ta słynna wrażliwość na swoich rodaków, o której pisze Pan z żuczkiem w avatarze.  
    • Aco
      Wszystko ma swoje granice.  
    • Tako rzeczka Brahmaputra
      Piszesz tak dramatycznie, jakby ktoś miał kogoś zmuszać do aborcji. Pomyśl o Izabeli, Dorocie i innych kobietach, które mogłyby żyć, gdyby zdecydowano się na aborcję. Ich dzieci już nie zobaczą swoich matek. Inaczej niż na fotografii. Mężczyznom jakoś łatwo przychodzi decydować co kobietom wolno a czego nie.
    • zagubionywtłumie
      Może rozwiniesz wypowiedź .  Na czym się opierasz w swoim przekonaniu ?
    • zagubionywtłumie
      Jest bardzo jasny przekaz od kontrwywiadu. Większe kraje świata nie chcą zaprzestania wojen bo to jest wielki miliardowy biznes. Nawet w elektoracie Joe Bidena czy w ministerstwach Francji, Hiszpanii oraz Niemiec i Chin  handel bronią to bardzo duże zyski. Oficjalnie  kraje te  nie przyznają się .
    • Tako rzeczka Brahmaputra
      Ja zdecydowanie wolę mieć bielmo na oczach, niż obnosić się z "wartościami ch." i wybierać wbrew tym wartościom. Otwartość na uchodźców to nie kwestia dumy ale przyzwoitości. Takiej, którą szczyci się przecież KK. Ale od dawna wiadomo, że więcej wspólnego z chrześcijańską wrażliwością ma lewica, niż sami chrześcijanie. Zwłaszcza, (o nie-dziwo) katolicy. Zwłaszcza w Polsce. Stało się, co się miało stać. Zwolennicy PiS-u poparliby nawet Sylwiusza Jakubowskiego, sławnego byłego wójta Żelazkowa, gdyby go Kaczyński wybrał na kandydata. W tym wszystkim dobre jest chociaż to, że po exit-pollach przez chwilę prowadził Trzaskowski w związku z czym zdążył się zbłaźnić jeden z gorszych byłych prezydentów, (prezydent myśliwy Komorowski) mówiąc o otwieraniu małego szampana teraz, a dużego w poniedziałek. Widać, jak są odklejeni od rzeczywistości. No cóż, gratulacje dla prawicy. Teraz to już "alleluja i do przodu" Gratuluję, ale się nie cieszę.
    • Antypatyk
    • Vitalinka
      No!👍😉 🤗❤️
    • Astafakasta
    • KapitanJackSparrow
      Nie no właśnie jestem już w domu, tym razem z opóźnieniem wysyłam bo było tak zajebiście że nie było czasu 😀
    • KapitanJackSparrow
      No i opadł wreszcie kurz wyborczy. Ponad 70 proc frekwencji robi wrażenie. W przełożeniu na wskaźnik dot. podziału społeczeństwa polskiego myślę, że nastąpił wzrost swar skłóceń sąsiedzko- rodzinno- koleżeńskich.  Kto wie może i wzrost rozwodów. Cieszy się Putin z Katarzyną II Wielką, Cieszy się wschód Polski alee okazuje się że w Poznańskiem 😅 też się cieszą? Ja się nie cieszę, aaa gdyby wynik był w drugą stronę też bym się nie cieszył. Wiem to bo o 21.00 przełączyłem na TV i się dowiedziałem że Trzaskowski został prezydentem!🤣 Prychnąłem bo jakim trzeba być głąbem by dzielić skórę na niedźwiedziu. Zaraz po orędziu wyłączyłem propagandę i spokojnie oglądałem meczyki. Stąd wiem że nie ucieszyłem się. 😁 Myślę że dobrze się jednak stało. Naród wybrał. Po tym jak Trzaskowski podpalił w wieczór wyborczy uważam że kurna dobrze się stało. Wyobraźmy sobie podobną gafę w ważnej sprawie międzynarodowej. Tak nie lubię go i nie ufam. 😀  Był prezydentem elektryk ponoć kapuś to może być i ochroniarz ponoć alfons 😀 widać taką mamy polską  tradycję.   Bo cóż światło wyborcze zgasło a myy musimy iść po swoje. 
    • Pieprzna
      Dzięki. Kuleżanki nie zeszły na zawał dziś rano? Już sobie wyobrażam ten wściek pani S. 😄
  • Najnowsze Tematy

Chat Nastroik

Chat Nastroik

Proszę wpisać nazwę wyświetlaną

×
×
  • Utwórz nowe...