Były facet nie chce się odkleić - dlaczego?

Pytanie głównie do panów, bo to o psychologię mężczyzny się rozchodzi.
Nie spotykamy się teoretycznie od 3 lat. Rozstanie w zasadzie bez powodu, na moje oko to facet przestraszył się, że robi się poważnie, a on poważnych związków się boi. Więc tak w teorii to nie jesteśmy ze sobą niczym związani. W praktyce - dzwoni średnio co drugi dzień, choć czasem i po kilka razy dziennie, widujemy się raz na tydzień, zaproszenia, to do kina, to na koncert, do knajpy, na basen itp. Niby tylko przyjaźń, ale jeśli ja akurat oficjalnie z nikim się nie spotykam, to kończy się czasem i seksem. On nie spotykał się przez ten czas z nikim, choć zaliczył kilka małolat. Ma na dysku kolekcję moich zdjęć, czasem mi opowiada, że je oglądał (nie w celach czysto estetycznych, że tak się wyrażę). O uczuciach nigdy nie opowiada, tylko raz bardzo pijany mi się przyznał, że jest zazdrosny o mojego aktualnego faceta. Problem polega na tym, że ja jestem w nim nadal po uszy zakochana (o czym wie doskonale), a on sam - nie wiem, spotyka się ze mną z przyzwyczajenia? Powodzenia mu nie brakuje, kręci się wokół niego mnóstwo lasek, mógłby się z nimi umawiać (co czasem robi, kiedy ja nie mogę gdzieś z nim wyjść, a załatwił dwa bilety). Nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć. Nie daje mi spokoju. Ja sama z siebie programowo nigdy się do niego nie odzywam, ale jak on dzwoni, to nie potrafię go spławić, bo mam do niego słabość. Nie mam szczerze mówiąc pojęcia, jakie są motywy jego zachowania, w poradnikach psychologicznych nie opisują takich przypadków.  Za jakiekolwiek teorie będę wdzięczna.