A taki ewentualnie partner?

Witam Was. Poproszę o spojrzenie na moje rozkminy. Spotykam się z mężczyzną, dojrzałym, mój wiek oczywiście również jest takowy. Mieszka z rodzicami, pomaga przy chorym ojcu. Jego matka również potrzebuje jego pomocy. Oczywiście pod tym względem szacunek należy mu się, ponieważ jego brat zupełnie nie wkłada trudu do opieki rodziców, bo podobno ich nie... kocha. No ich sprawy. Ale co do ewentualnej przyszłości to, marna praca u tzw. prywaciarza, chociaż facet jest jedyną osobą po studiach z wykształceniem technicznym. Właściciel firmy pi zawodowce. Ok. Wiadomo, że studia nie gwarantują pracy i dobrych zarobków. Ale... Mniemam, że on nie ma ambicji. Pracuje fizycznie. Niby szuka lepszej pracy, ale w żadnej się nie widziałby. Nie będzie miał środków do zakupu żadnej nieruchomości, bo to nie jest praca pewna, więc kredyt odpada. Zapytac ie, czy ja coś od siebie daje?Owszem mam swoje cztery kąty, środki na coś w przyszłosci. Nie będzie tak, że to ja wyłoże pieniądze, aby nam obojgu zasponsorowac coś większego. Niestety i proszę mnie nie krytykować. Po równo, owszem. On jak na razie dobrze sprawdza się w organizowaniu czasu wolnego. Ale to za mało. Kwiaty, słodycze, kawiarnie. Nie rozmawiamy o dalszej przyszłości, tej ewentualnej. Odczuwam wobec niego brak szacunku z mojej strony, nie imponuje mi.NICZYM.Niestety.Chcialam to zakończyc, nie da sobie mówić. Na życie go nie widzę. Kobiety drogie, jak wy widzicie mój problem. Mężczyźni zapewne oznajmia, że jestem... Materialistka. Owszem, lubię dobre życie i brak problemów. Dużo daję z siebie. Pracuję sporo. Oczekuję od mężczyzny dojrzałości, a nie tylko wspólnych wyjąć. Dziękuję z góry za odpowiedzi i pozdrawiam

Jesteś materialistką 

Wedlug mnie powinnaś go zostawić , co jemu zniszczysz życie jak i sobie

W zwiąku sa najważniejsze pieniądze , czy coś innego?

Pomysl nad tym