- Niebo
- Borówka
- Szary
- Porzeczka
- Arbuz
- Truskawka
- Pomarańcz
- Banan
- Jabłko
- Szmaragd
- Czekolada
- Węgiel
Przeszukaj forum
Pokazywanie wyników dla tagów 'księga'.
Znaleziono 2 wyniki
-
Okazuje się, że wiara i nauka może iść w parze, nie muszą się wykluczać. Dobrze ukazuje to Księga Urantii, która z jednej strony wyjaśnia jak powstawały religie i czym jest duchowość, z drugiej strony podaje wiele zagadnień naukowych i historycznych, również z wyprzedzeniem, ponieważ sporo odkryć naukowych pojawiło się już po napisaniu księgi. Poniżej takie ciekawostki naukowe zawarte w KU i badania wraz z linkami do źródeł http://members.optusnet.com.au/~pmjaworski/kunauka.naukawksiedze.html
-
Być może kogoś zainteresuje księga, którą czytam od jakiegoś czasu i dała mi odpowiedzi na wiele pytań związanych z duchowością. Postaram się co jakiś czas wklejać ciekawe cytaty, a poniżej kilka słów z wikipedii na jej temat, bo pewnie mało kto o niej słyszał. Księga jest dostępna za darmo online, więc można czytać bez problemu. Zachęcam do dyskusji o księdze i poszczególnych cytatach, być może Was również ona zainteresuje i pomoże w życiu duchowym :). Księga Urantii (The Urantia Book) – dzieło o charakterze duchowym i filozoficznym, którego tematyka obejmuje Boga, nauki przyrodnicze, religię, historię, filozofię oraz przeznaczenie. Księga ta powstała w Chicago w latach 1924–1955. Pośród wielu poruszanych tematów, księga rozpisuje się o pochodzeniu życia i jego znaczeniu, opisuje miejsce człowieka we wszechświecie, omawia stosunek łączący Boga z człowiekiem, a także przedstawia szczegółową biografię Jezusa z Nazaretu. Dzieło to planetę Ziemię nazywa „Urantią”. Księga zawiera ponad dwa tysiące stron, składa się z przedmowy i 196 przekazów, pogrupowanych w cztery części: (I – Wszechświat centralny i superwszechświaty, II – Wszechświat lokalny, III – Historia Urantii, IV – Życie i nauki Jezusa). Urantia Foundation po raz pierwszy opublikowała “Księgę Urantii” w roku 1955 w języku angielskim. Przetłumaczono ją na wiele języków, w tym na język polski (2006 tekst elektroniczny, a 2010 wydanie książkowe). Stosunek do istniejących religii „Księga Urantii” nie propaguje ani nie zwalcza żadnej z istniejących religii. Jednakże przez szerokie omówienie życia i nauk Jezusa z Nazaretu oraz liczne odwołania do postaci i zdarzeń ze Starego Testamentu wykazuje najwięcej związków z chrześcijaństwem, z którym także dzieli wiele prawd na temat Boga jako najwyższego wiecznego Stwórcy, w tym nauczanie o istnieniu Trójcy. Jezus otoczony jest najwyższym szacunkiem w „Księdze Urantii”, tak samo jak w Nowym Testamencie. Ponad jedna trzecia książki (Część IV) to opowieść o nim. Poniższe informacje z „Księgi Urantii” odnoszą się do Jezusa i są zgodne z informacjami z Biblii. Jezus jest zarówno człowiekiem, jak i Bogiem, wcielonym Synem Bożym, zrodzonym z Marii. Na Ziemi żył doskonałym życiem. Dokonywał wielu cudów, opisanych w Biblii, takich jak wskrzeszenie Łazarza, przekształcenie wody w wino, nakarmienie pięciu tysięcy i liczne uzdrowienia ślepców i innych chorych. Nauczał dwunastu apostołów, z których większość szerzyła jego nauki. Został ukrzyżowany i na trzeci dzień zmartwychwstał. Przyjdzie kiedyś znowu na ten świat. Ważniejsze różnice między wizją przedstawioną przez „Księgę Urantii” a głównym nurtem chrześcijaństwa: Ukrzyżowania Jezusa nie uważa za odkupienie grzechów ludzkości, a raczej następstwo obaw współczesnych mu przywódców religijnych, jako że jego nauka stanowiła zagrożenie dla ich autorytetu i pozycji materialnej. Temat ten najlepiej rozwija rozdział 4 i 5 Przekazu 188 Księgi Urantii[12][xxv] Bóg nigdy się nie gniewa, a jego osobowość jest w całości motywowana ojcowską miłością[xxvi]. Nigdy nie miał miejsca „upadek człowieka”[xxvii][9]. W wieku lat 28 i 29 Jezus wędrował po Cesarstwie rzymskim, w tym Grecji i pobliskich regionach, w towarzystwie dwóch mężów z Indii, Gonoda i Ganida[xxviii]. Jezus jest ludzkim wcieleniem „Michała z Nebadonu” – jednego z ponad 700 tys. „Rajskich Synów” Boga zwanych też „Synami-Stwórcami”[xxix]. Jezusa nie uważa się za drugą osobę Trójcy – tą osobą według księgi jest Wieczny Syn. Jezusowi towarzyszy współstwórczyni – „Matka Duch” z Nebadonu, która ma być źródłem umysłowości wszystkich żyjących stworzeń w Nebadonie i Duchem Świętym z tradycji chrześcijańskiej[xxx]. Zmartwychwstając, Jezus przybrał „chwalebniejszą postać”, stanowiącą stadium przejściowe między istnieniem materialnym a duchowym, określaną terminem „morontia”[xxxi][9]. Księga nie podtrzymuje doktryny „powtórnego przyjścia” Jezusa na Ziemię jako wydarzenia eschatologicznego, stwierdza natomiast, że może on odwiedzać naszą planetę wielokrotnie. „Księga Urantii” odnosi się z wielkim szacunkiem do buddyzmu[xxxii], uznając prawdziwego proroka w Gautamie Siddharcie, którego naukę postrzega jako rewolucyjną w jego czasach i którego zalicza do siedmiu największych nauczycieli ludzkości, m.in. razem z Mojżeszem, Laozi i Św. Pawłem Apostołem. Nauczanie o tym, że w każdym człowieku zamieszkuje boska natura – Natura Buddy – oraz że przez własne wysiłki ludzie mogą osiągnąć realizację tej wewnętrznej boskości, księga uznaje za jedno z najwyrazistszych przedstawień koncepcji Dostrajacza Myśli w religiach, których nie można do końca uznać za objawione. Wiele aspektów księgi można odnaleźć w innych religiach, np. w taoizmie, hinduizmie, shintō i konfucjanizmie oraz w szeregu innych wierzeń znanych z historii. Autorzy „Księgi Urantii” zachęcają do studiowania wszystkich religii i wybrania z nich tego, co jest w nich najlepsze. Więcej o księdze w wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99ga_Urantii A poniżej cytat z księgi o powstawaniu religii: 92:7.4 (1012.5) Wszystkie religie powstały w wyniku zróżnicowanych, intelektualnych reakcji ludzkich na identyczne przewodnictwo duchowe. Nigdy nie mogą się spodziewać osiągnięcia jednorodności doktryn, dogmatów i obrzędów – te są intelektualne; mogą jednak osiągnąć i kiedyś osiągną uświadomienie sobie jedności w prawdziwym czczeniu Ojca wszystkich, gdyż to jest duchowe i na zawsze prawdziwe, że w duchu wszyscy ludzie są sobie równi.
